Αλλαγή σελίδας στον ΔΗΣΥ, με Δημητρίου στο τιμόνι

Νέα σελίδα έχει γυρίσει στον Δημοκρατικό Συναγερμό, αφού από χθες το βράδυ τα μέλη του κόμματος έχουν επιλέξει το πρόσωπο που θ’ αποτελέσει τον 5ο «τιμονιέρη» στην ιστορία της παράταξης, μετά τους Γλαύκο Κληρίδη, Γιαννάκη Μάτση, Νίκο Αναστασιάδη και Αβέρωφ Νεοφύτου.

Είναι η πρώτη φορά που την προεδρία του κόμματος κατέχει πρόσωπο γεννημένο μετά την τουρκική εισβολή του 1974 και μετά την ίδρυση του κόμματος, το 1976. Το γεγονός ότι ο ΔΗΣΥ έχει Πρόεδρο από τη νέα ηλικιακή γενιά πολιτικών σημαίνει αυτόματα ότι η παράταξη μπαίνει σε άλλη ιστορική φάση και σε άλλη ρότα λειτουργίας. Με δεδομένο μάλιστα ότι ο ΔΗΣΥ παραμένει η μεγαλύτερη δύναμη του τόπου, σημαίνει ότι οι αλλαγές που καταγράφονται και η ανανέωση προσώπων και λειτουργιών δεν μπορεί ν’ αφήσουν ανεπηρέαστη την πολιτική ζωή του τόπου στο σύνολό της. Η αλλαγή σελίδας στον ΔΗΣΥ συνιστά αυτόματα και αλλαγή σελίδας για όλη την πολιτική σκηνή της Κύπρου.

Η δημοφιλία του προσώπου που παίρνει τη σκυτάλη από τον Αβέρωφ Νεοφύτου ήταν ήδη γνωστή και σε δημοκοπικό αλλά και σε εκλογικό επίπεδο, γεγονός που απαντάται, μεταξύ άλλων, από την πρωτιά σε σταυρούς προτίμησης στις βουλευτικές εκλογές του 2021 σε επαρχιακό επίπεδο.

Το σημαντικό και το ουσιώδες, που μένει ν’ αποδειχθεί, είναι εάν αυτή η δημοφιλία και η στήριξη δεν οφείλονται μόνο σε επικοινωνιακές αρετές, αλλά σε πολιτικές και ηγετικές ικανότητες.

Πρώτο και κυριότερο στοίχημα, η ενότητα

Πρώτο σημαντικό στοίχημα είναι η επίτευξη ενότητας και η ένωση των κομματιών της παράταξης, που δημιουργήθηκαν στις τελευταίες προεδρικές εκλογές.

Ο Συναγερμός, αν θέλει να παραμείνει η μεγαλύτερη παράταξη του τόπου, οφείλει να ξαναγίνει ένας συμπαγής οργανισμός και η νέα ηγεσία ν’ αφουγκραστεί τη βάση του κόμματος. Όπως γνωρίζει καλά η διάδοχη κατάσταση του Αβέρωφ Νεοφύτου, ο στόχος αυτός για να επιτευχθεί, πρέπει η αλλαγή σελίδας που καταγράφηκε από χθες το βράδυ και επίσημα, να συνοδεύεται από μια σειρά πρωτοβουλιών, οι οποίες θα συνιστούν τερματισμό της λειτουργίας ενός «κλειστού κλαμπ» σε ό,τι αφορά τη λήψη αποφάσεων και πολιτικών θέσεων.

Η σχέση της νέας ηγεσίας του ΔΗΣΥ με την Κυβέρνηση

Αυτό που επίσης έχει μεγάλο ενδιαφέρον για τους Συναγερμικούς αλλά και για το σύνολο της πολιτικής πραγματικότητας στην Κύπρο είναι η σχέση που θα δημιουργήσει η νέα ηγεσία του Συναγερμού με το Προεδρικό και την Κυβέρνηση.

Έγινε σαφές και πριν από τις εσωκομματικές εκλογές, πως ο ΔΗΣΥ θα παραμείνει «υπεύθυνη αντιπολίτευση». Ωστόσο, επειδή στην πολιτική κανείς δεν μπορεί να προδικάσει και ν’ αποκλείσει ενδεχόμενα και επειδή οι δηλώσεις του Αβέρωφ Νεοφύτου και της διάδοχης κατάστασης προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη, ότι «μπορεί να στηρίζεται στον ΔΗΣΥ», μπορεί να αποδειχτεί ότι έχουν άλλο νόημα στο άμεσο μέλλον, παραμένει να φανεί ποιο θα είναι αυτό το νόημα…

Το «ακροβατικό» ιδεολογικό στίγμα της νέας ηγεσίας

Παρά το γεγονός ότι η προεδρία του κόμματος είναι πλέον σε χέρια ανθρώπου της νεότερης ηλικιακής γενιάς πολιτικών, το ιδεολογικό στίγμα είναι δεδομένο αφού, παρά το νεαρό της ηλικίας, υπάρχει ήδη μια καταγεγραμμένη πολιτική πορεία σε επίπεδο κομματικό και κοινοβουλευτικό.

