Διεφθαρμένο κράτος…
Η άποψη της κοινής γνώμης είναι εμπεδωμένη για τον χαρακτήρα του κράτους. Αποτυπώνεται με μιαν απλή φράση: Είναι διεφθαρμένο. Και το ερώτημα που εγείρεται, είναι πώς ένα διεφθαρμένο κράτος μπορεί να δώσει λύσεις στα καθημερινά προβλήματα του πολίτη και ειδικότερα στο Κυπριακό;
Τόσο η υφιστάμενη όσο και οι προηγούμενες Κυβερνήσεις ούτε μεταρρυθμίσεις έφεραν, ούτε την αξιοκρατία και την ευνομία εφάρμοσαν. Η πολιτική περί του διορισμού σε θέσεις-κλειδιά των αρίστων, έχει συνθλιβεί από την ημετεροκρατία και την ανικανότητα. Ξανά και ξανά βασίλευσαν τα σκάνδαλα και οι πάσης φύσεως παρανομίες, που μένουν προκλητικά ατιμώρητες. Με αποτέλεσμα να αμφισβητείται σφόδρα ακόμη και αυτός ο ανεξάρτητος θεσμός του Γενικού Εισαγγελέα.
Εκείνο που φοβίζει τον πολίτη δεν είναι η Κυβέρνηση που φεύγει, αυτή έχει κλείσει τον κύκλο της, αλλά κατά πόσον αυτή που θα έρθει, θα είναι σε θέση να διαχειριστεί την οικονομική κρίση και το Κυπριακό. Και πολλά άλλα προβλήματα. Τονίζονται αυτά διότι επί του παρόντος οι υποψήφιοι Πρόεδροι αναλώνονται σε έναν πόλεμο εντυπώσεων αντί ουσίας. Και αποφεύγουν επιμελώς να δώσουν στον πολίτη να καταλάβει πώς θα κυβερνήσουν. Ποιες δηλαδή είναι οι προτάσεις τους στην οικονομία, ποιο είναι το μοντέλο ανάπτυξης και πώς θα αντιμετωπιστεί ο πληθωρισμός και η ενεργειακή κρίση, που είναι συνώνυμα με τη μείωση εισοδημάτων, την αύξηση της ανεργίας και την κοινωνική και πολιτική συνοχή.
Όσο, δε, για το Κυπριακό, τα χειρότερα έρχονται. Διότι οι απειλές για κρίση δεν προέρχονται μόνο από τον Ερντογάν, αλλά και από τους Κεμαλιστές. Κάποιος εκ των δύο θα είναι στην εξουσία το 1923. Δεν έχουμε μόνο εμείς εκλογές. Έχει και η Ελλάδα και η Τουρκία, η οποία προετοιμάζει επιμελώς τη δική της κοινή γνώμη για θερμό επεισόδιο και στέλνει σε μας τα σαφέστατα μηνύματα για τις προθέσεις της. Και στο Αιγαίο και στην Κύπρο και ειδικότερα εντός της ΑΟΖ, παρότι η αχίλλειος πτέρνα βρίσκεται επί του εδάφους. Στη γραμμή αντιπαράταξης. Μια τουφεκιά είναι αρκετή για να σπείρει τον πανικό και να προκαλέσει από μούδιασμα έως και παράλυση στην Αθήνα και στη Λευκωσία.
Ερώτημα: Πώς ο νέος Πρόεδρος θα απαλλαγεί από το διεφθαρμένο κράτος; Πώς θα καθαρίσει τον στάβλο του Αυγείου; Ακόμη δεν μας είπαν οι υποψήφιοι Πρόεδροι. Πότε θα μας πουν; Όπως επίσης δεν μας έχουν καταθέσει με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσουν την τουρκική απειλή. Πώς; Με τις αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος; Τότε γιατί να έρθουν στην εξουσία; Για να προσθέσουν τη δική τους σφραγίδα στο κράτος της διαφθοράς; Γιατί; Για να τραβήξουν κι άλλο τη θηλιά γύρω από τον λαιμό του Κυπριακού και τον δικό μας; Αλλά και τον δικό τους. Με τον δικό τους ας κάνουν ό,τι θέλουν. Με το δικό μας μέλλον, όμως, και των παιδιών μας, με τη ύπαρξη του κράτους μας κανείς δεν δικαιούται να παίζει. Και αυτό θα πρέπει να γίνει πολιτική συνείδηση και σε μας και, κυρίως, σε όσους εμφανίζονται μέσω των εκλογών να φλερτάρουν με την εξουσία.
