Ήπιας ισχύος τουρκικός αναθεωρητισμός
Κάθε χώρα, στο πλαίσιο προώθησης του τουριστικού και όχι μόνο προϊόντος της, που αναφέρεται στα αξιοθέατα και εν γένει στον πολιτισμό, στο φυσικό τοπίο, στις παρεχόμενες υπηρεσίες, στα αγαθά, στον τρόπο ζωής των ατόμων, επιχειρεί κατά τρόπο μεθοδικό, στοχευμένο και συχνά θεσμικά καθορισμένο, την ανάπτυξη αντίστοιχων πολιτικών, τμήμα των οποίων είναι και οι εγχώριες και διεθνείς καμπάνιες.
Το σκεπτικό αυτό δημιουργίας παραστάσεων και αφηγήματος, «brand», πλαισιώνεται, τόσο μέσω εικόνας και ήχου, για τη μεγαλύτερη διάχυση των οποίων αξιοποιούνται τα κοινωνικά δίκτυα, όσο και έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, συνθέτοντας εικόνες ωφέλιμες, θετικές και ελκυστικές για το εκάστοτε κράτος, το οποίο τις προωθεί.
Η επιτυχία μιας εν προκειμένω τέτοιας καμπάνιας μεταφράζεται διά των τουριστικών ρευμάτων και κατ’ επέκτασιν, βραχυπρόθεσμα, της οικονομικής μεγέθυνσης, αλλά και μεσομακροπρόθεσμα της δημιουργίας εικόνας θετικού προσήμου για την ίδια την χώρα ως ήπια ισχύς. Σαφώς, η κεφαλαιοποίηση μιας τέτοιας ισχύος αναμένεται να αναδειχθεί σε ανύποπτο χρονικό διάστημα, σε παρόντα ή μέλλοντα χρόνο και μέσω εκφάνσεων, οι οποίες δεν είναι απαραιτήτως μετρήσιμες εκ πρώτης όψεως.
Εκ της πιο πάνω καταγραφής έκφρασης ήπιας ισχύος μιας χώρας, γίνεται εν προκειμένω αναφορά στην πρόσφατη περίπτωση μιας καμπάνιας τουρκικών προδιαγραφών και εμπνεύσεως, φέρουσας το όνομα: «Turkaegean». Σε συνέχεια απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Πνευματικών Δικαιωμάτων (EUIPO) με έδρα το Alicante της Ισπανίας να αναγνωρίσει το εμπορικό σήμα «Turkaegean» και να δοθεί η άδεια χρήσης του στις τουριστικές και άλλες καμπάνιες της Τουρκίας μέχρι και το 2031, έχει αναδειχθεί στη δημοσιότητα το όλο θέμα, προκαλώντας σοβαρότατων διαστάσεων προβληματισμό ως προς ζητήματα κρατικής ολιγωρίας και διοικητικών καθυστερήσεων από μέρους των Αθηνών.
Βάσει της σχετικής άδειας χρήσης, ο αντίστοιχος του ελληνικού, Τουρκικός Οργανισμός Τουρισμού, ο οποίος προβάλλει την Τουρκία παγκοσμίως ως έναν ελκυστικό προορισμό σε κάθε ενδιαφερόμενο από κάθε γωνιά της Γης, προέβη φέτος σε μια καμπάνια, η οποία έχει ως χαρακτηριστική φράση το λεκτικό σχήμα: «Turkaegean», το οποίο εμφανίζεται να αποτυπώνει το περιεχόμενο βίντεο, όπου εικονίζονται χώροι που ήκμασε ο ελληνικός πολιτισμός και όπου τα μνημεία αυτά αποτελούν απτές μαρτυρίες αυτής της πραγματικότητας. Η εν προκειμένω τουρκική καμπάνια προβάλλεται μεταφρασμένη στις διάφορες γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και άλλες αποτυπώνοντας και οικειοποιώντας αντιστοίχως τον όρο «Τουρκικό Αιγαίο» εντάσσοντας αφεύκτως την ανωτέρω παράσταση στην εν γένει τουρκική αναθεωρητική στρατηγική.
Ο τρόπος, με τον οποίο η Άγκυρα προσλαμβάνει το Αιγαίο, αλλά και τον χώρο, εντός του οποίου η Ελλάδα ασκεί βάσει διεθνών συνθηκών κυριαρχία και επομένως καλείται να τον υπερασπιστεί λόγοις και έργοις, γίνεται αντικείμενο μιας στρατηγικής επικοινωνιακής αμφισβήτησής του. Επομένως, η στρατηγική στοχοθεσία ενός εν τοις πράγμασι αναθεωρητισμού της Τουρκίας εκφράζεται εν προκειμένω μέσω διαφορετικών μέσων και εργαλείων, δηλαδή οριοθετείται σε διαφορετικά επίπεδα, διοχετεύεται δε σε πολλαπλούς αποδέκτες, αλλά αναφέρεται σε μια παραδοσιακά εκφραζόμενη οπτική της Άγκυρας ότι το «Αιγαίο συνιστά έναν κοινό και εξίσου εκτεινόμενο θαλάσσιο χώρο συνύπαρξης των δύο χωρών».
Συναφώς πρέπει να υπογραμμισθεί πως η Ελλάδα, ως μη όφειλε, συνελήφθη υπνώττουσα την κρίσιμη στιγμή της διατύπωσης του τουρκικού αναθεωρητικού όρου και σήμερα κατόπιν εορτής και υπό δυσμενείς πλέον συνθήκες υποχρεούται δι’ όλων των μέσων να αποδείξει την αυτονόητη πραγματικότητα της ελληνικής ταυτότητας του Αιγαίου, ανατρέποντας το κατά τα ανωτέρω τουρκικό καλοστημένο εγχείρημα υπονόμευσης της ελληνικής ιστορικής και πολιτιστικής κατά ταύτα υπόστασης του Αιγαίου.
Εν κατακλείδι, η ανάγνωση των στοχεύσεων μιας τέτοιας πρακτικής και στρεβλής ερμηνευτικής προσέγγισης της ήπιας ισχύος, στην οποία αποτυπώνονται διαστάσεις παραχάραξης της ιστορίας, θα πρέπει να διασυνδεθεί ως συμπληρωματική συνέχεια της «σκληρής ισχύος», εκφραζόμενης μέσω δηλώσεων, εξαγγελιών περί Γαλάζιας Πατρίδας, συνεχών προκλήσεων και κατ’ εξακολούθησιν παραβιάσεων της τουρκικής ηγεσίας και άλλων παραγόντων, με αποκορύφωμα την αμφισβήτηση κυριαρχίας ελληνικών κατοικημένων νήσων και βραχονησίδων.
