«Αγία Ευρώπη» μου είστε λίγο κιτς, αλλά καλωσορίσατε στην παλιά Λευκωσία (ΦΩΤΟΣ)
«Αγία Ευρώπη» – Το νέο γκράφιτι στην παλιά Λευκωσία
Να πω την αλήθεια, κυρία Ευρώπη μου, αλλιώς σας φανταζόμουν. Σας θυμάμαι μάλιστα και από μερικές αγγειογραφίες όπου εκεί η μορφή σας «έδενε» με τα λιγοστά πράγματα που γνώριζα για τον βίο και την πολιτεία σας: Ήσασταν κουκλί τρελό και γι’ αυτό ο Δίας μεταμορφώθηκε σε ταύρο, σας παραπλάνησε και σας άρπαξε, και μαζί του κάνατε τουλάχιστον τρεις γιούδες, με γνωστότερο στη μυθολογική πιάτσα τον Μίνωα. Ο αδελφός σας ο Κάδμος, μάλιστα, μόλις έμαθε για την αρπαγή σας, πήρε τη μάνα σας την Τηλεφάεσσα α λα μπρατσέτα και άρχισε παγκόσμιο τουρνέ για να σας βρει…
Τέλος πάντων…
Θέλω να πω, πως μ’ όλα όσα ήξερα για ‘σας, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι φυσιογνωμικά, θα είστε σαν μποτοξαρισμένη θεία της Ποκαχόντας. Ας είναι όμως…
Κυρίως, δεν ήξερα ότι είστε Αγία (!). Να φανταστείτε «Αγία» Ευρώπη μου, άνοιξα ξανά τη «Μυθολογία των Ελλήνων» του Κ. Κερνυϊ να βρω πόθεν προκύπτει η Αγιοσύνη σας. Έψαξα και στο διαδίκτυο. Στον συναξαριστή δεν έψαξα ακόμη.
Αλλά και πολιτικώς… Το φέρνω από δω, το φέρνω από ‘κει, πουθενά η πηγή της αγιοσύνης σας. Μην με περάσετε τώρα για κανέναν «ευρωσκεπτικιστή»! Αντιθέτως! Αν εξαιρέσουμε ότι στην εφηβεία μου καραγούσταρα το «Αχ Ευρώπη» του Πανούση (το οποίο μ’ αρέσει ακόμα), κατά τ’ άλλα σας πάω. Όχι απροϋπόθετα βέβαια... Για να ΄μαστε ξηγημένοι. Διάβασα μάλιστα και το «η ιδέα της Ευρώπης» του Στάινερ, τώρα πριν κανένα μήνα, και ξαναφρεσκάρισα την εκτίμησή μου για ‘σας. Αλλά… «αγία»; Ε, πάει πολύ!
Καμιά δεκαπενταριά μέρες τώρα, έβλεπα έναν κύριο με τα σύνεργά του που προσπαθούσε να σας εγκαταστήσει στις γειτονιές μας, στην όμορφη και ταλαιπωρημένη παλιά Λευκωσία. Με την τόσο ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική και την ιδιάζουσα αισθητική ταυτότητα. Με την τόσο πλούσια και σύνθετη ιστορία… Στην παλιά Λευκωσία που τείνει να γίνει αποθήκη ψυχών με τους χιλιάδες μετανάστες που στοιβάζονται στα χαλαμάντουρά της.
Σας εγκατέστησε εν τέλει. 70 μέτρα δίπλα απ’ τον Ναό της Παναγίας της Χρυσαλινιώτισσας. 150 μέτρα μακριά απ’ τα φυλάκια, της κατοχής και στο κέντρο των δεκάδων υποστατικών που εντός τους ζουν, όπως σας είπα, χιλιάδες στοιβαγμένα ταλαίπωρα πλάσματα. Σας εγκατέστησε, δηλαδή, στο κέντρο ενός δυναμικού γίγνεσθαι που εκ των πραγμάτων έρχεται σε αντίθεση με την «πλαστική» σας ομορφιά και με την «αγιοσύνη» σας, και σας καθιστά «ξεκάρφωτη» και ως εκ τούτου «κιτς» σημειολογικά και αισθητικά.
Είμαστε όμως άνθρωποι φιλόξενοι. Απ’ τη στιγμή που φθάσατε και εγκατασταθήκατε στα μέρη μας, σας καλωσορίζουμε και ευχόμαστε από καρδιάς να περάσετε όμορφα και να μην είστε η αιτία που οι ορδές των ινσταγκράμερ θα κινδυνεύσουν να χάσουν κάποιο φιλόδοξο μέλος τους στην προσπάθειά του να πάρει τη λήψη ή την πόζα την καλή, καθώς θα διασχίζει σαν σφαίρα κάποιος απρόσεκτος οδηγός την οδό Ερμού.
Και πάλι, καλωσορίσατε.
Υ.Γ: Αν αυτό που ήθελε να πει ο ποιητής-γκραφιτάς, είναι εντελώς διαφορετικό απ’ αυτό που κατάλαβα και αυτό που «ψέγω», τότε απολογούμαι και πάω πάσο. Πάντως για τους διάφορους συμβολισμούς και την «αγιοσύνη», που δεν κατάφερα να καταλάβω από πού προκύπτουν, επιφυλάσσομαι να το ψάξω περισσότερο.
