Σκέψεις με αφορμή το Έπος του ΄40 Οι Γερμανοί ήταν, είναι και θα είναι πάντα άφιλοι και εκδικητικοί!

Η Γερμανία και η Ελλάδα διατηρούν ιδιαιτέρως έντονες σχέσεις. Μπορεί κανείς να μιλήσει για σχέσεις αγάπης και απέχθειας, γράφει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Φιλίπ Ντουρού, ο οποίος κάνει ένα εκπληκτικό φλας μπακ στην Iστορία.

Στην αρχή του 19ου αιώνα όλα τα μεγάλα ονόματα της γερμανικής λογοτεχνίας, ο Γκαίτε, ο Σίλερ εξυμνούν την Ελλάδα και δηλώνουν ότι είναι πατρίδα τους. Οι φιλόσοφοι Χέγκελ, Νίτσε και Χάιντεγκερ (Γερμανός φιλόσοφος, θεμελιωτής του Yπαρξισμού), ορκίζονται στο όνομα της Ελλάδας. Οι γλωσσολόγοι μελετούν σε βάθος την ελληνική και τη γερμανική γλώσσα και διακηρύσσουν ότι, από άποψη γλωσσική, οι δύο γλώσσες έχουν την ίδια κατασκευή, «είναι οι ίδιες γλώσσες, έχουν το ίδιο πνεύμα». Το «Walhalla», που έχτισε ο Λουδοβίκος ο Ιος της Βαυαρίας, στην κοιλάδα του Δούναβη, είναι μια απομίμηση του Παρθενώνα.

Για τους Γερμανούς η Ελλάδα εκπροσωπεί τη σκέψη, την αυθεντικότητα, την απόλυτη αλήθεια. Για να παρακολουθήσει κάποιος τα μαθήματα του Μάρτιν Χάιντεγκερ έπρεπε να γνωρίζει πολύ καλά Αρχαία Ελληνικά, αφού τα κείμενα που διανέμονται είναι στα Αρχαία Ελληνικά. Η Χάνα Άρεντ και οι άλλοι μαθητές του εργάζονται πάνω σε αρχαιοελληνικά κείμενα και δεν τίθεται θέμα να τα μεταφράσουν. Για τον Χάιντεγκερ οι μόνες γλώσσες στις οποίες μπορεί να σκεφτεί κανείς είναι τα Ελληνικά και τα Γερμανικά. Το απαύγασμα της σκέψης είναι η Ελλάδα, και η Γερμανία είναι το φυσικό της επακόλουθο.

Η Γερμανία οικοδομήθηκε έχοντας ως απόλυτο υπόδειγμα (μοντέλο) την αρχαία Ελλάδα. Αυτό το υπόδειγμα κατά καιρούς άλλαζε ανάλογα με τα δεδομένα (συμφέροντα) της κάθε εποχής και έσπασε οριστικά στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με την κατοχή.

Όταν οι Γερμανοί έφτασαν στην Ελλάδα, απογοητεύτηκαν από τους απογόνους των αρχαίων Ελλήνων. Έστειλαν, μάλιστα, ανθρωπολόγους των Ες-Ες στη Σπάρτη για να φωτογραφίσουν ανθρώπους στα καφενεία και χαίρονταν όταν έβρισκαν κάπου - κάπου έναν ψηλό, ξανθό άντρα με γαλάζια μάτια. Έψαχναν τα ίχνη της γερμανικής φυλής! Έτσι πίστευε ο Χίτλερ και όλοι οι όμοιοί του! Ότι, δηλαδή, οι Έλληνες ήσαν απόγονοι των Γερμανών! Η απογοήτευση των κατακτητών μεταφράστηκε σε μιαν αδυσώπητη κατοχή, η οποία εδραζόταν στην πλήρη περιφρόνηση της ελληνικής φυλής. Τότε γεννήθηκε ένα αμοιβαίο μίσος, που παραμένει ζωντανό ώς σήμερα!!!

Δεκάδες χιλιάδες άμαχοι, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, δολοφονήθηκαν από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής σε πράξεις προμελετημένων αντιποίνων, τα οποία δεν αποτελούσαν παρά εγκλήματα πολέμου και ευθείες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Οι Γερμανοί ισχυρίστηκαν πως μεταξύ Ιουνίου 1943 και Σεπτεμβρίου 1944, 30.000 Έλληνες είχαν χάσει τη ζωή τους «στη μάχη», στην πραγματικότητα επρόκειτο για αμάχους που δολοφονήθηκαν ή εκτελέστηκαν με πρόσχημα την πραγματική ή υποτιθέμενη συμμετοχή τους σε ένοπλες αντικατοχικές ενέργειες. Σύμφωνα με την έκθεση που κατέθεσε η ελληνική κυβέρνηση ως τεκμήριο στη Δίκη της Νυρεμβέργης, 91.000 άνθρωποι είχαν δολοφονηθεί ή εκτελεστεί ως όμηροι στο πλαίσιο της γερμανικής κατοχικής πολιτικής αντιποίνων στην Ελλάδα.

Αυτή η κτηνώδης πολιτική αντιποίνων έπνιξε στο αίμα και μετέτρεψε σε ερείπια τουλάχιστον 800 χωριά και κωμοπόλεις. Ανάμεσα σε πολλές τοποθεσίες, που αποτελούν διαχρονικά ορόσημα της ναζιστικής θηριωδίας στην Ελλάδα, ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων τα εξής: Καλάβρυτα, Δίστομο, Γιαννιτσά, Βιάννος, Κοντομαρί, Αλικιανός, Ανώγεια, Χορτιάτης, Κομμένο, Κλεισούρα, Μεσόβουνο, Κερδύλλια, Δομένικο, Παραμυθιά και Λιγγιάδες. Η μαζικότερη σε αριθμούς θυμάτων εκτέλεση έλαβεν χώραν στις 13 Δεκεμβρίου 1943 στα Καλάβρυτα, όταν όλος ο ανδρικός πληθυσμός ηλικίας από 16 έως 65 ετών εκτελέστηκε ομαδικά και η πόλη παραδόθηκε στις φλόγες, από στρατεύματα της 117 Μεραρχίας Κυνηγών. Συνολικά 700 άτομα έχασαν τη ζωή τους στο πλαίσιο της Επιχείρησης Καλάβρυτα, μεταξύ των οποίων 22 γυναίκες και παιδιά, ενώ 24 τοποθεσίες και τρεις μονές σε όλη την επαρχία καταστράφηκαν ολοσχερώς. Η σφαγή στα Καλάβρυτα συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εναντίον αμάχων στην κατεχόμενη Ευρώπη, μαζί με το τσέχικο Λίντιτσε, το γαλλικό Οραντούρ και τις σερβικές πόλεις Κράλιεβο και Κραγκούγιεβατς.

Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους Γερμανούς όσο καμία άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα – άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, «Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους».
Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της ελληνικής απαίτησης 14,0 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα 163,8 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων στα 332 δισεκατομμύρια δολάρια!

Παρά ταύτα, η Γερμανία αρνείται συστηματικά να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Αντ’ αυτού οι Γερμανοί μάς κουνούν επιδειχτικά το δάκτυλο!!!

Βιβλιογραφία: Γ. Χαροκόπος, Ιστορικός και Συγγραφέας. Γιώργος Χαβαλές από σχετική συνέντευξη του Γάλλου συγγραφέα και δημοσιογράφου Φιλίπ Ντουρού στην εφημερίδα LIBERATION!! EvangelosRigos HEC Director www.greece.org

*Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το Μονάγρι Λεμεσού