Υγεία, Παιδεία και το δικαίωμα στην Εργασία: Οι προτεραιότητες τού σήμερα, που διαμορφώνουν την κοινωνία τού αύριο

Η Υγεία των πολιτών και η Παιδεία, μαζί με το δικαίωμα στην εργασία αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά μιας Δημοκρατικής Πολιτείας. Θυμίζω ότι, με βάση το Σύνταγμα, Ελλάδα και Κύπρος είναι υποχρεωμένες να παρέχουν στους πολίτες τους δωρεάν Παιδεία και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Και το δικαίωμα στην εργασία με όρους σεβασμού στον εργαζόμενο είναι υποχρέωση, δεν είναι πολυτέλεια.

Τι συμβαίνει, όμως, στην πραγματικότητα;

Είναι πολύ καλά γνωστό ότι τα ελληνικά νοικοκυριά κυριολεκτικά γονατίζουν οικονομικά προκειμένου ν’ αντεπεξέλθουν στις τεράστιες δαπάνες που απαιτούντα για να σπουδάσουν τα παιδιά τους και για να έχουν στοιχειώδη υγεία. Η Παιδεία σήμερα, ειδικά οι σπουδές υψηλού επιπέδου (και όχι σπουδές για τις σπουδές) είναι μόνο για «γερά» πορτοφόλια! Και οι ιδιωτικές δαπάνες Υγείας εκτινάχθηκαν σε δυσθεώρητα ύψη! Η καλή υγεία σήμερα τείνει δυστυχώς να γίνει προνόμιο μόνο για τους έχοντες και κατέχοντες! Το δε δικαίωμα στην εργασία, αρκετές φορές, θυμίζει Μεσαίωνα…

Τα πάντα είναι θέμα Παιδείας λοιπόν! Η λέξη «Παιδεία» είναι παράγωγο του αρχαίου ρήματος «παιδεύω», που σημαίνει διδάσκω - παιδεύω. Εκτός από την παροχή γνώσεων, η παίδευση αποσκοπεί στη μόρφωση του ανθρώπου καθώς και στη διάπλασή του, δηλαδή στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του και στην ανάπτυξη του ήθους του. Οι έννοιες αυτές αποδίδονται επίσης με τον όρο αγωγή.

Η Παιδεία είναι θέμα ανατροφής. Πολλοί είναι εκείνοι που τείνουν να μπερδέψουν την εκπαίδευση με την Παιδεία, στην ουσία όμως πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές έννοιες. Η Παιδεία έχει ως αποστολή την καλλιέργεια της προσωπικότητας ενός ανθρώπου σε όλους τους τομείς: πνευματικό, πολιτιστικό, ηθικό, σωματικό, κ.λπ. Η Παιδεία είναι αυτή που σου μαθαίνει να ξεχωρίζεις το καλό απ᾽ το κακό. Σε διδάσκει τι είναι δικαιοσύνη και τι σεβασμός. Παιδεία θα πει να είσαι άνθρωπος. Να αγαπάς, να προσφέρεις, να σέβεσαι, να είσαι ελεύθερος… Η Παιδεία είναι επιλογή και δεν έχει να κάνει με πτυχία που κοσμούν τους τοίχους, αλλά με εμπειρίες και γνώσεις που ομορφαίνουν τη ζωή μας.

Πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι φοίτησαν για χρόνια στα θρανία επωφελούμενοι από τις γνώσεις που απέκτησαν, το μόνο που κατάφεραν να γίνουν, είναι ανταγωνιστικές μηχανές χρημάτων (μεταξύ τους είναι δυστυχώς και πολλοί εκπαιδευτικοί και γιατροί)! Και αντί να παίρνουν δύναμη από τη γνώση που απέκτησαν, γίνονται όλο και πιο αδύναμοι να αντιδρούν στην αδικία. Εν τέλει όμως αυτό που μένει είναι ένας κόσμος γεμάτος με χιλιάδες φιλοχρήματους ανθρώπους, που βλέπουν τον συνάνθρωπό τους μόνο ως ένα ακόμη νούμερο στη μνήμη του ηλεκτρονικού υπολογιστή τους που καταγράφει το πελατολόγιο και τις εισπράξεις τους.

Απέναντι σε όλο αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο, στην κρίση αξιών που κυριαρχεί στις μέρες μας, μία είναι η απάντηση. Κι έχει να κάνει με την προσπάθεια τους καθενός για πνευματική αφύπνιση, εφαρμόζοντας ένα σύστημα που συνάδει με αυτήν, αποστασιοποιημένο από την υπεροψία και από φιλοχρήματες και ματαιόδοξες στοχεύσεις.

Υστερόγραφο: Στην εποχή των πολλών αρίστων η Αριστεία έχασε το πραγματικό της νόημα! Η Αριστεία από μόνη της είναι μια ουτοπιστική προσέγγιση. Αριστεία δεν είναι μόνο ένας βαθμός! Η Αριστεία δεν έχει καμία σημασία αν δεν συνοδεύεται από την ηθική και τον ανθρωπισμό.