Μια οφειλόμενη επίσκεψη του νέου Προέδρου στο προσωρινό Δημαρχείο Κερύνειας

Η Κερύνεια με αφορμή την Eορτή των Γραμμάτων τίμησε, όπως κάθε χρόνο, μαζί με τη Σχολική Εφορεία και τον Λαογραφικό Όμιλο της Κερύνειας, ζώντες και αποθανόντες πρώην Προέδρους της Σχολικής Εφορείας και παράλληλα παρουσιάστηκαν δύο νέες εκδόσεις του Λαογραφικού Ομίλου. Η παρουσίαση αφορούσε δύο βιβλία, «Η Κερύνεια και τα λιμάνια της μέσα από τους Αιώνες» του Τάκη Νεοφύτου και «Κερύνειας Υπόστασις» του Κυριάκου Χαραλαμπίδη, έγινε δε αντίστοιχα με εξαιρετική ανάλυση από δύο εκτοπισμένες της επαρχίας κυρίες, την Καλλιόπη Χαρμαντά Πρωτοπαπά και τη Δώρα Κατσελλή. Δύο έργα που πηγάζουν κύρια από τον πόνο της προσφυγιάς και το δικαίωμα της επιστροφής.

Ειδικά η παρουσίαση του βιβλίου του Κυριάκου Χαραλαμπίδη, όπως και το περιεχόμενό του, αλλά και η απάντηση του ιδίου περιείχε εμμέσως πλην σαφώς και μια ξεκάθαρη πολιτική διάσταση. Γι’ αυτό και η εκφρασθείσα θέση της παρουσιάστριας ότι: «Το βιβλίο αυτό θα ήταν χρήσιμο να διαβαστεί από όλους όσοι σε πολιτικό επίπεδο αναλαμβάνουν την ευθύνη για το μέλλον αυτού του λαού και αυτού του τόπου». Γι’ αυτό και θεωρώ αναγκαίο και χρήσιμο να καταγράψω δύο αποσπάσματα από την αναφορά της κας Κατσελλή γι’ αυτό το έργο του Κυριάκου Χαραλαμπίδη:

«Ο ποιητικός και δοκιμιακός λόγος του συγγραφέα, που γίνεται συχνά βαθιά πολιτικός, υπομιμνήσκει την ευθύνη του καθενός μας για διατήρηση της ελληνικής μας ταυτότητας, συντήρηση της μνήμης της κατεχόμενης πόλης μας με τον ταυτόχρονο αναστοχασμό των δικών μας ευθυνών και στέκεται σαν άλλος ακρίτας σε μια εποχή που οι σειρήνες πανταχόθεν μάς καλούν να κάνουμε εκπτώσεις, να απαρνηθούμε την ίδια την ιστορία και την καταγωγή μας, να θυσιάσουμε την Κερύνεια σαν μιαν άλλη ‘‘Ιφιγένεια εν αυλίδι’’ για την ‘‘ειρήνη’’.

»Εκείνοι που έστησαν το σκηνικό της προδοσίας και απογύμνωσαν τις βορινές ακτές μας από κάθε οργανωμένη αντίσταση, μας έφεραν σ’ αυτήν τη δυστυχία: να χάσουμε τα τρυφερά βλαστάρια μας, να χάσουμε και την πανάρχαια γη των πατέρων μας. Το πιο ασύμμετρο και σχιζοφρενικό είναι που ακόμα δεν έχουμε λιώσει από εντροπή.

»Ότι ηχεί σχεδόν παράδοξο να πεις πως η Κερύνεια ήταν κάποτε δική μας, ειδέ και αποτολμήσεις να προσθέσεις ότι ‘‘τα σύνορά μας είναι στην Κερύνεια’’, θα σε κακίσουν πρώτοι εκείνοι που κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα προσφέρουν περιτυλιγμένα δώρα στους ακρίτες μας».

Δικαίως τίμησε και η Κερύνεια τον μεγάλο μας ποιητή. Πρέπει να σημειώσω ότι εισηγήθηκα, όπως το ίδιο το βιβλίο, αλλά και το κείμενο της παρουσίασής του, παραδοθούν στον εκλελεγμένο νέο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρόσθετα σκέφθηκα ότι ίσως στο πλαίσιο των επισκέψεών του στις διάφορες ελεύθερες πόλεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, περιλαμβανομένης και της ελεύθερης περιοχής της επαρχίας Αμμοχώστου, θα προλάμβανε να επισκεφθεί, πριν αναλάβει τα καθήκοντά του και την υπό κατοχή επαρχία της Κερύνειας, το προσωρινό Δημαρχείο της Κερύνειας, οπότε και μεταξύ άλλων θα του παρεδίδετο το βιβλίο και το κείμενο της παρουσίασής του. Μήνυμα για πολλούς αποδέκτες.

Θα επαναλάβω αντί επιλόγου αυτά που για χρόνια διατύπωνα για το Κυπριακό πριν και μετά την κοινοβουλευτική μου ιδιότητα και πριν με τιμήσει η Κερύνεια με το να με αναδείξει σε Επίτιμο Δημότη της, ότι «δικαία θα είναι η όποια λύση του Κυπριακού εάν δικαιωθεί και η Κερύνεια», γι’ αυτό ελπίζω ότι η οφειλόμενη αυτή προς την Κερύνεια επίσκεψη του νέου Προέδρου θα πραγματοποιηθεί το ταχύτερο στα προσωρινά γραφεία του Δήμου Κερύνειας.