Οι εταίροι του Προέδρου…

Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Αργά ή γρήγορα, η αλήθεια αποκαλύπτεται. Είπε ο Πρόεδρος ότι η πρωτοβουλία του για την εμπλοκή της ΕΕ στο Κυπριακό έχει ως στόχο την επιστροφή στο Κραν Μοντανά, για το οποίο ο ίδιος κατηγορείται από την αντιπολίτευση και τον ΔΗΣΥ ότι τορπίλισε. Τι ζητά, λοιπόν, από την ΕΕ; Να τον στηρίξει για επιστροφή σε μια διαδικασία, η οποία έχει αποτύχει, και η οποία για να επιτύχει, θα πρέπει να γίνουν δεκτοί οι τουρκικοί όροι; Ήδη, το Κραν Μοντανά έχει κατοχυρώσει τη διχοτομική λύση των δυο συνιστώντων κρατών με πολιτική ισότητα και άνοιξε την πύλη στα δύο κράτη με ισότιμη κυριαρχία.

Σε ποια, λοιπόν, λύση αναφέρεται ο Πρόεδρος; Και τι λένε τα άλλα δύο κόμματα, τα οποία τον στηρίζουν; Το ΔΗΚΟ διαφωνούσε με τη μορφή της ομοσπονδίας την οποία προωθούσε ο Νίκος Χριστοδουλίδης με τον τέως Πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη, διότι δεν είχε το σωστό περιεχόμενο. Συμφωνεί τώρα με τις ενέργειες του Προέδρου ή όχι; Το ίδιο ισχύει και για την ΕΔΕΚ, η οποία, μάλιστα, είναι και αντιομοσπονδιακή. Και διερωτάται ο απλός πολίτης: Τι τους ενώνει και τους τρεις, όταν δεν συμφωνούν επί του Κυπριακού; Η εξουσία; Εκτός και αν συμφωνούν. Εάν όντως συμφωνούν, δεν θα πρέπει να μας πουν πώς και γιατί; Πάντως, με όσα λέει ο Πρόεδρος, δεν έχει αλλάξει πολιτική. Τότε, ποιος άλλαξε; Οι δυο εταίροι του; Και για ποιο λόγο συνυπάρχουν, πλην εκείνου της συγκατοίκησης στην εξουσία και του διαμερισμού των καρπών της;

Όσο πιο γρήγορα ξεκαθαρίσει το σκηνικό στο εσωτερικό, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η αξιοπιστία του Προέδρου και της Κυβέρνησης. Και μέσα και έξω. Αλλιώς, θα τους κυνηγά η σκιά της μικροπολιτικής και των ευτελών συμφερόντων. Του τυχοδιωκτισμού. Για άλλους, όμως, λόγους και σκοπούς διαβεβαίωνε ότι θα εκλεγόταν ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Έτσι δεν είναι, Πρόεδρε;..