«Των Ρωμιών η Πέτρα»

Έδωσε, λέει, συνέντευξη ο «πρόεδρος» της Τ.Δ.Β.Κ. στη βρετανική εφημερίδα Daily Express, προσπαθώντας αμέτι μουχαμέτι να πείσει τους πάντες πως η λύση δύο κρατών είναι η πιο τσίφτικη!

Κι ανάψαν και πάλι τα λαμπάκια μου!

Όχι γιατί με απασχολούν οι παπαρδέλες που τσαμπουνάει ο Τατάρ. Γραμμένο τον έχω. Αλλά γιατί δεν μπορώ να χωνέψω πως ένα «τίποτα» έφτασε στο σημείο να δίνει συνεντεύξεις, να εμφανίζεται σε διεθνή τηλεοπτικά κανάλια, να κάνει μπρίφινγκ, και με ποδοσφαιρική βιρτουοζιτέ, που θα την ζήλευε κι ο Μέσσι, να σεντράρει την γκαιμπελική του προπαγάνδα σε διεθνή πολιτικά γήπεδα...

Ποιος του έδωσε αυτό το δικαίωμα;

ΕΜΕΙΣ!

Παρ’όλο που γνωρίζαμε πως ο Τατάρ είναι εντεταλμένο χανουμάκι του Ερντογάν και πως οι εκλογές ήταν στημένες, ο τότε πρόεδρός μας πήρε τηλέφωνο τον ΠΑΡΑΝΟΜΑ νεοεκλεγέντα «πρόεδρο» της Τ.Δ.Β.Κ. και του έδωσε συγχαρητήρια! Στη συνέχεια, οι «τοποτηρητές» της βόρειας και νότιας Κύπρου παρακάθισαν σε πενταμερή διάσκεψη. Όπου, ενώπιον του Γ.Γ. του ΟΗΕ, ο Τατάρ κατέθεσε και δημόσια τις διχοτομικές του θέσεις!

Ήμαρτον, Θεέ μου, συγχώρα με. Γιατί έτσι κι αρχίσω το βρισίδι δεν είναι στις Σεϋχέλλες που θα με στείλεις εξορία, αλλά στο σκότος το εξώτερον. Να παίζω μπαγλαμά και να διασκεδάζω με τους βελζεβούληδες του οξαποδώ. Τραγουδώντας το σουξέ του Πάριου...

«Μου’χεις κάνει τη ζωή μου κόλαση...»

Ένα ακόμα «μικρολαθάκι» των αρχηγετών μας, θα μου πείτε. Σιγά τα λάχανα! Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο απλά. «Την οδό της απωλείας» την ακολούθησαν όλοι οι πρόεδροι της Κύπρου! Μηδενός εξαιρουμένου...

Και εξηγούμαι:

Όταν στις 15 Νοεμβρίου του 1983 ο Ραούφ Ντενκτάς ανακήρυξε τα κατεχόμενα εδάφη μας ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», πάραυτα έπρεπε να του κόψουμε τον βήχα.

Η αποδοχή μας να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι με τον «πρόεδρο» ενός παράνομου κράτους δεν ήταν ένα ακόμα «λαθάκι». Ήταν έγκλημα! Υποβαθμίσαμε το στάτους του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, επιτρέψαμε στους ξένους διπλωμάτες να μπαινοβγαίνουν «νόμιμα» στο προεδρικό σαράι του Ντενκτάς, και στείλαμε το μήνυμα στους ξένους πως το κυπριακό πρόβλημα θα το λύσουν οι «μουχτάρηδες»των δύο«πλευρών»...

Δεν θα ξεχάσω πως, μετά τη συνέντευξη που πήρα από τον Ντενκτάς, όπου ανεντρόπιαστα αποδέχτηκε πως οι αγνοούμενοι μας, quote unquote, «were massacred in cold blood by the Turkish invading army»,αποδοχή η οποία έγινε πρώτο θέμα στα διεθνή ΜΜΕ και την οποία, αν αξιοποιούσαμε, ο Ραούφ Ντενκτάς και η Τουρκία θα καταδικάζονταν για το Έγκλημα Πολέμου που διέπραξαν, σπρώξαμε το θέμα κάτω απ’ το χαλί!

Λίγους μήνες αργότερα συναντήθηκα με τον Πρόεδρο Κληρίδη. Όταν τον ρώτησα γιατί, η απάντηση που μου έδωσε ήταν:

«Αν βάλουμε τον Ντενκτάς φυλακή, Σταύρο μου, με ποιον θα συνομιλούμε;».

«Την οδό της απωλείας»»δεν ακολούθησαν μόνο οι πρόεδροί μας. Την ακολουθούν και τα δύο μεγάλα κόμματα. Τα οποία προσπαθούν να μας πείσουν πως... «δεν υπάρχει άλλος δρόμος». Ανεξάρτητα αν ο «δρόμος» αυτός μας έχει οδηγήσει ένα βήμα μακριά από το να καταστείο λόκληρο το νησί... «mahalle» της Τουρκίας.

Αποκάλεσα τον Τατάρ ένα «τίποτα». Όντως, τζουτζές και τσιράκι του Ερντογάν είναι. Εμείς του δώσαμε αξία και το δικαίωμα να μας κάνει τον καμπόσο. Καλά κάνει ο κύριος Τατάρ όμως κι οι λοιπές ορντινάντσες των Τούρκων σε βορρά και νότο, να το πάρουν χαμπέρι πως η πόλη του Κηφέα και του Πράξανδρου δεν μοιράζεται στο ζύγι. Κι ούτε τα προικιά που μας άφησαν οι Αχαιοί παππούδες μας μπορούν να ξεπουληθούν σε γιουσουρούμ μπαζάρ Ογούζων κατακτητών...

Τα σύνορά μας ήσαν και παραμένουν οι χρυσοκέντητες αμμουδιές της Κερύνειας. Κι η Πέτρα του Ρωμιού θα παραμείνει εσαεί... Των Ρωμιών η Πέτρα!

*Επίτιμος Καθηγητής,Βραβευμένος Συγγραφέας, Συνθέτης,Σκηνοθέτης και Δημοσιογράφος