O πόλεμος στην Ουκρανία (ΙΙ)

Δυο σχεδόν χρόνια συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία. Και δεν φαίνεται να τελειώνει. Από 100.000 θύματα υπολογίζεται να έχει η κάθε πλευρά. Και ο πόλεμος συνεχίζεται μέσα σε ισχυρισμούς διαφθοράς, συμμάχους που χάνουν την υπομονή τους και έναν νέο αιματηρό πόλεμο στη Μέση Ανατολή (βλ. Simon Shuster, “Crossroads”, TIME magazine, 20 Νοεμβρίου 2023, σελ. 28-34).

Κεντρικό πρόσωπο είναι από την αρχή ο Πρόεδρος Volodymyr Zelensky. Ο τελευταίος δεν θέλει ν’ ακούσει για διακοπή του πολέμου, θέλει να φαίνεται ότι επιθυμεί να συνεχίσει μέχρι την τελική νίκη.

Αυτό, βέβαια, δεν είναι τόσο εύκολο. Από περίπου δύο χρόνια η Ρωσία ελέγχει περίπου ένα πέμπτο του εδάφους της Ουκρανίας. Ο εχθρός είναι μέσα στη χώρα και ο εχθρός είναι μια υπερδύναμη. Ο Zelensky έχει τους συμμάχους του, τους ανθρώπους που τον βοηθούν σ’ όλες του τις ανάγκες.

Εν τούτοις, υπάρχουν τεράστια προβλήματα. Στην αρχή ο Zelensky καλούσε τους ξένους να βοηθήσουν την Ουκρανία. Τώρα περισσότερο πρέπει να τους πείσει ότι βοηθώντας την Ουκρανία είναι προς το συμφέρον τους και βοηθούν το ίδιο το συμφέρον τους (ενθ.).

Ορισμένες τρίτες Δυνάμεις άρχισαν να κουράζονται. Επιπλέον η διαφθορά δεν βοηθά καθόλου. Ο Zelensky προσπαθεί να δείξει ότι παίρνει μέτρα για καταπολέμηση της διαφθοράς.

Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή ίσως έδωσε κάποιες ελπίδες με την τελευταία συμφωνία για τους ομήρους. Αν φανεί κάποια ελπίδα στον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων, που ακόμη είναι πολύ γρήγορα, ίσως αυτό βοηθήσει κάποιες καλές σκέψεις σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, αν και αυτό δεν είναι σίγουρο. Οι σταθερές στους δυο πολέμους είναι διαφορετικές. Από την άλλη μεριά, είναι καιρός για περισσότερη λογική στην υπόθεση της Ουκρανίας.

*Barrister-at-law (Lincoln’s Inn, London), Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών & Διεθνών Σχέσεων (Η.Ε.Ι., Γενεύης, Ελβετίας). Πρώην Μέλος της Γενικής Γραμματείας του ΟΗΕ στο Τμήμα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πρώην Ερευνητής στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών Κύπρου και Πρώην Επιμελητής του Πάντειου Πανεπιστημίου