Οι τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο και το Κυπριακό

Η Τουρκία ανεβάζει επικίνδυνα το θερμόμετρο της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με τη μαζική κλιμάκωση των παραβιάσεων στο Αιγαίο, αλλά και με εμπρηστικές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, που, πέραν της ευθείας αμφισβήτησης των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, απειλεί ευθέως με πολεμική επίθεση με τον αίολο ισχυρισμό ότι ελληνικά νησιά δεν έχουν δικαίωμα αμυντικής οχύρωσης.

Το μήνυμα που θέλει να στείλει η Τουρκία είναι οφθαλμοφανές. Αμφισβήτηση συνολικά του Αιγαίου, ως ελληνικού εθνικού χώρου, προβάλλοντας σε αυτό ως παράκτια χώρα, με μεγάλο μήκος ακτών, «δικαιώματα», παραγνωρίζοντας και διαγράφοντας τα ελληνικά νησιά και τα συνακόλουθα δικαιώματα που κέκτηνται με βάση το θαλάσσιο διεθνές δίκαιο. Είχε προηγηθεί βέβαια η εξαγγελία αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης από τον ίδιο τον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν.

Χρήσιμο είναι να υπενθυμίσουμε και πρότερες προκλήσεις, ενδεικτικές των τουρκικών προθέσεων. Στις 16 Μαΐου 2014 δημοσιεύθηκε από την Υδρογραφική Γεωγραφική Διεύθυνση της Διοίκησης των Τουρκικών Ναυτικών Δυνάμεων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, χάρτης του Αιγαίου με ενδείξεις των περιοχών στις οποίες προτίθεται να προχωρήσει σε υποθαλάσσιες έρευνες. Οι έρευνες αυτές εκτείνονται πλησίστια της Χερσονήσου της Χαλκιδικής και εκτείνονται σε ολόκληρο το Αιγαίο, σε πλήρη και κατάφωρη παραβίαση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας της Ελλάδας και βέβαια δημοσίευση ανιστόρητων χαρτών απεικόνισης της «γαλάζιας πατρίδας».

Είναι προφανές ότι η Άγκυρα επιδιώκει να ρυμουλκήσει σε διαπραγμάτευση την Ελλάδα. Προδήλως για να την πειθαναγκάσει σε υποχωρήσεις στο Αιγαίο, που θα ανατρέπουν το status-quo και θα αποτρέπουν την Ελλάδα από την ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης. Απειλώντας απροκάλυπτα με στρατιωτική δράση.

Όμως καθόλου τυχαία δεν πρέπει να θεωρείται η κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο, από το Κυπριακό. Καθώς η Τουρκία, απροκάλυπτα, πλέον, συνδέει τη λύση με τις γεωπολιτικές, γεωστρατηγικές και γεωοικονομικές της επιδιώξεις. Με τη θρασεία αξίωση για λύση των δύο κρατών.

Οι συνεχείς επαναλήψεις δηλώσεων Τούρκων αξιωματούχων και του εγκαθέτου της Άγκυρα Ερσίν Τατάρ για εμμονή σε εγγυήσεις και παραμονή στρατευμάτων, αποκαλύπτουν τη συνολική θεώρηση για λύση του Κυπριακού. Ακόμα, με βάση τα κριτήρια γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων, έκδηλη είναι η τουρκική προσπάθεια επιβουλής στον ενεργειακό πλούτο της Ανατολικής Μεσογείου, εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, κατά σαφή παραβίαση της Διεθνούς Συνθήκης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Με εκμετάλλευση της κατάστασης στο Ρωσοουκρανικό, στη Συρία, στο Ιράκ, τον πόλεμο κατά του ISIS, την εσωτερική τρομοκρατία και το προσφυγικό, για να διεκδικεί ανταλλάγματα από Ευρώπη και ΗΠΑ. Η ακατανόητη σιωπή των Βρυξελλών απέναντι στη συνεχώς οξυνόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας εις βάρος δύο κρατών μελών της Ε.Ε., της Κύπρου και της Ελλάδας, τη στιγμή που επιβάλλει, ορθώς, κυρώσεις στη Ρωσία για τη εισβολή στη Ουκρανία, ενθαρρύνει την περαιτέρω κλιμάκωση της έκνομης τουρκικής συμπεριφοράς.

Όλα αυτά δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να μη συνεκτιμούνται και να μη λαμβάνονται υπόψη στη χάραξη της επιβαλλόμενης στρατηγικής αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας. Στοιχειώδης σωφροσύνη επιβάλλει, αντίθετα, τη μέγιστη προσοχή, μακριά από αυταπάτες και ευσεβοποθισμούς.