Ηθική, πολιτειακή και πολιτική κρίση
Αν προς στιγμήν παραμερίσουμε το πρόβλημα της στρατιωτικής κατοχής, του εκτοπισμού και του παράνομου εποικισμού, έχουμε μπροστά μας το εξαιρετικά σοβαρό, παγκόσμιο, ήδη, πρόβλημα της οικονομικής κρίσης. Μια κρίση που στη χώρα μας δεν οφείλεται μόνο στους κανόνες της οικονομικής επιστήμης, αλλά παρουσιάζεται ως μια βαθιά, διαχρονική, κοινωνική, ηθική, θεσμική και αξιακή κρίση με επιπτώσεις ευρύτερης περιθωριοποίησης των δυσπραγούντων, και, όλα αυτά, δυστυχώς, παράλληλα με την προφανή κρατική ανυποληψία. Γενικά η καθημερινότητα, το άτομο, το περιβάλλον και η πολιτική αποπνέουν συμπτώματα παρακμής. Κατάπτωση αξιών και δικαίου, που δεν αφήνει περιθώρια για το όραμα της πλήρους αποκατάστασης και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ένα Κράτος Δικαίου.
Σε κάθε λαό, έτσι και σε μας η παρακμή αυτή είναι το αποτέλεσμα, δυστυχώς, των επιλογών του κυρίαρχου (λέγε καλύτερα του αδιάφορου και απροβλημάτιστου κατά κύριο λόγο) λαού, σε σχέση με τους εκάστοτε αξιωματούχους που εκλέγει. Εξουσία που, παρά τη θεσμική αρμοδιότητά της, «καταφέρνει» να συντελέσει με συγκεκριμένη δράση και προγραμματισμό στην όλη κατάπτωση. Η όποια παραδοχή και διάγνωση του προβλήματος, ώστε να οριοθετηθεί το μέγεθος και οι διαστάσεις της πραγματικής παρακμής, είναι αναγκαία προϋπόθεση για επάνοδο σε αρχές και αξίες που να ταιριάζουν στις ευκαιρίες και στις πραγματικές δυνατότητες του ίδιου του λαού. Παρακμή που συνιστά, κυρίως, το φαινόμενο της έλλειψης παραδειγμάτων υπέρβασης, με στόχο την κοινωνική δικαιοσύνη και την εξαφάνιση του ρουσφετιού και της κατάχρησης εξουσίας, είναι φαινόμενο διαχρονικό.
Όταν οι πολίτες δεν εμπιστεύονται τα όσα στην πράξη εκπροσωπεί ή επιφέρει η κομματική και κατ’ επέκτασιν η πολιτειακή δομή, είναι αδύνατο να υπάρξουν ελπίδες εξόδου από τα αδιέξοδα. Συνεπώς, οι προεδρικές εκλογές του 2023 θα πρέπει να περιλαμβάνουν στις εξαγγελίες των υποψηφίων και παραδοχή των προβλημάτων που έχουν αφορμή αυτήν την αξιακή ανυποληψία τής εν γένει κομματικής και πολιτικής ζωής. Όπως στο κυπριακό πρόβλημα, έτσι και στην οικονομική κρίση θα πρέπει οι υποψήφιοι για την Προεδρία να παραδεχθούν και να αναδείξουν τα λάθη που προηγήθηκαν, για να μπορεί ο τόπος και ο κάθε νόμιμος πολίτης του να έχουν την ελπίδα ότι η επιλογή του νέου Προέδρου θα επιφέρει την πραγματική καθιέρωση των πανανθρώπινων αναγνωρισμένων δικαιωμάτων, αξιών, ηθικής και ελευθερίας.
Είναι ανεπίτρεπτο σε ώρες βαθιάς κρίσης να προβάλλονται κενά ουσίας, συνθήματα ή συγκρουσιακές αντιλήψεις. Είναι η ώρα της αλήθειας, σε συνδυασμό με την από κοινού προσπάθεια για ανάδειξη της ανάγκης για κάθαρση από τα λάθη, θεσμικά και άλλα, του παρελθόντος.
