Νέος τουρκικός Αττίλας
Η διπλωματία των σεισμών δεν έφερε ούτε το ’99 ούτε σήμερα θετικά αποτελέσματα. Η Τουρκία δεν αλλάζει στρατηγική και στόχους λόγω φυσικών φαινομένων. Αυτά είναι ψευδαισθήσεις, που, αργά ή γρήγορα, πληρώνονται. Και μάλιστα ακριβά. Ήδη, το πρώτο αποτέλεσμα της διπλωματίας των σεισμών είναι ο νέος εποικισμός της κατεχόμενης Κύπρου. Οι εντολές είναι σαφείς: Όσοι σεισμόπληκτοι έχουν συγγενείς στα κατεχόμενα, μπορούν να βρουν εκεί καταφύγιο. Μια νέα ζωή επί των δικών μας περιουσιών. Και, γιατί όχι, εντός της περίφραχτης πόλης της Αμμοχώστου.
Ουδείς ισχυρίζεται ότι τα θύματα των σεισμών δεν θα πρέπει να τυγχάνουν της όποιας ανθρωπιστικής βοήθειας και στήριξης. Είναι θέμα ήθους και πολιτισμού. Τι συμβαίνει, όμως, όταν τα θύματα γίνονται εργαλεία της πολιτικής των σεισμών κατά τρόπο εντελώς ανήθικο; Διότι επί τούτου το Διεθνές Δίκαιο είναι ξεκάθαρο: Εποικισμός και έγκλημα πολέμου είναι η μεταφορά πληθυσμού από τον κατακτητή σε κατακτημένο έδαφος, με απώτερο στόχο την αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα και τη δημιουργία τετελεσμένων. Αρπαγή γης. Και εκδίωξη του γηγενούς πληθυσμού. Εθνικό ξεκαθάρισμα. Με άλλα λόγια, η Άγκυρα χρησιμοποιεί τη διπλωματία των σεισμών για την τουρκοποίηση της Κύπρου.
Ερώτημα, λοιπόν: Ποιες ενέργειες έχουν γίνει επί του θέματος από την Αθήνα και τη Λευκωσία; Πώς αμφότερες θα είναι πειστικές εάν αποφασίσουν να καταγγείλουν την Τουρκία για τα νέα εποικιστικά ρεύματα, όταν προβάλλεται ο ισχυρισμός διεθνώς ότι η διπλωματία των σεισμών φέρνει θετικές εξελίξεις; Ποιες είναι αυτές; Ο νέος τουρκικός εποικισμός; Και αν οι ηγεσίες μας αποφασίσουν ότι θα προχωρήσουν σε δράσεις εναντίον του νέου εποικισμού, ποιες θα είναι αυτές; Πώς θα σταματήσουν την Τουρκία; Με νέους εξευμενισμούς; Με διάλογο στο Κραν Μοντανά; Και γιατί ο Πρόεδρος δεν το έθεσε ενώπιον του Τατάρ και του Στιούαρτ στη συνάντηση της περασμένης εβδομάδας; Τι φοβήθηκε; Μη χαλάσει το καλό κλίμα; Το τίναξε στον αέρα ο κατοχικός ηγέτης, ο οποίος διευκρίνισε ότι, χωρίς την αποδοχή της κυριαρχικής ισότητας, δεν πρόκειται να δεχθεί επανέναρξη των συνομιλιών.
Η διπλωματία των σεισμών μετατρέπεται σε άλλο ένα βήμα για τη θεμελίωση των διχοτομικών τετελεσμένων της εισβολής και της πλήρους τουρκοποίησης. Και συντελείται κάτω από την ανοχή των Αθηνών και της Λευκωσίας, που προσποιούνται ότι δεν βλέπουν τι συμβαίνει. Εάν τα πράγματα δεν είναι έτσι και είναι αλλιώς, πολύ θα χαρούμε και θα στηρίξουμε τις δράσεις αναχαίτισης του νέου Αττίλα. Ο καθένας, άλλωστε, αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
