Δύο ανεξακρίβωτης προέλευσης επιστολές – πηγές Σιζόπουλου
Στις ομιλίες του ο Μ. Σιζόπουλος, τέως πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής “Φακέλου Κύπρου”, μεταξύ άλλων χαλκευμένων εγγράφων, χρησιμοποιεί και δύο ανεξακρίβωτης προέλευσης. Πρόκειται για δύο δακτυλογραφημένες σελίδες – επιστολές, ανυπόγραφες, μία δήθεν από Στρατηγό Γρίβα προς Ιωαννίδη και η άλλη από Ιωαννίδη προς Γρίβα.
Α. Η φερόμενη ως επιστολή Γρίβα προς Ιωαννίδη
1) Αυθεντικότητα “επιστολής”
α) Η προέλευσή της είναι ανεξακρίβωτη.
β) Η αυθεντικότητά της επιδέχεται περεταίρω αμφισβήτηση δεδομένου ότι μόλις στις 16.10.1973, ο Στρατηγός απαγορεύει οποιαδήποτε επαφή Σωκράτη Ηλιάδη με Χούντα (Λεωνίδου, Γ.Γρίβα Διγενή-Βιογραφία, Τόμ. 4. σ.511).
γ) Ότι είναι δακτυλογραφημένη και όχι ιδιόχειρη αυξάνει την αβεβαιότητα του συγγραφέα της.
δ) Είναι ανυπόγραφη γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες αμφισβήτησής της. Αντί υπογραφής, φέρει τα αρχικά Γ.Γ. Αλλά αφού ο Στρατηγός μετά την ΕΟΚΑ υπέγραφε Γεώργιος Γρίβας Διγενής, θα ανέμενε κανείς τα αρχικά ΓΓΔ στην επιστολή.
2) Περιεχόμενο “επιστολής”
α) Φέρει ημερ. 21.10.1973, δηλ. τρεις μήνες πριν τον θάνατο του Στρατηγού.
β) Ζητά συμβολή Ιωαννίδη στον αγώνα του (υπονοεί προφανώς ενωτικό αγώνα ή αγώνα ΕΟΚΑ Β΄ που καθορίστηκε από Γρίβα ως “επαναφορά Κυπριακού” από κυκεώνα στον οποίο οδήγησε η πολιτική Μακαρίου “στη γραμμή αυτοδιάθεσης-ένωσης διά δημοψηφίσματος”).
γ) Αφού λοιπόν, τον Οκτώβριο 1973 ο Στρατηγός ζητά τη συμβολή Ιωάννίδη, προφανώς η Χούντα μέχρι τότε ουδεμία “συμβολή” προσέφερε στον αγώνα Γρίβα. Προειδοποιεί ότι αποτυχία του “θα σημαίνει χάσιμον Κύπρου και Εθνικήν ζημίαν δια Ελλάδα”. Επομένως θεωρεί τον αγώνα του ως εθνικόν.
δ) Αναφέρει “εμείς ουδαμόθεν έχομεν λάβει βοήθειαν και αγωνιζόμεθα μόνον με τα ίδια μας τα μέσα”. Μέχρι λοιπόν Οκτώβριο 1973 ουδεμία βοήθεια έλαβε ο Γρίβας από κανένα. Η θεωρία Σιζόπουλου κ.α. ότι η ΕΟΚΑ Β εχρηματοδοτείτο από Χούντα εξανεμίζεται!
ε) Ταυτόχρονα καυτηριάζει και καταγγέλλει το καθεστώς Μακαρίου ότι “δαπανά αφειδώς” χρήματα Δημοσίου και Εκκλησίας για εξοπλισμό παρανόμων ομάδων και διαφθορά συνειδήσεων.
στ) Δηλώνει ότι ο αγώνας μπορεί να κερδιθεί με ενίσχυση, την οποίαν καθορίζει ως οικονομική και στρατιωτική.
Β. Η φερόμενη από Μ. Σιζόπουλο ως επιστολή Ιωαννίδη προς Γρίβα.
1) Αυθεντικότητα “επιστολής”
α) Προέλευση της ανεξακρίβωτη.
β) Εφόσον είναι δακτυλογραφημένη και όχι ιδιόχειρη αυξάνει την αβεβαιότητα του συγγραφέα της. γ) Είναι ανυπόγραφη γεγονός που προσθέτει στις πιθανότητες αμφισβήτησής της.
δ) Είναι χωρίς ημερομηνία.
2) Περιεχόμενο “επιστολής”
α) Απευθύνεται προς Α33. Χρησιμοποιεί αρχικό ψευδωνυμο Γρίβα Σεπτεμβρίου 1971. Μέχρι Οκτώβριο 1973 είχε αλλάξει επτά ψευδώνυμα και τότε ήταν ΑΤΛΑΣ.
β) Το περιεχόμενό της φανερώνει ότι ΔΕΝ προέρχεται από Ιωαννίδη αλλά από τον Ανδρέα Ποταμιάνο ο οποίος γνώριζε καταστάσεις και πράγματα. Αναφορά σε αυτή κάνει ο Γρίβας στο ημερολόγιό του. (Λ.Λεωνίδου, Γ.Γρίβα Διγενή- Βιογραφία, Τόμ. 4. σ.511-512)
γ) Αναφέρει «η πολιτική των είναι είναι να συνεχισθούν αι συνομιλίαι», και «ουδέν αποτέλεσμα αναμένουν», αναφέρεται δηλ. στη Χούντα, κάτι που ο Ιωαννίδης δεν θα έκανε!
γ) Πληροφορία «έως 10 Νοεμβρίου και μετά 2 Δεκεμβρίου θα ενισχυθούμε σημαντικά» αναφέρεται στην παραλαβή δύο γαλλικών υποβρυχίων από Ελλάδα οπόταν η άμυνά της θα ενισχυόταν σημαντικά και όχι στην ανατροπή Γ.Παπαδόπουλου από Ιωαννίδη όπως αφελώς ερμήνευσε ο Μ.Σιζόπουλος.
δ) Ο αποστολέας της επιστολής είχε διευθετήσει τη διάσκεψη τύπου της ΕΣΕΑ στο ξενοδοχείο Μ. Βρετανία και αυτός δεν ήταν ο Ιωαννίδης αλλά ο Ποταμιάνος!
ε) Ο αποστολέας της επιστολής είχε διευθετήσει τη νοσηλεία στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός με δικά του έξοδα των τραυματιών από τα βασανιστήρια του Εφεδρικού Σώματος και αυτός δεν ήταν ο Ιωαννίδης αλλά ο Ποταμιάνος!
*Συγγραφέας-ερευνητής
