Τραγωδίες & Σχολείο Εκπαίδευσης Κυβερνώντων

ΑΠΕΡΑΝΤΗ ψυχική οδύνη και καθολική φρίκη προκαλεί η πολύνεκρη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών από τη μοιραία νύχτα της Τρίτης, 28ης Φεβρουαρίου 2023. Ο πόνος, η θλίψη και το πένθος για τους 57 αδικοχαμένους ανθρώπους συνοδεύεται από την εξίσου απέραντη οργή. Για όλα όσα έφταιξαν στην πρόκληση και στην μη αποτροπή της ανεπίτρεπτης ανθρωποθυσίας. Τα οποία γιγαντώνουν την απόγνωση για τις κακουργηματικών συνεπειών θανατηφόρες ανεπάρκειες, αμέλειες, πράξεις, απραξίες και απρονοησίες του κράτους, των εντεταλμένων υπηρεσιών του και των εκάστοτε κυβερνώντων.

ΠΡΩΤΟ ανάμεσα στα πρώτιστα καθήκοντα του κράτους αποτελεί η προστασία της ζωής των ανθρώπων. Αυστηρή προτεραιότητα: Οι αγρύπνως σύντονες ενέργειες και οι διαρκώς εργώδεις προσπάθειες για την αύξηση της ασφάλειας, με την αντίστοιχη αποτελεσματικότερη μείωση έως τον εκμηδενισμό των κινδύνων, στην καθημερινή διακίνηση των ανθρώπων στην ξηρά, στην θάλασσα και στον αέρα. Όλως ιδιαιτέρως με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, σιδηροδρόμους, λεωφορεία, πλοία και αεροπλάνα. Καθώς και όλα τ’ άλλα οχήματα κυκλοφορίας, δημοσίας και ιδιωτικής χρήσεως, στο οδικό δίκτυο.

ΑΛΜΑΤΩΔΩΣ αναπτυσσόμενη η σύγχρονη τεχνολογία προσφέρει ήδη με περισσή επάρκεια όλα εκείνα τα υλικά μέσα, όργανα συστήματα και εργαλεία, ώστε η καταλλήλως οργανωμένη και επαξίως στελεχωμένη επαγρυπνούσα πειθαρχημένη εποπτεία των αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών να επιτυγχάνει αμφότερα: Την αύξηση της ασφάλειας, την μείωση και την αποτροπή των κινδύνων για την ανθρώπινη ζωή και την σωματική αρτιμέλεια.

ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ο συντάκτης του παρόντος άρθρου τα απαραίτητα προσόντα πλήρους γνώσης για την εξιχνίαση όλων των ενεχόμενων παραγόντων, οι οποίοι συνέτειναν, επέτρεψαν και δεν απέτρεψαν την πολύνεκρη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών. Γνωρίζει μόνο όσα δημοσιεύονται. Και, όπως όλοι, αναμένει τι ακριβώς θα αποφανθούν οι διεξαγόμενες έρευνες, ώστε να κρίνει.

- Ωστόσο, όπως άλλωστε σε όλους, γνώριμες είναι σε κάθε παρόμοια τραγωδία, οι πρωταρχικές ευθύνες του κράτους. Των καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών και των εκάστοτε επικεφαλής κυβερνώντων:

- Ανεπίτρεπτα χρονίζουσες αμέλειες. Έλλειψη αποφασιστικότητας. Υποταγή στα καρκινώματα της γραφειοκρατίας. Παραμέληση καθήκοντος. Εκ του θανατηφόρου αποτελέσματος των οποίων αποδεικνύονται κακουργηματικού χαρακτήρα.

ΑΞΙΖΕΙ προς τούτο η υπενθύμιση μιας άλλης παραπλήσιας, εξίσου θανατηφόρας σε μάκρος χρόνου, τραγωδίας, η οποία διευκολύνει την κατάδειξη των ευθυνών:

- Όσους ανθρώπους θανάτωσε η τραγωδία στα Τέμπη τη στιγμή της σύγκρουσης των δύο τρένων, τόσους περίπου θανατώνει κάθε χρόνο στην Κύπρο ο Τροχαίος Χάροντας.

- Την δράση του οποίου επιτρέπει και δεν αποτρέπει η κρατική ευθύνη της ανεπαρκούς αστυνόμευσης. Και η λειψή επιβολή αυστηρού ελέγχου στην ασύδοτη τροχαία απειθαρχία.

ΤΟ ΕΤΟΣ 2007 η τροχαία αστυνομική επιτήρηση είχε ενισχυθεί με την ευεργετική τεχνολογία της φωτοεπισήμανσης. Οι κάμερες τροχαίας, κινητές και ακίνητες, σε δρόμους της Κύπρου.

- Οι αρμόδιες υπηρεσίες διαπίστωσαν τότε ότι η λειτουργία εκείνου του οργάνου της σύγχρονης τεχνολογίας πέτυχε στο ίδιο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο εφαρμόστηκε, να μειώσει κατά 50% τις τροχαίες συγκρούσεις και τα θύματά τους.

