Λέμε στα παιδιά τη λέξη «καρκίνος»;

Συχνά τίθεται το ερώτημα αν μπορούμε να μιλάμε στα παιδιά για τον καρκίνο, πώς μπορούμε να τους μιλάμε για τον καρκίνο, και αν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη λέξη «καρκίνος». Η άποψη που τα παιδιά διαμορφώνουν για τον καρκίνο είναι συνήθως σύμφωνα με τις διάφορες αναφορές ή/και περιγραφές που «διαδίδονται» ή επικρατούν από διάφορες πηγές. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις στις οποίες χρειάζεται να ειπωθεί η λέξη «καρκίνος» σε συζητήσεις που γίνονται με παιδιά.

Μπορεί να γίνεται αναφορά στη λέξη «καρκίνος»; Αν ναι, πώς;

Σε αυτό το ερώτημα δεν υπάρχει ακριβής απάντηση, λόγω των ατομικών διαφορών που υπάρχουν μεταξύ των παιδιών. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποφεύγεται η χρήση αυτής της λέξης. Αν ο συνομιλητής του παιδιού θεωρήσει ότι δεν θα είναι επιβλαβές για το παιδί, μπορεί να την αναφέρει.

Χρήσιμο θα ήταν επίσης να μην παρουσιάζεται στα παιδιά η κατάσταση του καρκίνου με «μεγαλύτερες» διαστάσεις, ούτε να παρουσιάζεται ο καρκίνος βάσει των προσωπικών απόψεων του εκάστοτε συνομιλητή τους, ώστε να αποφευχθεί η διαμόρφωση μιας ανησυχητικής για το παιδί εικόνας.

Αν χρειάζεται να μιλήσουμε στο παιδί για τον καρκίνο, πώς προσεγγίζουμε αυτό το θέμα;

Σε αυτήν την περίπτωση κάποιες φορές θα μπορούσε να βοηθήσει η περιγραφή της κατάστασης με προσαρμοσμένο για το παιδί λόγο. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στο να διαμορφώσει το παιδί μία όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτική εικόνα της κατάστασης. Επιπλέον, αν χρειαστεί να ειπωθεί η λέξη «καρκίνος», βάσει των όσων θα έχουν ήδη λεχθεί στο παιδί, αναμένεται ότι το παιδί θα μπορεί να έχει μία ικανοποιητικά σαφή εικόνα για το τι σημαίνει «καρκίνος». Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι συνήθως είναι πιο βοηθητικό να περιγράφεται στο παιδί η κατάσταση (με προσαρμοσμένο στο παιδί λόγο) και μετά αν κρίνεται ότι μπορεί να ειπωθεί η λέξη «καρκίνος», να λέγεται. Αν συμβεί το αντίθετο, δεν αποκλείεται το παιδί να ανασύρει από τη μνήμη του όσα (σωστά ή λάθος) άκουσε σχετικά με τον καρκίνο, χωρίς να είναι προβλέψιμος ο αντίκτυπος που θα έχει.

Πρέπει να αποφεύγουμε τη λέξη «καρκίνος» μπροστά στα παιδιά ή όταν μιλάμε μαζί τους;

Αυτό είναι άλλο ένα ερώτημα, στο οποίο δεν υπάρχει ακριβής απάντηση. Αυτό που κάποιες φορές θα μπορούσε να θεωρηθεί σημαντικό, είναι να μην αποφεύγεται με εμφανή προς το παιδί τρόπο. Σε αυτήν την περίπτωση, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ποιες σκέψεις ή ποια ερωτήματα ενδεχομένως να περάσουν από το παιδί, ούτε «ποια θα είναι τα επόμενα βήματα του παιδιού» για να «απαντήσει στα ερωτήματά του». Σε κάθε περίπτωση, είναι χρήσιμο όπως ο λόγος είναι προσαρμοσμένος στο παιδί και χωρίς ασάφειες που να «οδηγούν» το παιδί σε «περαιτέρω διερεύνηση». Αν μπορεί να ειπωθεί η λέξη «καρκίνος» στο παιδί, μπορεί να γίνεται λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες της κάθε περίπτωσης.