Είναι κυπριακό το κυπριακό ποδόσφαιρο;

Σκληρό φάουλ για κόκκινη κάρτα, σε βάρος του κυπριακού ποδοσφαίρου, ήταν η απόφαση της ΚΟΠ για αύξηση των ξένων και κοινοτικών ποδοσφαιριστών από 15 σε 17. Αντί να μειώσει τους ξένους παίκτες και να προωθεί τη χρησιμοποίηση Κυπρίων ποδοσφαιριστών, η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου κάθε άλλο παρά κυπριακά ενεργεί.

Καταντήσαμε να βλέπουμε στις ελληνοκυπριακές ομάδες Α΄κατηγορίας να αγωνίζονται συνήθως μόνο δύο Ελληνοκύπριοι και οι υπόλοιποι να είναι ξένοι. Και μάλιστα τους δύο Κύπριους τούς επιβάλλει η ΚΟΠ στις ομάδες, με την απειλή προστίμου, αν δεν τους χρησιμοποιήσουν. Και διερωτάσαι. Για ποια «κυπριακή» ομάδα θα πάω να ξελαρυγγιστώ στο γήπεδο; Για ποιο «κυπριακό» ποδόσφαιρο μιλάμε τελικά;

Εν τω μεταξύ χαμογελώ κάθε φορά που διαβάζω ειδήσεις για τις αφίξεις ξένων ποδοσφαιριστών που μεταγράφονται στις κυπριακές ομάδες. Για κάποιους από αυτούς γίνεται και... διαδήλωση φιλάθλων στο αεροδρόμιο. Τους υποδέχονται ως «Μεσσίες». Κάποιοι από αυτούς όντως προσφέρουν στο ποδόσφαιρό μας. Πολλοί όμως είναι «παλτά», όπως αποκαλούνται στην ποδοσφαιρική γλώσσα. Έρχονται με υποσχέσεις ότι θα τα δώσουν όλα στο γήπεδο. Τελικά δεν τα δίνουν όλα, αλλά τα... παίρνουν όλα (τα ευρώ) και φεύγουν. Δηλώνουν ότι θα παίξουν για το μεγαλείο της ομάδας, με στόχο να τη βοηθήσουν να πάρει το πρωτάθλημα, και τον επόμενο χρόνο παίρνουν μεταγραφή για την... αντίπαλη ομάδα, επειδή δίνει περισσότερα!

Έχουμε γεμίσει με λεγεωνάριους της μάππας από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Όμως με όλους αυτούς παραμερίζονται οι αξιόλογοι Κύπριοι ποδοσφαιριστές και είναι δύσκολο πια να βγάλεις έναν νέο Πιέρο Σωτηρίου, ή έναν Κάστανο, ή έναν Λαΐφη, που διαπρέπουν στο εξωτερικό. Η περιθωριοποίηση των Κυπρίων ποδοσφαιριστών από τις ομάδες μας έχει αρνητικό αντίκτυπο και στην εθνική ομάδα.

Προσωπικά, δεν θέλω να ξανακούσω ότι «μας κάνει περήφανους» κάποια κυπριακή ομάδα που έχει διεθνείς επιτυχίες, αλλά τα ονόματα στη σύνθεσή της καταλήγουν σχεδόν όλα σε όφσκι, όβιτς, άτζε, έιρα, όμεθ, έντι, ουντού, έλετς, τίνοφ...

ΜΠΟΞΕΡ