Λουκούμι γιοκ για τον Ερντογάν...

ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ αποφεύχθηκαν χειρότερες ζημιές. Σε αυτές τις έξι λέξεις μπορεί να συνοψιστεί η ανακούφιση μετά την εναγώνια παρακολούθηση της απευθείας μετάδοσης, προχθές Παρασκευή, 26 Αυγούστου 2022, της εξάωρης αντιμαχίας αγορεύσεων των αρχηγών των κομμάτων, στη Βουλή του ελλα-δικού μας κράτους, για το πολύκροτο αίφνης ζήτημα της παρακολούθησης του κινητού τηλεφώνου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη, από την υπαγόμενη απευθείας στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (Ε.Υ.Π.).

ΑΓΩΝΙΑ και μέγας φόβος, όλως ιδιαιτέρως σε αυτούς τους άκρως επικίνδυνους καιρούς, μήπως προκύψει - ό μη γένοιτο - εκείνο το αλληλοφάγωμα των Ελλήνων, για το οποίο καραδοκεί με εκτραχυνόμενη βουλιμία ο Ερντογάν.

- Αγωνία και μέγας φόβος, μήπως η εντεινόμενη εν Ελλάδι προεκλογική διαπάλη ξεφύγει από τα αναμενόμενα φυσιολογικά και συνήθη πεδία κομματικής αντιπαράθεσης και υποτροπιάσει σε αλήστου μνήμης διαστάσεις εθνικού διχασμού.

ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ κανείς βεβαίως να προβλέψει τι επιφυλάσσει η επόμενη μέρα και τι τέξεται η επιούσα, με τους όποιους πιθανούς ή απίθανους εκτροχιασμούς.

- Ωστόσο, ούτε οι υψηλοί τόνοι, ούτε οι εκατέρωθεν προσωπικές επιθέσεις και αλληλοκατηγορίες ή τα «εξαντλητικά σφυροκοπήματα», προχθές στη Βουλή των εν Ελλάδι Ελλήνων, παρήγαγαν «προϊόντα» για να τρίβει από χαρά τα χέρια του ο Ερντογάν.

ΚΑΙ ΑΥΤΟ είναι που προκάλεσε την ανακούφιση στους όπου Γης αγωνιούντες Έλληνες και Ελληνίδες, που το βλέμμα τους είναι διαρκώς καρφωμένο στις κάθε είδους χατζάρες που ακονίζει εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου η Τουρκία, με τον «παγκόσμιας κλάσης σκακιστή» νεο-σουλτάνο της.

- Φρόντισε ο ίδιος, επί 20ετία ήδη στην τουρκική εξουσία, να διαψεύσει, να γελοιοποιήσει και να εξαλείψει, επιτέλους, όλες εκείνες τις ψευδαισθήσεις και αυταπάτες που έτρεφαν πληθωρικά ουκ ολίγοι εν Αθήναις και εν Λευκωσία ιθύνοντες και διαμορφωτές Κοινής Γνώμης για τον δήθεν «ισλαμοδημοκράτη» και «εκσυγχρονιστή» και «ευρωπαϊστή» Ερντογάν.

- Με τον οποίον μάλιστα δημοσίως διακήρυσσαν τους... οραματισμούς τους για win-win situation και kazan-kazan διζωνικές διευθετήσεις και στο Κυπριακό και συνεκμεταλλεύσεις στο Αιγαίο, εκλιπαρώντας τον κιόλας «ν’ ανοίξει το στόμα του για να του μπουκώσουν λουκούμι» και τα κυπριακά κοιτάσματα της ΑΟΖ.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ όλοι αντιλαμβάνονται τώρα - εκ των υστέρων όμως - ότι, το σύνολο της πολιτικής του «καλού παιδιού» και της «αποφυγής γρονθοκοπημάτων» και των «επαναπροσεγγίσεων» και των «Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» και των διζωνικών συμβιβασμών, που διαχρονικά ακολούθησαν φευ οι διαδοχικές κυβερνήσεις Λευκωσίας και Αθηνών, μετά την Καταστροφή του 1974, αληθώς παρήγαγε μόνο την αύξηση της βουλιμίας όλων ανεξαιρέτως των έκτοτε τουρκικών κυβερνήσεων.

- Με επιστέγασμα πλέον τον νεο-οθωμανισμό του Ερντογάν: Με χάρτες επεκτατικότητας της «γαλάζιας πατρίδας» του, με ιταμές απαιτήσεις «αποστρατιωτικοποίησης» των νησιών που εποφθαλμιά και απειλεί στο Αιγαίο, με «ισότιμη κυριαρχία» προτεκταροποίησης της Κύπρου, με νεο-οθωμανική ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο και γεω-πληθυσμιακή στρατηγική εκπόρθησης, με πεμπάμενους του μετανάστες, και της Κύπρου και της Ελλάδος.

ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ, το ξέρουν, το βλέπουν, το ζουν καθημερινά. Αλλά δεν διαθέτουν το στοιχειώδες θάρρος πολιτικής και εθνικής εντιμότητας, ούτε την απαιτούμενη οξυδέρκεια, ώστε να το παραδεχθούν, να το ομολογήσουν και, ανακρούοντας πρύμναν, να εκπονήσουν, να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν την αναγκαία αλλαγή πλεύσης, απεγκλωβισμού από τον πολυχρόνιό τους βάλτο.

- Παραμένουν αγκομαχούντες, υπεραμυνόμενοι των παλαιότερων υποχωρήσεών τους στις προηγούμενες τουρκικές απαιτήσεις για ν’ αποκρούσουν (προσεύχονται) τις... νεότερες.

- Ήθελαν να της... μπουκώσουν ένα λουκούμι. Εκείνη γλυκάθηκε, όχι μόνο για δεύτερο, αλλά για όλα τα λουκούμια.

- Όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και στο Αιγαίο...

- Κανόνας επαναλαμβανόμενος ανά τους αιώνας, όπως άλλωστε το είχε αναλύσει στο «περί Μεγαρέων ψήφισμα» (Α-140) ο Θουκυδίδης πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια.

ΕΠΙΜΟΝΗ η προσπάθεια Ερντογάν για γιγάντωση της Τουρκίας. Υλοποιεί νεο-οθωμανική στρατηγική σαφώς σχεδιασμένη και γνωστή από προτού ανέλθει στην εξουσία το 2002. Λεπτομερώς γραμμένη από το 2001 στο «Στρατηγικό Βάθος» του δικού του τότε Νταβούτογλου.

- Οι παρ’ ημίν και αλλού «αδιάβαστοι», χαντακωμένοι στη δική τους άγνοια και τις ψευδαισθήσεις τους, βολεύονταν να τον χαρακτηρίζουν κάθε φορά που η πολιτική του τους εξέπλησσε ως «απρόβλεπτο».

- Τώρα μένουν με το στόμα ανοιχτό βλέποντας τα επιτεύγματα της πολιτικής του εκκρεμούς που ρισκάρει φέτα-φέτα η Τουρκία ιδίως μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας, συνεχιζομένης για έκτο μήνα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

- Ήταν επί της προεδρίας του άλλωστε ο Τραμπ των ΗΠΑ που είχε χαρακτηρίσει τον Ερντογάν, μόλις πριν από δύο χρόνια, 18 Αυγούστου 2020, ως «σκακιστή παγκόσμιας κλάσης».

- Και ο νεο-σουλτάνος το επαληθεύει πονοκεφαλιάζοντας τις ΗΠΑ. Ακόμη και με δεύτερη παραγγελία ρωσικών S-400. Και με την... διάτρηση των κυρώσεων που οι Δυτικοί (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) επιβάλλουν σε βάρος της Ρωσίας - εισβολέα.

- Ένα μικρό, από πλήθος άλλα, παράδειγμα: Η γαλλική κατασκευάστρια εταιρεία ακύρωσε την παράδοση δύο αεροπλάνων Αίαρμπας που είχε παραγγείλει η Ρωσία. Έσπευσε να τα πάρει η Τουρκία. Πού κατέληξαν άραγε;

ΑΠΕΤΥΧΕ, επί του παρόντος, η επίμονη προσπάθεια της Τουρκίας να γονατίσει την Ελλάδα και να αποτρέψει την - απέναντί της - ενδυνάμωση της ελληνικής Αποτρεπτικής Ισχύος.

- Μετά την ελληνο-γαλλική αμυντική συμφωνία και τα Ραφάλ στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία, η ανάπτυξη των ελληνο-αμερικανικών σχέσεων, με την υποδοχή κιόλας που έτυχε στον Λευκό Οίκο και στο Κογκρέσο ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος τον παρελθόντα Μάιο, προκάλεσαν, ως γνωστόν, πρωτοφανή παροξυσμό στην Άγκυρα.

- Με καθημερινές σχεδόν τις απειλές τους οι Τούρκοι (κυβερνώντες ισλαμιστές και αντιπολιτευόμενοι κεμαλιστές) να οπτασιάζονται, επετειακά στα 100χρονά της, μια νέα Μικρασιατική Καταστροφή του Ελληνισμού. Αλλά ο όλεθρος του 1922, κύριο και καθοριστικό αίτιο είχε ένα: Τον Εθνικό Διχασμό των Ελλήνων. Βασιλικών εναντίον Βενιζελικών...

ΜΕΤΑ από 100 χρόνια, δεν υποφέρει πλέον ο Ελληνισμός από τέτοια ή παρόμοια πανούκλα. Ο Ερντογάν δεν μπορεί να ελπίζει σε εμφύλιο διχασμό των Ελλήνων που αν - ό μη γένοιτο - υπήρχε, θα ήταν και ο μοναδικά ικανός συντελεστής για νέο τουρκικό θρίαμβο. Οι οξύτατες κομματικές προεκλογικές αντιπαραθέσεις στην Αθήνα, όπως προχθές στο ελλα-δικό μας κοινοβούλιο, δεν προσφέρουν τέτοιο... λουκούμι στον Ερντογάν.