Η έμπρακτη ανάληψη πολιτικής ευθύνης κι οι φονικές ράγες της «κακιάς (χ)ώρας»

Λένε πως, κάθε λαός έχει την κυβέρνηση και τους ηγέτες που του αξίζουν. Δεν αξίζουν πια στην Ελλάδα τέτοιοι ηγέτες και τέτοιες πρακτικές. Η Ελλάδα οφείλει να λευτερωθεί από ασύδοτες κάστες πολιτικάντηδων, που εκμαυλίζουν και εκφαυλίζουν το κράτος και τον βίο των Ελλήνων. Η τραγωδία στα Τέμπη ας σημάνει μια συλλογική, επαναστατική, σωτήρια εκτίναξη προς τα εμπρός. Με μπροστάρηδες τους νέους για μια σύγχρονη, έντιμη, υπεύθυνη, σεβαστή και σοβαρή Ελλάδα

Το 1995 ο εμφύλιος πόλεμος στην πρώην Γιουγκοσλαβία μαινόταν με βαρβαρότητες εκατέρωθεν. Στις 11 Ιουλίου 1995, σερβικές στρατιωτικές δυνάμεις, υπό τον στρατηγό Ράντκο Μλάντιτς, πολιόρκησαν και, τελικά, κατέλαβαν τη μουσουλμανική πόλη Σρεμπρένιτσα, την οποία τα Ηνωμένα Έθνη είχαν χαρακτηρίσει ως «ασφαλή περιοχή». Ήταν υπό την προστασία ολλανδικού αποσπάσματος. Όταν οι Σέρβοι κατέλαβαν την πόλη, οι Ολλανδοί δεν έκαναν καμία προσπάθεια να την υπερασπιστούν, ούτε να τους εμποδίσουν να προβούν στη χειρότερη γενοκτονία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι Σέρβοι ξεχώρισαν άνδρες, αγόρια και γέρους, ενώ έστειλαν τις γυναίκες σε βοσνιακές περιοχές. Ακολούθησε σφαγή. Δολοφονήθηκαν γύρω στους 8000 άνθρωποι και τα πτώματά τους ρίχτηκαν σε ομαδικούς τάφους. Μετά τη σφαγή και την κατακραυγή, στην Ολλανδία διατάχτηκε έρευνα για να καταδειχθούν οι ευθύνες του ολλανδικού αποσπάσματος. Μετά από εφτά χρόνια, τον Απρίλη του 2002 έκθεση απέδιδε βαρύτατες ευθύνες στην τότε ολλανδική κυβέρνηση και στο ολλανδικό απόσπασμα. Ο Πρωθυπουργός της χώρας, Βιμ Κοκ, σε δηλώσεις του ανακοίνωσε ότι ο ίδιος και όλη η κυβέρνηση υπέβαλαν την παραίτησή τους στη Βασίλισσα (17/4/2002). Είπε:

«Κατέστη πλέον ορατή η πολιτική συνυπευθυνότητα της Ολλανδίας για την κατάσταση που οδήγησε στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Η διεθνής κοινότητα είναι ανώνυμη και δεν μπορεί ν’ αναλάβει ευθύνη με τρόπο ορατό για τα θύματα και τους οικείους των θυμάτων. Εγώ, όμως, μπορώ και το έκανα», δήλωσε στο ολλανδικό Κοινοβούλιο. Αυτή είναι μια έμπρακτη ανάληψη πολιτικής ευθύνης και μια απόδειξη υψηλού πολιτικού πολιτισμού και πολιτικής παιδείας, συνυφασμένες με πολιτική ευθιξία και λογοδοσία. Έτσι λειτουργούν τα δημοκρατικά και ελεύθερα κράτη.

Στις 6 Φεβρουαρίου 2023, στις 04:17 τα ξημερώματα, ένας φοβερός σεισμός έπληξε δέκα επαρχίες της Τουρκίας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τον χαρακτήρισε ως τη «χειρότερη φυσική καταστροφή στην Ευρώπη, εδώ και έναν αιώνα». Οι νεκροί ξεπέρασαν τις 50.000, ενώ είναι άγνωστος ο αριθμός των αγνοουμένων. Ουδείς υπουργός ή άλλος Τούρκος αρμόδιος υπέβαλαν την παραίτησή τους. Μόνον ο Τούρκος Πρόεδρος ζήτησε μετά από μέρες συγγνώμη επειδή οι Αρχές δεν ενήργησαν τάχιστα. Ταυτόχρονα συνέλαβε δεκάδες εργολάβους, στους οποίους καταλογίζει εγκληματικές κακοτεχνίες που η κυβέρνησή του και ο ίδιος επευλόγησαν και νομιμοποίησαν!

Στις 28/2/2023, στις 23.22, δύο αμαξοστοιχίες συγκρούστηκαν μετωπικά, κοντά στον οικισμό Ευαγγελισμός Τεμπών Λάρισας. Έλληνες επίσημοι απέδωσαν τη σύγκρουση σε «ανθρώπινο λάθος» του σταθμάρχη της Λάρισας. Απολογισμός: 57 νεκροί και δεκάδες τραυματίες. Η Κύπρος είχε το θλιβερό μερτικό της με δύο φοιτητές, τον Κυπριανό Παπαϊωάννου και την Αναστασία Αδαμίδου. Την επομένη της τραγωδίας, ο Κώστας Αχ. Καραμανλής, Υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, υπέβαλε την παραίτησή του και ακολούθησαν οι διοικητές του ΟΣΕ και του ΕΡΓΟΣΕ.

