Ο έρωτας, ο γάμος, η αγάπη στον Ματθαίο Γιωσαφάτ (ΒΙΝΤΕΟ)
Ο γνωστός ψυχίατρος – ψυχαναλυτής Ματθαίος Γιωσαφάτ έφυγε χθες από τη ζωή αφήνοντας πίσω ένα σημαντικό συγγραφικό έργο και μια σπουδαία επιστημονική παρακαταθήκη
Το ευρύ κοινό γνώρισε τον ψυχίατρο - ψυχαναλυτή Ματθαίο Γιωσαφάτ που έφυγε χθες από τη ζωή, κυρίως μέσα από τα βιβλία του, τις διαλέξεις και τις συνεντεύξεις του στην τηλεόραση και σε διάφορα άλλα μέσα.
Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς ψυχίατρους που επηρέασε χιλιάδες ανθρώπους σε ότι αφορά κυρίως τα ευαίσθητα πεδία των οικογενειακών, έγγαμων, ερωτικών, γονικών σχέσεων.
Όπως πολύ εύστοχα αναφέρεται, ήταν ένας επιστήμονας πολύ υποστηρικτικός που «ταυτίστηκε με την ομαδική ψυχανάλυση».
Η ανάρτηση μέσω της οποίας έγινε γνωστός ο θάνατος του, αναφέρει: «Ο Ματθαίος Γιωσαφάτ δεν είναι πια μαζί μας. Το πνεύμα όμως, τα λόγια και το αποτύπωμα του πάνω σε χιλιάδες ανθρώπους θα είναι πάντα εδώ. Αφιέρωσε τη ζωή του στην κατανόηση των άλλων και είχε σαν κίνητρο πάντα να βοηθήσει όσο περισσότερους μπορούσε με τη θεραπεία, τις διαλέξεις, τα βιβλία του… Αφήνει πίσω του ένα έργο σημαντικό κ μια οικογένεια κ φίλους που νιώθουμε τυχεροί που τον είχαμε στη ζωή μας»
Κάποια από τα πιο γνωστά βιβλία του που κυκλοφορούν είναι:
- Μεγαλώνοντας μέσα στην Ελληνική Οικογένεια (εκδόσεις Αρμός)
- Να παντρευτεί κανείς ή να μην παντρευτεί; (εκδόσεις Αρμός)
Μικρές αναφορές για τον γάμο, τον έρωτα, την αγάπη και το διαζύγιο
– Για τον γάμο:
«Ο γάμος ή η συντροφικότητα είναι ίσως η μόνη σχέση όπου μπορεί κανείς να ζήσει βαθιές συναισθηματικές και συχνά παιδικές ανάγκες. Όπως είναι η ανάγκη για αγάπη, για τρυφερότητα, για να μωρουδίζει κανείς, να αφήνεται, να εξαρτάται. Όλα αυτά έξω στη ζωή δεν μπορούμε να τα κάνουμε, γιατί δεν γίνεται. Η ενήλικη ζωή και η κοινωνία είναι κανονισμένη αλλιώς. Οπότε, όλες αυτές οι βαθιές, παιδικές, έντονες ανάγκες που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, μερικοί παραπάνω, μερικοί λιγότερο, ικανοποιούνται στον "γάμο". Ικανοποιούνται όμως; ».
– Για τον έρωτα:
«Ο τρελός έρωτας φεύγει γρήγορα και δεν έχει σχέση με τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας, αλλά με τον εαυτό μας: χρησιμοποιούμε το ταίρι μας ως καμβά πάνω στον οποίο ρίχνουμε τις δικές μας προβολές. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα εξαιρετικά ναρκισσιστικό συναίσθημα, διόλου δημιουργικό. Μέσα από τον έρωτα αναζητούμε διακαώς να βρούμε εκείνο που δεν είχαμε από παιδιά, αδιαφορώντας για το αν ο άνθρωπός μας, αισθάνεται βολικά μέσα στο κοστούμι που του ετοιμάσαμε»
«Οι άνθρωποι είναι άσχετοι με τον έρωτα. Οι περισσότεροι δεν έχουν ζήσει τον έρωτα, γιατί ο έρωτας είναι η ικανότητα να αγαπάς. Δεν έχουμε ρεαλιστικά πρότυπα για τον έρωτα και για αυτό δεν συνιστώ να παντρευόμαστε, όταν λέμε ότι είμαστε τρελά ερωτευμένοι. Αυτό θα σβήσει μέσα σε μία μέρα ή σε ένα χρόνο. Μπορούμε να συνεχίσουμε να είμαστε ερωτευμένοι αλλά σε πραγματικό, ρεαλιστικό επίπεδο».
– Για την αγάπη:
«Την έχουμε ταυτίσει με...“τσάι και συμπάθεια”, χλιαρά συναισθήματα που ακολουθούν το θυελλώδες πάθος του έρωτα. Λίγοι είναι σε θέση να εκτιμήσουν το μεγαλείο της, αλλά και τη δύναμή της να μας οχυρώσει σε μια υγιέστατη σχέση, ερωτικότατη και καθόλου “ρουτινιάρικη”».
– Για τα διαζύγια:
«Ενώ παλαιότερα μόλις μία στις είκοσι Ελληνίδες αποφάσιζε να ζητήσει διαζύγιο, σήμερα οι οκτώ στους δέκα γάμους διαλύονται ύστερα από γυναικεία απόφαση. Η αλήθεια είναι ότι οι άνδρες βολεύονται περισσότερο με τον ρόλο του συζύγου, αναζητώντας να καλύψουν τις όποιες ελλείψεις εντός σπιτιού μέσα από παράνομες σχέσεις. Αντιθέτως η γυναίκα, πιο χειραφετημένη από ποτέ, αν φύγει συναισθηματικά, δεν αργεί να κλείσει διά παντός την πόρτα πίσω της».
