Δεκάτης Μαΐου 67 χρόνων συνειρμοί...

ΤΥΧΑΙΩΣ συνέπεσε η ίδια ημέρα: 10η μηνός Μαΐου. Δύο γεγονότα σε χρονική απόσταση 67 χρόνων το ένα από το άλλο. Ικανά όμως για να υποκινούν σημαντικούς συνειρμούς. Και χρήσιμους ίσως στοχασμούς. Για την πολύτιμη αυτο-μελέτη και αυτο-κριτική ημών των Ελλήνων. Διαχρονικά. Των εκάστοτε ηγετών μας, κατ’ ακρίβειαν. Στην Αθήνα και στη Λευκωσία. Των διακυμάνσεων της πολιτικής τους. Οι οποίες καθόρισαν και δρομολογούν τη συλλογική μας τύχη. Και της Κύπρου και της Ελλάδος. Σύμπαντος του ελληνικού μας έθνους. Τα εξής δύο γεγονότα:

ΠΡΩΤΟ: 10η Μαΐου 2023. Στις ελλα-δικές μας τηλεοράσεις η προεκλογική τηλεμαχία των αρχηγών των έξι κομμάτων της Βουλής των εν Ελλάδι Ελλήνων: Κυρ. Μητσοτάκης, Αλ. Τσίπρας, Νικ. Ανδρουλάκης, Δημ. Κουτσούμπας, Κυρ. Βελόπουλος και Γιαν. Βαρουφάκης. Αντιμαχόμενοι για τις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής, 21ης Μαΐου 2023.

Με μία διαπίστωση: Ουδέν ειπώθηκε στην τηλεμαχία για την πολιτική του ελλα-δικού μας κράτους στο Κυπριακό. Δεν αποτελεί ούτε... δεκατεταρτεύον ζήτημα, για το οποίο να ενδιαφέρονται, να διαφωνούν ή να αντιπαρατάσσονται οι διεκδικούντες τις εκλογές. Δεν απασχολεί ούτε και την Κοινή Γνώμη. Και προφανώς δεν επηρεάζει τις διαφορετικές, για άλλους πολλούς λόγους, προτιμήσεις του εκλογικού σώματος. «Το Κυπριακό δεν πουλάει πια», έλεγαν κάποτε οι αρχισυντάκτες των αθηναϊκών εφημερίδων. Πράγματι! Η πλήρης απουσία του Κυπριακού στην προεκλογική περίοδο δεν αποτελεί έκπληξη. Είναι από ετών σύνηθες γεγονός.

- Αρνητικό μεν, διότι δείχνει την έλλειψη ενδιαφέροντος.

- Θετικό δε, διότι όσο Κυπριακό «απέμεινε», δεν υποφέρει και από προεκλογικούς οίστρους δημαγωγίας.

ΑΛΛΩΣΤΕ ούτε καν στις εν Κύπρω προ τριμήνου προεδρικές εκλογές ήταν, το Κυπριακό, το κύριο θέμα αντιπαράθεσης. Ή το πρωτεύον στις επιλογές των ψηφοφόρων. Η πλειοψηφία των οποίων, για άλλους λόγους, έδωσε την εξουσία στον Νίκ. Χριστοδουλίδη, αφήνοντας ηττημένους τους υποψηφίους των μεγαλύτερων κομμάτων ΔηΣυ και ΑΚΕΛ.

Ούτως ή άλλως και οι τρεις κυριότεροι διεκδικητές των εκλογών, Αβ. Νεοφύτου (του ΔηΣυ), Ανδ. Μαυρογιάννης (με το ΑΚΕΛ) και Νίκ. Χριστοδουλίδης («αποβληθείς» από τον ΔηΣυ), την ίδια περίπου μακροχρόνια πολιτική των Ηττημένων Μυαλών, πρεσβεύουν στο Κυπριακό.

ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ είναι όντως, εν τέλει, το διαρκώς και πλήρως αρνητικό. Πανελληνίως. Διότι πρόκειται για Ηττημένα Μυαλά, τα οποία, σε Αθήνα και Λευκωσία, μετά τον όλεθρο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, που προ(σ)κάλεσε το εθνικό κακούργημα του πραξικοπήματος της επταετούς (1967-1974) αθηναϊκής Χούντας στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες, λειτουργούν ανέκαθεν μόνο με έναν τρόπο σκέψης και πολιτικής. Τον ομολόγησε ένας εκ των πολιτικών μας με τα εξής λόγια:

- «Επειδή το 1974 ηττηθήκαμε σε έναν πόλεμο και είμαστε η αδύναμη πλευρά, είμαστε συνεπώς και υποχρεωμένοι να πληρώσουμε και το τίμημα».

- Αυτού του «συνεπώς»... συνέπεια, αποτελεί η πολιτική της μακροχρόνιας προσαρμογής Λευκωσίας και Αθηνών στις απαιτήσεις των Τούρκων Κατακτητών. Για διαιωνιζόμενες «διακοινοτικές» και πενταμερείς διαπραγματεύσεις μετατροπής ολόκληρης της Κύπρου, πλην των βρετανικών Βάσεων, σε «διζωνικό συνεταιρισμό ομοσπονδίας δύο ισοτίμου καθεστώτος συνιστώντων κρατιδίων, με μία κυριαρχία προερχομένη εξίσου από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους». Ως οιονεί προτεκτοράτο της Τουρκίας δηλαδή...

