Η Αφρική και η πανδημία

Φέτος η Αφρικανική Ένωση γιορτάζει τα εικοστά γενέθλιά της. Η μεγάλη αυτή ήπειρος με τις τεράστιες προοπτικές της μας καλεί ακόμη μια φορά να δούμε επίσης τα μεγάλα προβλήματά της.

Και ένα από τα προβλήματά της είναι αυτό που προκλήθηκε από την πανδημία και την προστασία του αφρικανικού πληθυσμού από αυτή. Η πανδημία έδειξε την τραγική εξάρτηση της αφρικανικής ηπείρου σε εισαγόμενα εμβόλια. Στην ουσία φαίνεται ότι μόνο 20% του αφρικανικού πληθυσμού είναι πλήρως εμβολιασμένοι (βλ. Dr. Ngozi Erondu, “Worth a shot”, The World Today, August & September 2022, σελ. 28).

Βλέπει κάποιος την κατάσταση με τόσο μικρό ποσοστό του πληθυσμού να είναι εμβολιασμένοι. Ο λόγος είναι ότι τα εμβόλια τα εισάγουν από το εξωτερικό, από την Ινδία, τις πολυεθνικές της Βορείου Αμερικής και της Ιαπωνίας.

Απ’ ό,τι φαίνεται, η πανδημία σπρώχνει τις αφρικανικές χώρες να μπορέσουν να κάνουν μια δική τους υποδομή. Φαίνεται, όμως, όπως είναι φυσικό, ότι η δημιουργία μιας φαρμακευτικής βιομηχανίας από το μηδέν μπορεί να διαρκέσει ακόμα και μια 20ετία και θα στοιχίσει δισεκατομμύρια δολάρια (ενθ.).

Και αυτό μας φέρνει στη γνωστή μας έκκληση: αντί τα κράτη και κυρίως οι Μεγάλες Δυνάμεις να ξοδεύουν τεράστια ποσά για τους εξοπλισμούς και τις διαμάχες, να αφιερώσουν τους πόρους τους για την καταπολέμηση των ασθενειών, της φτώχιας και της δυστυχίας σε διάφορα μέρη του πλανήτη.

Το πρόβλημα της Αφρικής μάς φέρνει ενώπιον της κατάστασης στον κόσμο, μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών κρατών. Στις πλούσιες χώρες, ενώ έχουμε εμβόλια, έχουμε την πολυτέλεια να αποφασίζουμε, αν θέλουμε, να τα πάρουμε ή όχι. Στις φτωχές χώρες, όπως στην Αφρική, δεν υπάρχει θέμα τέτοιας επιλογής: έστω και αν θέλουν ορισμένοι να λάβουν τα εμβόλια εναντίον του κορωνοϊού, δεν έχουν τη δυνατότητα να τα προμηθευτούν.

Ας ελπίσουμε ότι θα φθάσουμε στην εποχή που ο πλανήτης θα δώσει περισσότερη προσοχή στην ευημερία των ανθρώπων, παρά στην εξεύρεση τρόπων για εξολόθρευση των συνανθρώπων τους.