- Για λόγους που άπτονται της κρατικής ανικανότητας, εκείνο το σύστημα φωτοεπισήμανσης διακόπηκε στον 11ο μήνα της λειτουργίας του. Και ο Τροχαίος Χάροντας ξαναβγήκε στους δρόμους ανεμπόδιστος επί δεκατέσσερα χρόνια.

ΑΠΟ ΤΟΤΕ όλοι οι αρμόδιοι, με επικεφαλής τους έκτοτε κυβερνώντες και τους νομοθετούντες, γνώριζαν σαφέστατα τις τραγικές διαστάσεις των απωλειών ανθρωπίνων ζωών και σωματικής αρτιμέλειας από τη διακοπή λειτουργίας των καμερών τροχαίας.

- Και εν γνώσει τους επέδειξαν, επί 14 συναπτά έτη, από το 2008 μέχρι το 2022, αμέλεια επαναλειτουργίας του συστήματος, παραμελώντας συνάμα και την αναγκαία ενίσχυση της τροχαίας Αστυνομίας.

- Ήξεραν, είχαν πλήρη γνώση, είχαν επαρκέστατα επίσημα στοιχεία για το γεγονός ότι η έλλειψη του συγκεκριμένου συστήματος στερούσε από την πολιτεία και από την κοινωνία σημαντικότατο παράγοντα ασφάλειας και επέτρεπε την μη αποτροπή θανατηφόρων δυστυχημάτων στο οδικό δίκτυο.

ΠΟΣΕΣ εκατοντάδες είναι οι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν στις τροχαίες συγκρούσεις των δεκατεσσάρων χρόνων; Και πόσες άλλες αναπηρίες προκλήθηκαν στους δρόμους στο ίδιο διάστημα; Τους μακάβριους αριθμούς τούς έχουν καταγεγραμμένους οι αρμόδιες υπηρεσίες, η Κυβέρνηση, η Βουλή και η δημοσιογραφία. Τόσες είναι επακριβώς και οι πραγματικές ευθύνες της παρατεταμένης επί 14 χρόνια κρατικής κακουργηματικής αμέλειας.

ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ η τραγωδία της 28ης Φεβρουαρίου με τους πενήντα επτά νεκρούς του τρένου, φυσιολογικά ξεσήκωσε διαδηλώσεις, λαϊκή κινητοποίηση και δίκαιη οργή. Οι τροχαίοι νεκροί είναι πολύ περισσότεροι. Με τη διαφορά ότι προκλήθηκαν όχι όλοι μαζί σε μια «κακιά στιγμή» αλλά σε μεγαλύτερο διάστημα χρόνου και σε πλήθος άλλων τόπων. Για τις περιπτώσεις τους όμως δεν υπάρχουν ούτε διαμαρτυρίες, ούτε διαδηλώσεις, ούτε κανείς ζητά ποτέ ευθύνες από το εξίσου ευθυνόμενο κράτος.

ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ είναι ότι τα θέματα ασφάλειας ζωής και αρτιμέλειας, τα μέτρα αποτροπής των θανατηφόρων περιστάσεων, η πρόληψη γεγονότων που προκαλούν ανθρώπινες απώλειες, όχι μόνο βέβαια στο οδικό δίκτυο αλλά πανταχού, ακόμη και στις περιπτώσεις απρόβλεπτων φυσικών καταστροφών, δεν επιτρέπεται να επαφίενται στις ανεξέλεγκτες «καλές προθέσεις», στις «διακηρύξεις», στις «διαβεβαιώσεις», στην τύχη και στην... ευχή του Θεού.

- Δεν επιτρέπεται να ξανασυμβεί άλλη αεροπορική τραγωδία «Ήλιος», άλλο ανατιναγμένο Μαρί, άλλο πυρπολημένο Μάτι, άλλα Τέμπη, άλλος μεγάλος ετήσιος μακάβριος κατάλογος νεκρών και αναπήρων του Τροχαίου Χάροντα.

ΕΚΕΙΝΕΣ και εκείνοι που ο λαός εκλέγει στην Κυβέρνηση και στη Βουλή θα πρέπει, πλέον, με την ανάληψη των καθηκόντων τους, να τυγχάνουν αμέσως εκπαίδευσης σε ένα Ειδικό Σχολείο Ασφάλειας. Για να εννοήσουν πλήρως τις διαστάσεις της δικής τους ευθύνης. Τις μεθόδους, τα μέσα και τους τρόπους για να εμπεδώσουν σε όλους τους υφισταμένους τους, σε κάθε υπηρεσία και στο σύνολο της κοινωνίας, τον αποτελεσματικότερο και διαρκώς επαγρυπνούντα έλεγχο επαρκούς επιτέλεσης των καθηκόντων τους. Κατά τρόπον ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο, στο μηδαμινό, το οιονδήποτε περιθώριο ανθρώπινου λάθους και η οποιαδήποτε «κακιά στιγμή».