ΔΕΥΤΕΡΟ: 10η Μαΐου 1956. Κύριο θέμα στις απογευματινές αθηναϊκές εφημερίδες, ο απαγχονισμός των αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α. Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου από τους Άγγλους αποικιοκράτες στην επαναστατημένη από 1η Απριλίου 1955 Κύπρο. Η οποία αγωνιζόταν και ενόπλως για την αποτίναξη του βρετανικού ζυγού και την Ένωσή της με την Ελλάδα.

ΕΞΙΣΟΥ κύριο θέμα στα πρωτοσέλιδα, η αιματηρή αστυνομική καταστολή που διέταξε η τότε κυβέρνηση Καραμανλή εναντίον της παλλαϊκής διαδήλωσης, η οποία είχε πραγματοποιηθεί στην Αθήνα την προηγούμενη μέρα, 9η Μαΐου 1956, με αίτημα τη διάσωση της ζωής των δύο Κυπρίων πατριωτών.

ΟΙ ΑΓΧΟΝΕΣ που έστησε για τους αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α. στην Κύπρο ο Εγγλέζος κυβερνήτης της αποικίας, στρατάρχης Χάρντινγκ, συνένωσαν στις αντι-βρετανικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα όλους τους Έλληνες, πρώτη φορά μετά τον φρικτό Εμφύλιο Πόλεμο 1943-1949.

- Εξαιρουμένων των αλλότρια ραδιουργούντων εκλεκτών της εν Αθήναις Ξενοκρατίας. Οι οποίοι απεργάζονταν «να τεθή άπαξ και διά παντός τέρμα εις την κυπριακήν πολιτικήν του πεζοδρομίου»:

Σε κάθε πόλη ο λαός μετείχε στις ογκώδεις διαδηλώσεις την Τετάρτη Διακαινησίμου 9η Μαΐου 1956. Απαιτώντας απ’ τους συμμάχους Άγγλους, την αποτροπή του απαγχονισμού των δύο αγωνιστών. Και την απόδοση της Κύπρου στη μητέρα Ελλάδα.

ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ Ελλα-δικοί μας θυσιάστηκαν από τα αστυνομικά πυρά εναντίον των διαδηλωτών στο κέντρο της Αθήνας:

- Ευάγγελος Γεροντής, απ’ την Κρήτη.

- Ιωάννης Κωνσταντόπουλος, απ’ την Τρίπολη.

- Φραγκίσκος Νικολάου, απ’ τον Πειραιά.

- Κωνσταντίνος Γιαννακούρης απ’ τη Δωρίδα.

«Τέσσερεις νεκροί και 164 τραυματίαι εις Αθήνας κατά τας χθεσινάς βιαίας συγκρούσεις», έγραφε 1η σελίδα, μεσημέρι της Πέμπτης, 10.5.1956, η αθηναϊκή εφημερίδα «Τα Νέα». Κι ο πρώτος τίτλος, πιο ψηλά: «Απηγχονίσθησαν την αυγήν οι δύο ήρωες της ελευθερίας – Ελλάς-Κύπρος θρηνούν τα μαρτυρικά τέκνα των και ορκίζονται εκδίκησιν»…

- ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΕΣ στην Αγχόνη, οι αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α. Μιχαλάκης Καραολής, 23 χρ. και Ανδρέας Δημητρίου, 22 χρ., τους κρέμασαν πριν χαράξει το φώς της 10ης Μαΐου 1956 και τους έθαψαν εν κρυπτώ πρώτους στα Φυλακισμένα Μνήματα. Στα οδωνύμια όλων των πόλεων της Ελλάδος από το 1956 μέχρι σήμερα, κανένα άλλο όνομα δεν έχει περισσότερες οδούς από τους Καραολή και Δημητρίου.

ΚΑΙ ΕΝΩ σύμπαντος του Ελληνισμού, ομόθυμη εκφραζόταν η βούληση υπέρ του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. για την απελευθέρωση από την βρετανική σκλαβιά και την Ένωση, η εν Αθήναις κυβερνώσα Ξενοκρατία από το 1956 «άφηνε να διαρρεύσουν μηνύματα» προς την Τουρκία για μια κάποια διχοτόμηση της Κύπρου, κατά τη συνάντηση που είχε 7 Οκτ. 1956 στο σπίτι του ο τότε Υπ.Εξ. Ευάγγελος Αβέρωφ με τον Τούρκο πρέσβη Σεττάρ Ικσέλ (Λεπτομερώς, στο βιβλίο του Νεοκλή Σαρρή, «Η Άλλη Πλευρά», 2ος τόμος, σελ. 301, επ., Αθήνα 1982)...

ΤΗΣ ΞΕΝΟΚΡΑΤΙΑΣ το είδος, το είχε ομολογήσει από το 1950 προς τους Κυπρίους που πήγαν στην Αθήνα κομίζοντας το 97% του Δημοψηφίσματος της 15ης Ιανουαρίου 1950 υπέρ της Ένωσης, ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Νικολάου Πλαστήρα, Γεώργιος Παπανδρέου, με τα εξής λόγια: «Η Ελλάς αναπνέει σήμερον με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν. Δεν μπορεί, λόγω του Κυπριακού, να διακινδυνεύσει από ασφυξίαν».

ΣΥΝΕΙΡΜΩΝ, λοιπόν, και διαχρονικών στοχασμών, το ερώτημα:

- Πόσο απρόθυμοι να υποκύπτουν στην Ξενοκρατία κατόρθωσαν άραγε να είναι το 2023 οι ηγέτες μας σε Αθήνα και Λευκωσία;

- Και σε πόσο βαθμό έχουν κατορθώσει να αναπνέουμε μόνο με πανελλήνιους πνεύμονες, ώστε ν’ αποκτήσουμε επιτέλους και ηγέτες με Νικηφόρα Μυαλά;