Ο Ερντογάν πανταχού παρών και η σιωπή Μητσοτάκη

Ο πολυπράγμων Τούρκος Πρόεδρος, συνεπής στους μακροχρόνιους σχεδιασμούς και στόχους της Τουρκίας για ηγεμονική υπεροχή στην περιοχή (από Καύκασο, Αφρική, Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο), παρεμβαίνει συνεχώς με δηλώσεις στην Τουρκία, αλλά κυρίως κατά τα πολυάριθμα επίσημα ταξίδια του στο εξωτερικό, για κάθε επίκαιρο ζήτημα, διεκδικώντας αφ’ ενός την καθιέρωση του ιδίου ως ηγέτη ενός πανίσχυρου στην περιοχή κράτους και αφ’ ετέρου του Μουσουλμάνου ηγέτη και προστάτη των Παλαιστινίων.

Οι αναφορές στα «σύνορα της καρδιάς» του, που περιλαμβάνουν το Αιγαίο, ακόμη και τη Θεσσαλονίκη, για ό,τι αφορά την Τουρκία, δεν συγκρούονται μόνο με το διεθνές αξίωμα του σεβασμού των συνόρων και της καλής γειτονίας, αλλά γίνονται ειδικά και με την ψευδεπίγραφη επιθυμία για καλές δήθεν σχέσεις με Ελλάδα. Μια νέα αντίφαση πολιτική, με στόχο να διευκολυνθούν οι αξιώσεις του κ. Ερντογάν έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ. Δηλώσεις που κυρίως δεν επιβεβαιώνουν την καλή γειτονιά όπως προκύπτει από το κλίμα των απειλών που διατυπώνει κατ’ επανάληψιν ο ίδιος. Δηλώσεις που δεν διατηρούν την προοπτική λύσεων κατά το Διεθνές Δίκαιο. Προφανώς δεν αρκούν οι δηλώσεις χωρίς ουσία και οι όχι τυχαίες μεθοδευμένες διακηρύξεις του κ. Ερντογάν περί την Ελλάδα, η οποία μάλιστα θέλει η πονηρή Τουρκία να γίνουν χωρίς παρέμβαση τρίτων.

Όμως, σ’ όλην αυτήν την εκστρατεία του κ. Ερντογάν, παραδόξως η Ελλάδα παρακολουθεί απλώς με τη θέση ότι, μόνο μια είναι η διαφορά της με την Τουρκία. Καμία ελληνική πρωτοβουλία. Άλλωστε η μη διασύνδεση και υπαγωγή της στάσης της Τουρκίας έναντι του Διεθνούς Δικαίου για να επιτευχθεί δίκαιη λύση του Κυπριακού, δεν είναι τυχαία. Αντίθετα, συνδέει ο κ. Ερντογάν τη νέα «φιλική» σχέση του με την Ελλάδα, υπερτονίζοντας ότι η Τουρκία ομιλεί και αποδέχεται μόνο λύση δύο ισότιμων κρατών.

Οι προειδοποιήσεις εκ των φαινομένων και από τις δράσεις του κ. Ερντογάν έπρεπε να οδηγήσουν σε μια πλήρη, αντίστοιχα εκτεταμένη αντίδραση σε διεθνές επίπεδο της Ελλάδας. Αν μη τι άλλο να ανησυχούν και η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και η ΗΠΑ ότι η Ελλάδα δεν επιθυμεί, αλλά αν χρειαστεί θα είναι έτοιμη με όλες τις δυνάμεις της για ό,τι αφορά την προστασία της δική της κυριαρχίας αλλά και για ό,τι αφορά και είναι αναγκαίο για να επιτευχθεί λύση ευρωπαϊκή του Κυπριακού.

Τουλάχιστον ο Πρόεδρος της Κύπρου, με τις τόσες επισκέψεις του στο εξωτερικό σε σχέση με την κατάσταση στη Γάζα, αλλά και με την προώθηση λύσης με τη βοήθεια ειδικού αντιπροσώπου του ΟΗΕ, ξεκάθαρα και εκ καθήκοντος απορρίπτει τη λύση των δύο κρατών. Ας μην αφεθεί η νέα επίσκεψη του κ. Ερντογάν στην Ελλάδα, να αφορά μόνο την ενίσχυση των απαιτήσεων της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Τέρμα στις ψευδαισθήσεις σε σχέση προς τις προθέσεις της Τουρκίας. Η επεκτατική βουλιμία της Τουρκίας επιβάλλει στην Ελλάδα και στην Κύπρο να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά και σταθερά, με βάση τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και το κοινοτικό κεκτημένο.

*Δικηγόρος