Εμπαιγμός ή τραγέλαφος

Τον Απρίλιο 2004, με δημοψήφισμα ο ελληνικός λαός της Κύπρου απέρριψε το Σχέδιο Ανάν (ΣΑ) με ποσοστό 76,4 τοις εκατόν.

Στους απορριπτικούς του ΣΑ ήταν πολλά πολιτικά κόμματα, μικρά και μεσαία, από αυτά που υποστήριξαν την απόρριψη και καταψήφιση του Σχεδίου Ανάν και που οι αρχηγοί, ανάμεσα στους οποίους πρώην υποψήφιοι ΠτΔ και υψηλόβαθμα μέλη τους, στήριξαν την πολιτική τους στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης του κυπριακού προβλήματος, εκτός των προνοιών του ΣΑ. Διεφάνη με την πάροδο του χρόνου ότι τα εν λόγω κόμματα και οι ηγεσίες τους δεν είχαν εμμείνει σταθερά στις αρχές και τις θέσεις τους, με αποτέλεσμα το μεγάλο εκείνο ποσοστό του 76,4 τοις εκατόν να μειώνεται συνεχώς και να αφομοιώνεται από τον ΔΗΣΥ. Όσο για το ΑΚΕΛ, δεν θα σταθώ στη γνωστή τυχοδιωκτική και φιλοτουρκική πολιτική του. Ως κύριες αιτίες της προαναφερθείσας αλλαγής θέσεων, ο γράφων αναγνωρίζει:

  1. Την ευκαιριακή και ψηφοθηρική πολιτική των κομματικών ηγεσιών για αναρρίχηση στην εξουσία.
  2. Τα φοβικά σύνδρομα, και
  3. Την εξάρτηση από ξένες χώρες με προεξάρχον το Ηνωμένο Βασίλειο.

Κρίνεται ως αδιανόητο πολιτικοί αρχηγοί και ηγεσίες πολιτικών κομμάτων, που δεν αποδέχθηκαν τις εθνικά απαράδεκτες θέσεις του ΣΑ, τις πρόνοιές του για αποδοχή και αθώωση εγκλημάτων πολέμου όπως η κατοχή, ο εποικισμός και οι δολοφονίες παιδιών και αθώων, εγκλήματα που σε άλλες χώρες καταδικάστηκαν οι εγκληματίες ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί, σήμερα να υποστηρίζουν υποψήφιους Προέδρους της Δημοκρατίας (ΠτΔ) που αποδέχονται τη ρατσιστική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, την αποδοχή ξένων - κατοχικών στρατευμάτων, την παραμονή εποίκων (έγκλημα πολέμου), την εξίσωση του 18 με το 82 τοις εκατόν και να εξαρτάται η ομαλή και εύρυθμη λειτουργία του κράτους από μία και μόνο ψήφο ενός Τούρκου υπουργού. Δηλαδή αποδέχονται μια μορφή μη κανονικού κράτους, που με τη σύντομη πάροδο του χρόνου θα καταστεί πρώτα δυσλειτουργικό και μετά θνησιγενές με όλες τις πιθανές επιπτώσεις. Κλασικό παράδειγμα η περίπτωση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.

Δυστυχώς, και σε αυτές τις προεδρικές εκλογές βλέπουμε τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών της πατρίδας μας να αγωνίζονται με όλα τα δυνατά μέσα για την απόκτηση μιας θέσης. Όπως πάντα τυχάρπαστοι κλασικοί σπουδάρχες, χωρίς φιλοπατρία, ιδανικά και αξίες, να εξυπηρετούν τις στρατηγικές του προαιώνιου εχθρού του Ελληνισμού, της Τουρκίας, και των ξένων κέντρων, που έχουν τους δικούς τους στόχους.

Η τυχόν ψήφιση των υποψηφίων ΠτΔ που υποστηρίζουν το Ενιαίο Κράτος, με χαμηλά ποσοστά ψήφων, θα είναι μια εγκληματική ενέργεια, που θα συμβάλει τα μέγιστα σε νέες, παράλογες και επαχθείς απαιτήσεις εις βάρος των Ελλήνων, τις οποίες με την πάροδο του χρόνου η επεκτατική Τουρκία θα κεφαλαιοποιήσει. Να μην ξεχνάμε ποτέ τις τουρκικές διεκδικήσεις κατά της Ελλάδος.

Παρά τις ενδείξεις που υπάρχουν για τις θέσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης, που είναι το Εθνικό Κέντρο, όσον αφορά τις εν δυνάμει υποψηφιότητες, έχει ιερή και εθνική υποχρέωση να τοποθετηθεί προς την ορθή εθνική κατεύθυνση, που να εξυπηρετεί τους εθνικούς και όχι τους κομματικούς στόχους. Σε αντίθετη περίπτωση ο Ελληνισμός θα θρηνήσει επί των ερειπίων. Μέγα ατόπημα η φανερή και ηχηρή τοποθέτηση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη υπέρ υποψηφίου.

Να μην ξεχνάμε ότι, σύμφωνα με τον Άγγλο γιατρό, Thomas Fuller, αν πηδήξεις σ’ ένα βαθύ πηγάδι, η μοίρα δεν είναι υποχρεωμένη να σε βγάλει από κει.