Ένας εφιαλτικός κόσμος
Μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου η ανθρωπότητα προσέβλεπε σε μια νέα εποχή σταθερότητας, ασφάλειας και ειρηνικής συνύπαρξης λαών και πολιτισμών. Το «τέλος της ιστορίας» του Φουκιγιάμα ωστόσο δεν ήλθε. Ούτε ως ένα κόσμος όπου οι οικονομίες της αγοράς θα δημιουργούσαν ευημερία και ανάπτυξη χωρίς κοινωνικές ανισότητες, ούτε με κατίσχυση της ειρηνικής συνύπαρξης και των αρχών του Διεθνούς Δικαίου στις διακρατικές σχέσεις.
Αντίθετα στο επίπεδο της οικονομίας, παρατηρείται μια όξυνση στις κοινωνικές ανισότητες, υποταγή των πολιτικών εξουσιών στις περίφημες αγορές και στην ένταση δημιουργίας «νεόπτωχων» και «κοινωνιών των δύο τρίτων». Σε ότι αφορά τον τρίτο κόσμο συνεχίζει να σηκώνει ένα αβάστακτο σταυρό μαρτυρίου, αφού μετά από μια μακρά περίοδο καταλήστευσης των πλουτοπαραγωγικών πόρων από την αποικιοκρατία, αφέθηκε στην μοίρα του της φτώχειας και της απόλυτης δυστυχίας. Το μόνο που απασχολεί τις δυτικές κοινωνίες και τις πολιτικές τους εξουσίες είναι τα μεταναστευτικά κύματα από τον τρίτο κόσμο, ως αποτέλεσμα της απόγνωσης και της απελπισίας που βιώνουν στις χώρες τους από την ανέχεια και την οικονομική ασφυξία.
Σε ό,τι αφορά το διεθνές περιβάλλον, οι εστίες κρίσης αυξάνονται και πληθύνονται. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η εφιαλτική απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων, δημιουργεί παγκόσμια ανησυχία. Καθώς ο Ρωσικός στρατός αντιμετωπίζει δυσκολίες και η Ουκρανία εκδηλώνει σημάδια κόπωσης, αναμένεται η περαιτέρω κλιμάκωση της κρίσης, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Στη Μέση Ανατολή μετά τον μακροχρόνιο πόλεμο της Συρίας, επανήλθε η τυφλή βία στο μέτωπο Ισραήλ – Παλαιστίνης με την επίθεση της Χαμάς και την αντεπίθεση του Ισραήλ που οδηγεί σε κινδύνους ενός περιφερειακού πολέμου με εμπλοκή του Ιράν, της Χεζμπολάχ και άλλων ριζοσπαστικών ισλαμικών οργανώσεων. Με απομάκρυνση από τη μόνη λύση δικαίου και ηθικής, που αποτελεί η δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.
Την παγκόσμια αποσταθεροποίηση επιτείνει και η κλιματική κρίση, απότοκο της κλιματικής αλλαγής, με τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες και άλλες φυσικές καταστροφές να προκαλούν τρόμο για το μέλλον του πλανήτη.
Σε αυτό τον ταραγμένο και άγριο κόσμο, με τον ψυχρό πόλεμο να έχει επανακάμψει δριμύτερος, οι δυνάμεις της ειρήνης, της ασφάλειας της συνεργασίας και της αλληλοκατανόησης καλούνται να ενεργοποιηθούν για την αντιμετώπιση των εφιαλτικών προοπτικών που εγκυμονούν οι πολεμικές κρίσεις και η συνεχιζόμενη άνιση κατανομή πλούτου και τεχνολογίας.
Σε αυτή τη νέα σκοτεινή περίοδο ιστορίας της ανθρωπότητας, η συνδιαλλαγή, η προσήλωση στις αξίες του Διεθνούς Δικαίου και η υπέρτατη αρχή της Δικαιοσύνης αποτελούν τη μόνη επιλογή.