Τον ανθρώπινο παράγοντα επικαλέστηκε και ο Πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, αλλά, πέντε μέρες αργότερα (5/3/3023), ζήτησε συγγνώμη. «Δεν πρέπει να κρυφτούμε πίσω από το ανθρώπινο λάθος. Ως Πρωθυπουργός, οφείλω σε όλους, αλλά πάνω απ’ όλα στους συγγενείς των θυμάτων, μια μεγάλη ΣΥΓΓΝΩΜΗ. Τόσο προσωπική, όσο και στο όνομα όλων όσοι κυβέρνησαν τη χώρα εδώ και χρόνια.

»Ξέρω ότι πολλοί θα θυμούνται τη φράση ενός προκατόχου μου ότι, "αυτή είναι η Ελλάδα". Όμως, όχι, δεν είναι μόνον αυτή. Υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, εκεί έξω, που μας δίνει ελπίδα, πίστη και δύναμη. Το πρόσωπο της καλύτερης Ελλάδας είδαμε στους επιβάτες που ρίσκαραν τη ζωή τους για να σώσουν τους συνεπιβάτες τους. Στις Ελληνίδες και στους Έλληνες, που έσπευσαν ενωμένοι να δώσουν αίμα. Αλλά και στα νέα παιδιά που διαδήλωσαν, βουβά και ειρηνικά, κρατώντας ένα κερί και με σύνθημα ‘‘φταίει η κακιά η (χ)ώρα’’. Ένα σύνθημα που η αλήθεια του μας πονά όλους».

Η τραγωδία στα Τέμπη είναι μια τελευταία, ίσως, ευκαιρία στο εκμαυλισμένο, σάπιο και διεφθαρμένο κομματικο-πολιτικό σύστημα της Ελλάδας να απολογηθεί για τις αθλιότητές του, να ανανήψει και να καταργήσει οριστικά νοοτροπίες, πρακτικές και πολιτικές που προσβάλλουν και εξευτελίζουν τη χώρα. Δεν φταίει η βολική… «κακιά ώρα». Εδώ και 200 χρόνια φταίει η «κακιά Ελλάδα» με κάκιστους, χείριστους, διεφθαρμένους, εξωνημένους πολιτικούς με ιδιοτελείς συναλλαγές και πελατειακές σχέσεις στηριγμένες στην ευνοιοκρατία, στην ανικανοκρατία, στην κομματοκρατία. Με μία λέξη: Διαφθορά! Η Ελλάδα, όπως και η Κύπρος, δυστυχώς, είναι από τις πιο διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης.

Ο Παναγιώτης Μαντζούφας, Επίκουρος Καθηγητής Νομικής στο Α.Π. Θεσσαλονίκης, σε ανάλυσή του με τίτλο: «Ο λόγος περί διαφθοράς και η ποινική ευθύνη των υπουργών» - 16/9/2011- https://www.constitutionalism.gr/), επισημαίνει:

«Τα ιστορικά αίτια της διαφθοράς ανάγονται στη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους (…) Δημιουργήθηκε ένας μεγάλος δημόσιος τομέας, με την πρόσληψη στο Δημόσιο να λειτουργεί ως ανταμοιβή της πολιτικής υποταγής στο κόμμα, και το πολιτικό σύστημα να αποκτήσει πελατειακά χαρακτηριστικά, τα οποία μετά τη μεταπολίτευση μαζικοποιήθηκαν, δημιουργώντας πρόσφορες συνθήκες για καλλιέργεια της διαφθοράς, ανεξαρτήτως της εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία (…). Η διείσδυση του κόμματος στη λειτουργία του κράτους και η αντίληψη ότι η κομματική ιδιότητα είναι μια μορφή επαγγέλματος, δημιούργησε στεγανά εντός της δημόσιας διοίκησης και οδήγησε στην ταύτιση του κομματικού με το δημόσιο συμφέρον και κατ’ επέκτασιν στην ικανοποίηση ιδιωτικών συμφερόντων συγκεκριμένων οικονομικών παραγόντων».

Το αήττητο σήμα κατατεθέν της πολιτικής διαφθοράς στην Ελλάδα και στην Κύπρο είναι μία λέξη: «Μέσον». «Έχει ισχυρό μέσον, έχει τα μέσα, χρειάζεται μέσον», δηλ. κομματικό στήριγμα, σημαντική γνωριμία στον κρατικό μηχανισμό με παράγοντα, αξιωματούχο, φίλο, γνωστό. Ή ακόμα: «Έχει μπάρμπα στην Κορώνη» ή «φίλησε κατουρημένες ποδιές» για να πάρει τη δουλειά, το συμβόλαιο, τη θέση, κ.λπ. Πόσα φρικώδη σκάνδαλα; Πόσες ανίερες συναλλαγές; Πόσα εγκλήματα χρηματισμού, απάτης, διαρπαγής, καταλήστευσης του δημοσίου χρήματος; Πόσες εκλογές βίας και νοθείας; Πόση βρομιά, φαυλότητα και αχρειότητα σε όλες τις κομματικές, πολιτικές και κυβερνητικές βαθμίδες; Με την ανοχή και την ψήφο του εκλογικού σώματος!

Λένε πως, κάθε λαός έχει την κυβέρνηση και τους ηγέτες που του αξίζουν. Δεν αξίζουν πια στην Ελλάδα τέτοιοι ηγέτες και τέτοιες πρακτικές. Μετά από 200 χρόνια ανεξάρτητου βίου, η Ελλάδα οφείλει να λευτερωθεί από ασύδοτες κάστες πολιτικάντηδων, που εκμαυλίζουν και εκφαυλίζουν το κράτος και τον βίο των Ελλήνων. Η τραγωδία στα Τέμπη ας σημάνει μια συλλογική, επαναστατική, σωτήρια εκτίναξη προς τα εμπρός. Με μπροστάρηδες τους νέους για μια σύγχρονη, έντιμη, υπεύθυνη, σεβαστή και σοβαρή Ελλάδα.