Κομματοκρατία = Ανάπηρη δημοκρατία...

Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ήττα αμφοτέρων των δύο μεγάλων κομμάτων ΔηΣυ-ΑΚΕΛ στις Προεδρικές του παρελθόντος Φεβρουαρίου, γεγονός πρωτοφανές στην μετά το 1974 πολιτική ιστορία του τόπου, επισημάνθηκε στην στήλη μας 19.2.2023, υπό τον τίτλο «Άθλος Νίκου Χριστοδουλίδη». Για πρώτη φορά η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος προκάλεσε τέτοιο οδυνηρό χαστούκι ήττας στους ισχυρότερους της Κομματοκρατίας.

Η ΣΤΗΛΗ το ευχόταν... δέκα χρόνια πιο πριν. Το 2013. Και ήλπιζε να είχε συμβεί από τότε. Όταν ο Γ. Λιλλήκας διεκδίκησε τις προεδρικές εκλογές, με πρόγραμμα την θεσμοθέτηση του Ανακλητού των Εκλελεγμένων, όταν ο λαός διά δημοψηφίσματος αποφαίνεται για την αναξιότητά τους.

- Ήταν υποψήφιος εναντίον των Ν. Αναστασιάδη-ΔηΣυ και Στ. Μαλά-ΑΚΕΛ ο Λιλλήκας. Άλλαι, όμως, αι βουλαί των ψηφοφόρων τότε. Όπως και το 2018: Ψήφω επέλεξαν δις την... 10ετία Αναστασιάδη!

ΠΡIΝ από λίγες ημέρες ο «αυτο-αποστρατευθείς» Λιλλήκας παρουσίασε το νέο βιβλίο του: «Η Μετάβαση από τη Δημοκρατία στην Κομματοκρατία και τη Διαπλοκή - Το Πολιτικό και Κοινωνικό Χρέος», εκδόσεις Ηλία Επιφανίου.

- Με αρκετή γνώση και με τις εκ των έσω εμπειρίες του, μιας 35ετίας: Από την εποχή που ήταν εκλεκτός της προεδρίας Γ. Βασιλείου 1988, ύστερα βουλευτής του ΑΚΕΛ από το 1996, κατόπιν υπουργός του αείμνηστου Τ. Παπαδόπουλου από το 2003 και από το 2016 βουλευτής της τότε Συμμαχίας Πολιτών. Για την διαδρομή του, οι της κομματαρχίας αθεράπευτοι τον επικρίνουν ως... Ανεμόμυλο!

- ΤΩΡΑ το βιβλίο του ανατροφοδοτεί τη συζήτηση: Πώς ο δήθεν κυρίαρχος λαός θα φωτισθεί με την αναγκαία μόρφωση για να διεκδικήσει και να επιτύχει εκείνους τους δημοκρατικούς θεσμούς, ώστε ν’ αυξήσει κατά ουσιαστικόν τρόπο, αποτελεσματικότερο μερίδιο άσκησης της λαϊκής κυριαρχίας σε δημοκρατικότερο πολίτευμα, χαλιναγωγώντας την κομματοκρατία. Χρήσιμο και για τους σημερινούς προβληματισμούς είναι, φρονούμε, να υπενθυμίσουμε εκ της προ 11ετίας στήλης ΕΙΡΗΣΘΩ: 13 Ιουλίου 2012 το άρθρο με τον τίτλο «Χαρμόσυνη Γ. Λιλλήκα»:

«ΧΑΡΜΟΣΥΝΗ για την ανάπτυξη του δημοκρατικού πολιτεύματος, για την έμπρακτη άσκηση της λαϊκής κυριαρχίας από τον ίδιο τον λαό, για την ουσιαστικότερη συμμετοχή των πολιτών στο πολίτευμα, αποτελεί η πρόταση Λιλλήκα για ‘‘το δικαίωμα των πολιτών να ανακαλούν τους αντιπροσώπους τους’’. Δικαίωμα, ελευθερία και έμπρακτη ευχέρεια των πολιτών να εξασφαλίζουν, διά της πειθούς, την έγκριση της λαϊκής πλειοψηφίας για την παύση του Προέδρου της Δημοκρατίας και κάθε εκλελεγμένου άρχοντα (βουλευτή, δημάρχου κ.ο.κ.) πριν από τη λήξη της θητείας του. Όταν κρίνουν ότι αποδείχθηκε ανεπαρκής, ανίκανος κι ανάξιος της εντολής που του είχε εμπιστευθεί το εκλογικό σώμα.

»- Χαρμόσυνο το γεγονός ότι ένας από τους υποψηφίους για την προεδρία του κράτους, ο Λιλλήκας, συνειδητοποίησε την πελώρια δημοκρατική σπουδαιότητα του θεσμού του Άμεσα Ανακλητού και τον προτείνει ώστε να υιοθετηθεί και να νομοθετηθεί η λειτουργία του υπέρ των πολιτών, υπέρ του λαού, χωρίς τους φραγμούς της προηγούμενης έγκρισης των ηγεσιών των κομμάτων και του κοινοβουλίου.

»ΩΡΙΜΑΣΕ ήδη στη συνείδηση του λαού, ως επείγουσα δημοκρατική αναγκαιότητα: Ο ίδιος ο λαός να εξοπλιστεί με αυτόν τον ενεργό θώρακα προστασίας της δημοκρατίας και με το δόρυ διαρκούς άσκησης της λαϊκής κυριαρχίας. Έναντι του κάθε εκλελεγμένου για 5ετή θητεία. Όστις, μετά την εκλογή του, αποδεικνύεται από ανίκανος έως επικίνδυνος στην άσκηση των εξουσιών που του έδωσε ο λαός.

