Η ειρήνη των νεκροταφείων…

Ο πόλεμος στο Ισραήλ και στη Γάζα προκαλεί δομικές μεταβολές στο διεθνές σύστημα. Και ο Ερντογάν θέλει να αναδείξει την Τουρκία ως ηγέτιδα χώρα του Ισλάμ, χωρίς, όμως, να εγκαταλείπει την πρόθεσή του να κυριαρχήσει ακόμη και στην Ευρώπη είτε μέσω των σχέσεών του με την ΕΕ είτε μέσω του ΝΑΤΟ. Τώρα, μάλιστα, βάζει γλώσσα στις ΗΠΑ.

Τι προάλλες, με άκρως αυτοκρατορικό ύφος, διερωτάτο ο Τούρκος Πρόεδρος: «Βρε Αμερική, τι γυρεύεις εδώ;». Εννοεί στη γειτονιά μας. Και δη με το αεροπλανοφόρο «Gerald Ford». Και τα λέει αυτά διότι αισθάνεται πως χάνει τον ηγετικό του ρόλο. Αλλά επιμένει. Συμμαχεί με το Ιράν και τη Ρωσία, υποκινεί τη Χαμάς και χρησιμοποιεί τους Παλαιστινίους για να εμφανιστεί ως υπερασπιστής του δικαίου, κατηγορώντας το Ισραήλ για εισβολή και κλοπή εδαφών. Ποιος; Η Τουρκία, που κατέχει την Κύπρο από ΄74, που βίασε και έσφαξε. Και η οποία, τη μοναδική ειρήνη που έφερε, είναι αυτή των νεκροταφείων. Και, όμως, καμιά απάντηση από την Αθήνα και τη Λευκωσία. Άκρα του τάφου σιωπή. Σαφής υποτακτική στάση, για να μη χαλάσει το κλίμα; Ποιο κλίμα; Αυτό του ραγιά με τον αφέντη; Για ποιο σκοπό; Για να αρχίσουν εκ νέου οι συνομιλίες μέσω απεσταλμένου; Ποιου απεσταλμένου; Αυτού που θα σταλεί από τον ΓΓ του ΟΗΕ; Από τον «ανύπαρκτο»! Τον απόντα από τις κρίσεις της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής; Ή από το Σ. Ασφαλείας, που είναι παραλυμένο από τα αντικρουόμενα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων; Ας είμαστε ρεαλιστές. Ο ΟΗΕ δεν μπορεί βοηθήσει τον εαυτό του. Πώς θα βοηθήσει εμάς;

Η λεγόμενη νέα προσπάθεια για το Κυπριακό μπαίνει στον πάγο, λόγω της κολάσεως που επικρατεί στη γειτονιά μας. Και ποιος ξέρει πώς θα είναι η κατάσταση όταν θα βγούμε από τα ερείπια; Τα πάντα συνθλίβονται στην κάμινο των συμφερόντων και της ισχύος. Το διεθνές σύστημα αλλάζει διά πυρός και σιδήρου. Κυβέρνηση και κομματικό σύστημα επιδίδονται σε ρηχές και αμελέτητες τοποθετήσεις με ξύλινη γλώσσα. Και προκαλούν σε άλλους χασμωδία και σε άλλους αγανάκτηση έως και οργή. Δίνουν την αίσθηση ότι ζουν στον κόσμο τους…