Καλοκαίρι στο χωριό

Το καλοκαίρι στο χωριό μου, και πιστεύω και στο χωριό του καθενός, είναι κάτι μαγικό! Και δεν είναι μόνο η ξεγνοιασιά των διακοπών που το κάνει ξεχωριστό. Είναι ο τόπος που γεννήθηκες, είναι τα πρόσωπα που κυριολεκτικά λάμπουν όταν σε καλωσορίζουν, είναι το ανάλαφρο πρωινό ξύπνημα, είναι τα απέναντι επιβλητικά βουνά που σε κάνουν να νιώθεις απέραντη ευγνωμοσύνη για τα θεία δημιουργήματα, είναι το τρέξιμο στο δάσος, οι περιπλανήσεις στο ποτάμι, στα όμορφα μονοπάτια και στα πολλά μοναστήρια που κυκλώνουν από παντού το χωριό και άλλα πολλά ξεχωριστά και συναρπαστικά…

Να περπατάς αδιάκοπα στα στενά δρομάκια του χωριού σου, να λες κάθε πρωί καλημέρα σε όποιον βρεθεί στον δρόμο σου, να φωνάζεις για πρωινό όποιον περνά έξω από το σπίτι σου, να χαιρετάς γνωστούς και αγνώστους και να χαίρεσαι όταν σου το ανταποδώσουν με ένα πηγαίο-αληθινό χαμόγελο. Αυτό είναι το δικό μου χωριό και άλλα πολλά χωριά της Κύπρου και της Ελλάδας, τα οποία κρατούν ακόμα κάτι από τα παλιά, παρά το γεγονός ότι πολλοί ξένοι από κάθε μέρος της Γης άρχισαν να ξεθωριάζουν πάνω τους. Ωστόσο πάντα έρχεται η δύσκολη ώρα του αποχωρισμού. Η ώρα που ετοιμάζεις τις βαλίτσες σου και, φορτωμένος με αμέτρητες ευχάριστες αναμνήσεις, επιστρέφεις στην καθημερινότητά σου…

Κατά τα άλλα, μια θλιβερή διαπίστωση, που χρόνο με τον χρόνο γίνεται όλο και πιο ανησυχητική, αποτελεί η ανεξέλεγκτη είσοδος πολλών ξένων στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι το 4% του συνολικού πληθυσμού των ελεύθερων περιοχών της Μεγαλονήσου είναι αιτητές πολιτικού ασύλου! Και οι ξένοι, οι πλείστοι των οποίων διοχετεύονται εντέχνως και για αυτονόητους λόγους από τα κατεχόμενα, είναι αμέτρητοι! Άκουσα να λένε για επιδόματα σε ξένους, που, σε πολλές των περιπτώσεων, είναι μεγαλύτερα από τα μεροκάματα πολλών εργαζόμενων νόμιμων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και τα σπίτια και τα χωράφια που πωλούνται στην Κύπρο στη συντριπτική τους πλειοψηφία αγοράζονται από τους ξένους!

Σίγουρα η άποψη πως δεν πρέπει να είμαστε ρατσιστές με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Από την άλλη, όμως, με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μετατραπεί η πατρίδα μας σε έναν τόπο χωρίς εθνική, θρησκευτική και πολιτιστική ταυτότητα. Η πολυπολιτισμικότητα έχει νόημα μόνον όταν δεν αποδομεί τα εθνικά σου χαρακτηριστικά. Ναι, συμφωνώ πως δεν πρέπει να γινόμαστε ρατσιστές και μνησίκακοι απέναντι στους ξένους, ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο θέλουν να τα παρουσιάζουν οι εθνομηδενιστές. Γιατί αν δεν τεθούν οι αναγκαίες δικλίδες ασφαλείας, σε πολύ λίγα χρόνια θα αποτελούμε μειοψηφία στην ίδια την πατρίδα μας! Και αντιλαμβάνεστε, φαντάζομαι, τη συνέχεια… Όχι, δεν θα αλλάξουμε εμείς για να κάνουμε το χατίρι των ξένων! Όχι, δεν θα μεταναστεύσουμε εμείς κάτω από το βάρος μιας ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης! Έλεος!

Και μια απαραίτητη αναφορά σχετικά με τη στάση μεγάλου αριθμού Ελλήνων Κυπρίων (;) πολιτών απέναντι στην κατοχή. Ακούμε διαρκώς να γίνονται αναφορές για την άσχημη συμπεριφορά των ξένων δυνάμεων, που δεν βοηθά προς την κατεύθυνση μια δίκαιης και βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό. Οι ξένοι που διαρκώς συνωμοτούν εναντίον μας. Αναρωτιέμαι ωστόσο αν ποτέ μπήκαμε στον κόπο να αντικρίσουμε με σοβαρότητα τις δικές μας ευθύνες, που δεν είναι λίγες δυστυχώς! Σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα, όπου χιλιάδες κατακτημένοι επισκέπτονται το ψευδοκράτος για φθηνά καύσιμα και άλλα ευτελή καταναλωτικά αγαθά ή για να φάνε φθηνά στις ταβέρνες των κατακτητών, δεν μπορείς να ελπίζεις ότι θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες! Κάποιοι κατακτημένοι πουλούν όσο-όσο τις περιουσίες τους στους εισβολείς. Και πάρα πολλοί ταξιδεύουν χωρίς αιδώ από το παράνομο αεροδρόμιο των κατεχομένων. Αν μάλιστα κάποιος τολμήσει να εκφράσει τις αντιρρήσεις του για όλα τούτα τα απαράδεκτα (μήπως και προδοτικά;), χαρακτηρίζεται γραφικός, ακραίος και εθνικιστής! Οποία κατάντια, εξευτελισμός και παρακμή, αλήθεια. Πόσος κατήφορος μάς απέμεινε ακόμα! Αν δεν έχουμε φτάσει ήδη στο βάθος του γκρεμού!