»- Όντως ωρίμασε μέσα στην τραυματική λαϊκή εμπειρία του ενός έτους από τον Όλεθρο στο Μαρί της 11.7.2011. Εξ αιτίας της υβριστικής περιφρόνησης που υφίσταται η πλειοψηφία του λαού από την κυβέρνηση ισχνοτάτης μειοψηφίας τού αρνούμενου έκτοτε να παραιτηθεί, έκπτωτου στη συνείδηση της πλειοψηφίας, γαντζωμένου με νύχια και με δόντια στην εξουσία, κ. Χριστόφια.

»ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ η σύγχρονη ηλεκτρονική και διαδικτυακή τεχνολογία, όλα τ’ αποτελεσματικά μέσα, γρήγορα και ασφαλή, ώστε να συγκροτείται και ν’ αποφασίζει η σύγχρονη ‘‘Εκκλησία του Δήμου’’, κατ’ αντιστοιχία προς την άμεση δημοκρατία της αρχαίας αθηναϊκής γενέτειράς της.

»- Δύναται ν’ αναστραφεί η κατάντια παρακμής και να τεθεί σε πορεία ακμής το πολίτευμα. Με τους πολίτες να πολιτεύουν συχνότερα, έμπρακτα κι αποτελεσματικά. Ώστε η δημοκρατία ν’ ανθίσει και να σαγηνεύει.

»- Σε αντίθεση με την κρατούσα Ολιγαρχική Κομματική Ηγετοκρατία που διώχνει αηδιασμένους τους πολίτες απ’ την πολιτική, καθιστώντας την Αποχή «1η Δύναμη» με 33.36% στις εκλογές 18ης Δεκ. 2011 έναντι 24% του ΔηΣυ και 18% του ΑΚΕΛ… Γι’ αυτό υποδεχόμαστε ως χαρμόσυνη την πρόταση Λιλλήκα και θετικότατη την ανάδειξή της στον δημόσιο διάλογο». (13.7.2012, ΣΗΜΕΡΙΝΗ).

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ του 2013, μετά την απόφαση του ΑΚΕΛ να θυσιάσει τον Στ. Μαλά ως «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» υπέρ του Αναστασιάδη, αποκλείστηκε από τον β΄ γύρο ο «απορριπτικός» Λιλλήκας κι εξελέγη ο Ν. Αναστασιάδης. Στις 31.5.2013 στο ΕΙΡΗΣΘΩ, υπό τον τίτλο «Αν ήταν τρεις μήνες Πρόεδρος ο Λιλλήκας», σημειώναμε και τα εξής:

«ΠΙΘΑΝΟΝ να μην ήσαν σήμερα καλύτερα τα εν αθλιότητι πράγματα, εάν αντί του Αναστασιάδη εκλεγόταν Πρόεδρος τον Φεβρουάριο ο Λιλλήκας, λένε πολλοί εκ των συμπολιτών μας που δεν εμπιστεύονται τις ικανότητες του πρώην υπουργού. Επ’ αυτού ουδόλως θα φιλονικήσουμε. Διότι, ως γνωστόν, “το εάν, εφυτέψαμέν το τζι εν εβλάστησεν”! Εξ άλλου αποδεικνύεται δυόμισι χιλιάδες χρόνια, πόσο δίκαιο είχε ο Μυτιληναίος Πιττακός με το απόφθεγμά του ότι ‘‘αρχή άνδρα δείκνυσι’’: Η προεδρική εξουσία (αρχή) επί τρεις ήδη μήνες, δείχνει τις ανικανότητες και τις (ποιες;) ικανότητες του Αναστασιάδη, ενώ για τις πιθανές ικανότητες ή ανικανότητες του Λιλλήκα, η μη άνοδός του στην αρχή επιτρέπει να ισχύουν μόνο απορίες…

ΑΛΛΑ δεν είν’ αυτό το θέμα μας σήμερα. Είναι ένα πολύ πιο ουσιαστικό. Για τον λαό. Για την πραγματική δημοκρατία του λαού. Πέρα από τον εκάστοτε Αναστασιάδη και τον εκάστοτε Λιλλήκα.

»- Εάν είχε εκλεγεί τον Φεβρουάριο 2013 Πρόεδρος ο Λιλλήκας και, από το Γιούρογκρουπ της 16ης Μαρτίου 2013 ώς το ρεντίκολο του Ντάουνερ της 28ης Μαΐου 2013, διέπραττε όσα στο τρίμηνο διέπραξε ο Αναστασιάδης, τότε, με τις υπογραφές του ενός τρίτου του εκλογικού σώματος θα διενεργείτο αμέσως δημοψήφισμα για ν’ αποφασίσει ο κυρίαρχος λαός ‘‘ναι ή όχι σε πρόωρες εκλογές’’ για την αποπομπή του. Διότι είχε υποσχεθεί, ως πρώτιστη στο πρόγραμμά του ο Λιλλήκας, την θεσμοθέτηση της αρχής του Διαρκώς Άμεσα Ανακλητού των Εκλελεγμένων. Και διότι, προφανέστατα, δεν θα του έκαμνε την χάρη, καμία εξ αρχής αδημονούσα να τον ξεφορτωθεί αντιπολίτευση, να μη νομοθετήσει το “διαβατήριο” αποπομπής του»... (13.5.2013, ΣΗΜΕΡΙΝΗ).