Η παρακμή της Δύσης

Η Δύση επεβάλλετο στον κόσμο από το 15ον αιώνα μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα. Ζήσαμε τη νιότη μας με την ιδέα της ηγεμονίας της Δύσης, την πτώση του Κομμουνισμού, τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, την αλλαγή στην Ανατολική Ευρώπη και, για μια εποχή, είδαμε τις ΗΠΑ σαν τη μόνη Υπερδύναμη.

Με την αρχή του 21ου αιώνα, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Το 9/11 έφερε «το τέλος του παλιού κόσμου» Οι τρομοκράτες τόλμησαν και κτύπησαν την ηγεσία της Δύσης στο κέντρο της Νέας Υόρκης, κατεδαφίζοντας τους δίδυμους Πύργους. Η παρακμή της Δύσης γινόταν και περισσότερο εμφανής. Δεν μπορούσαν να επιβάλλουν την πολιτική τους στη Μέση Ανατολή και στη Συρία. Στο Αφγανιστάν οι ΗΠΑ αναγκάσθηκαν να αποχωρήσουν κι έστρωσαν τον δρόμο στους Ταλιμπάν, που πήραν την εξουσία.

Για μένα είναι μια τεράστια αποτυχία της Δύσης, κυρίως το θέμα του Covid-19 και του καρκίνου. Είναι αδιανόητο να μην μπορεί η Δύση να βρει τη λύση στην πανδημία μετά από 3 ολόκληρα χρόνια και ο λοιμός να αυξάνεται παρά να υποχωρεί, με απρόβλεπτες συνέπειες. Ο καρκίνος, παρ’ όλο που είμαι τελείως αδαής, με τον κοινό μου νου, πιστεύω ότι έπρεπε ώς τώρα να έχει εξαφανισθεί ως ανίατη ασθένεια. Αντί να πωλούμε όπλα θα ’ταν βέβαια προτιμότερον να κάνουμε έρευνες για όλες αυτές τις ανίατες ασθένειες.

Στον 21ον αιώνα, επίσης, φάνηκε καθαρά το πρόσωπο της Κίνας με τη θέση της στο διεθνές εμπόριο και την ηγεμονία της στην περιοχή.

Η Ινδία ανδρώνεται και ισχυροποιείται.

Ο πόλεμος, όμως, στην Ουκρανία ήταν το coup de grace για τη Δύση. Επί πέραν των τεσσάρων μηνών η Ρωσία σφυροκοπά ανελέητα την Ουκρανία και οι Δυτικές Δυνάμεις, πέραν της πώλησης όπλων, δεν τόλμησαν να επέμβουν, φοβούμενες έναν πυρηνικό πόλεμο. Βέβαια, είναι υπέρ της ανθρωπότητας η αποφυγή ενός τέτοιου πολέμου, αλλά έχει σημασία και η θέση της Δύσης απέναντι στη Ρωσία σε θέμα δύναμης.

Une nation de boutiquiers, όπως θα έλεγε και ο Μ. Ναπολέων;