Μετά την πανδημία…

Την εποχή της έξαρσης της πανδημίας, ο κόσμος ήταν περισσότερο προσηλωμένος κυρίως σ’ αυτήν και στις επιπτώσεις της παρά στις γεωπολιτικές και οικονομικές περιπέτειες (βλ. Tom Standage, The editor, “The World Ahead 2023”, The Εconomist, p.9).

Λοιπόν, τώρα τα πράγματα αλλάζουν. Αρχίσαμε με τη γνωστή ρουτίνα της διεθνούς πολιτικής και οικονομικής σκακιέρας. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία από το Φεβράρη 2022 συνεχίζει να είναι το πρώτο γεγονός στη διεθνή σκηνή. Μια διαμάχη που ανέδειξε τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων, την προσπάθεια της Ρωσίας και των Δυτικών να κερδίσουν την Ουκρανία με το μέρος τους. Επιπλέον το ΝΑΤΟ φαίνεται ότι κέρδισε δυο νέα μέλη, τη Φινλανδία και τη Σουηδία. Όπως πάντα, η ανθρώπινη τραγωδία υπερέχει. Εκείνος που πλήρωσε και πληρώνει την αγριότητα του πολέμου είναι ο Ουκρανικός λαός, που βλέπει περισσότερο επίσης τη χώρα του να καταστρέφεται. Και η τραγωδία του συνεχίζεται.

Η παγκόσμια οικονομία ταρακουνήθηκε και από τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Οι κλασικές αντιπαλότητες επανήλθαν. Η Ινδία φαίνεται ότι θα ξεπεράσει την Κίνα στον πληθυσμό. Εν τω μεταξύ, με την προσοχή στην Ουκρανία, μερικές άλλες

διαμάχες πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Τώρα επανέρχονται. Τι θα γίνει με την αντιπαλότητα μεταξύ Ινδιών και Κίνας στα Ιμαλάια;

Δυστυχώς, όμως, μια άλλη τραγωδία συνέβη στη γειτονιά μας. Οι καταστροφικοί σεισμοί στην Τουρκία και τη Συρία με εκατομμύρια ανθρώπους θύματα. Αυτή η καταστροφή έδειξε την ανθρώπινη όψη της Ελλάδας και της Κύπρου. Ο κ. Ερντογάν μάς απειλούσε ότι θα μας επισκεπτόταν νύκτα, οι δυο χώρες έδωσαν και συνεχίζουν να δίδουν βοήθεια στην Τουρκία και στη Συρία για να αντιμετωπίσουν την καταστροφή που τους συνέβη. Ας ελπίσουμε ότι αυτό το πνεύμα και η αναγνώριση της βοήθειας από την Τουρκία θα συνεχίσει και θα βοηθήσει στις συνομιλίες μεταξύ των τριών χωρών.

Να μη χρειαζόμεθα φυσικές καταστροφές και τη βοήθεια των συνανθρώπων μας για να συμπεριφερθούμε λογικά και ανθρώπινα.