Απ’ αυτήν την πορεία γίνεται αντιληπτό πως ο Συναγερμός θα κινείται πλέον στη σφαίρα των πιο «φρέσκων» προσεγγίσεων της νέας ευρωκεντροδεξιάς: Ελεύθερη, ανοιχτή οικονομία, απενοχοποιημένη διαπραγμάτευση ζητημάτων που μέχρι πρότινος δεν βρίσκονταν στην ατζέντα των κεντροδεξιών κομμάτων, όπως τα έμφυλα ζητήματα, κοινωνοί του πολιτικώς ορθού λόγου, επένδυση στην τεχνοκρατική διαχείριση, ελαχιστοποίηση του προσωποκεντρισμού κατ’ αναλογίαν με την ελαχιστοποίηση της πολιτικής βαρύτητας των νέων στελεχών, ανοιχτή γραμμή και συνεχής συνδιαλλαγή με άλλες αδερφές ευρωπαϊκές παρατάξεις της κεντροδεξιάς, δυτικοκεντρισμός χωρίς αστερίσκους κ.ο.κ.

Πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά -κυρίως τα «δικαιωματιστικής» υφής- που κομίζει η νέα ηγεσία της παράταξης, αφορούν τη «στροφή» που παρατηρείται ευρύτερα στα κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης.

Εδώ όμως στην Κύπρο, όπως είναι φυσιολογικό, οι ιδεολογικές και κοινωνικοπολιτικές αλλαγές συντελούνται με πιο αργούς ρυθμούς απ’ ό,τι στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Ως εκ τούτου, η νέα από κάθε άποψη ηγεσία του ΔΗΣΥ καλείται να ισοζυγίσει στην ιδεολογική πιλάντζα μεταξύ «συντηρητισμού» και «προοδευτισμού», και κατ’ επέκτασιν να κρατήσει ισορροπίες στην ετερόκλιτη -ως προς τον προοδευτισμό και τον συντηρητισμό-, βάση της. Δηλαδή, από τη στιγμή που η ενότητα της εκλογική βάσης του ΔΗΣΥ είναι προτεραιότητα, πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή για να ικανοποιηθούν από τη νέα ηγεσία και οι πιο παραδοσιακοί «συντηρητικοί» ψηφοφόροι του κόμματος, αλλά και οι νεότεροι «φιλοπροοδευτικοί».

Ίδια στρατηγική, άλλη τακτική

Ο αέρας ανανέωσης που κομίζει η νέα ηγεσία του Συναγερμού αφορά εν μέρει στρατηγικούς στόχους της παράταξης, αλλά και τακτικές προσεγγίσεις σε ζητήματα και θέσεις δεδομένες και μη επιδεχόμενες αλλαγές.

Επί παραδείγματι η προσήλωση στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία για τη λύση του Κυπριακού, που θεωρείται ιστορική προτεραιότητα για το κόμμα.

Αυτό που επικαλείται η νέα ηγεσία, όπως έχει εξάλλου διατυπωθεί και τις προηγούμενες μέρες στο πλαίσιο της ενδοσυναγερμικής προεκλογικής περιόδου, είναι η σύνδεση των προσπαθειών λύσης του Κυπριακού με μια σειρά από άλλα κεφάλαια, όπως το ενεργειακό ή οι ευρωτουρκικές σχέσεις.

Άλλες τακτικές αλλαγές, που αφορούν τη λύση του Κυπριακού, απαντώνται στην περαιτέρω εξωστρέφεια της νέας ηγεσίας και την ανάληψη πρωτοβουλιών ενημέρωσης του διεθνούς παράγοντα για το εθνικό μας ζήτημα. Κάτι το οποίο θα γίνει προσπάθεια να συνδεθεί με την ευρύτερη γεωπολιτική συγκυρία όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την απομάκρυνση της Τουρκίας από το δυτικό σύστημα ασφαλείας, η οποία θεωρείται από την Πινδάρου πως είναι ευνοϊκή για την Κυπριακή Δημοκρατία.