ART AERI: Μάρλον Μπράντο

Ο Μάρλον Μπράντο γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1924 και πέθανε την 1η Ιουλίου 2004. Ήταν Αμερικανός ηθοποιός. Θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους ηθοποιούς όλων των εποχών. Οι εξαιρετικές του υποκριτικές ικανότητες φάνηκαν σε ταινίες που σκηνοθέτησε ο Ελία Καζάν τη δεκαετία του 1950, όπως το «Λεωφορείον ο Πόθος» και «Το λιμάνι της αγωνίας». Το δραματικό ύφος του ωραίου, ασυμβίβαστου και καταστρεπτικού ή αυτοκαταστροφικού νέου, που εισήγαγε ο Μπράντο, επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους Αμερικανούς ηθοποιούς, όπως ο Τζέιμς Ντην, ο Πωλ Νιούμαν και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει τέταρτο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους άνδρες ηθοποιούς όλων των εποχών.

Το 1944 ανέλαβε τον πρώτο του μεγάλο ρόλο στη δραματική θεατρική κωμωδία «Θυμάμαι τη Μαμά», που παίχτηκε στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης. Η παράσταση απέτυχε οικονομικά, αλλά οι κριτικές για τον Μπράντο ήταν ιδιαιτέρως καλές. Το 1947 ανέλαβε τον ρόλο του Στάνλεϊ Κοβάλσκι στο θεατρικό δράμα του Τένεσι Ουίλιαμς, «Λεωφορείον ο Πόθος», σε σκηνοθεσία του Ελία Καζάν.

Το 1950 ο Μπράντο έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη αναλαμβάνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν, «Το κορμί μου σου ανήκει».

Το 1951, ο Μπράντο υποδύθηκε τον Στάνλεϊ Κοβάλσκι στην κινηματογραφική μεταφορά του έργου «Λεωφορείον ο Πόθος», πάλι σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν. Για τον ρόλο αυτό, καθώς και για τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους στις ταινίες «Βίβα Ζαπάτα!» (1952) και «Ιούλιος Καίσαρ» (1953), ο Μπράντο προτάθηκε για το βραβείο Όσκαρ. Τελικά, ο Μπράντο κέρδισε το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου το 1954 για τον ρόλο του Τέρρυ Μαλλόυ στην ταινία του Ελία Καζάν, «Το λιμάνι της αγωνίας».

Εξαιρετικές ερμηνείες ήταν και αυτές στις ταινίες του Φράνσις Φορντ Κόπολα «Ο Νονός» (1972) και «Αποκάλυψη, Τώρα!» (1979). Για τον ρόλο του Βίτο Κορλεόνε στον Νονό, ο Μπράντο τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ αλλά αρνήθηκε να το παραλάβει, παραχωρώντας το βήμα σε μια εκπρόσωπο των Ινδιάνων αναφορικά με την κακομεταχείριση των αυτοχθόνων Ινδιάνων των ΗΠΑ. Μία άλλη ταινία, στην οποία πρωταγωνίστησε ο Μπράντο και η οποία προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις κριτικών για τον ερωτισμό της, ήταν το «Το Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι» (1972) σε σκηνοθεσία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.

Η προσωπική ζωή του Μπράντο υπήρξε το ίδιο ταραγμένη με την επαγγελματική του ζωή. Πάλεψε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για την αποκατάσταση των αυτοχθόνων Ινδιάνων των ΗΠΑ. Παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε έντεκα παιδιά, από τις συζύγους του, τις ερωμένες του καθώς και από υιοθεσία. Αγάπησε με πάθος την Ταϊτή και έζησε εκεί για ένα μεγάλο μέρος της ζωής του.

Φορτωμένος με υπέρογκα χρέη και υπέρβαρος, ο Μάρλον Μπράντο έπασχε από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και καρκίνο του ήπατος. Απεβίωσε την 1η Ιουλίου του 2004 στο Ιατρικό κέντρο Ρόναλντ Ρίγκαν του UCLA, λόγω αναπνευστικής ανεπάρκειας από πνευμονική ινωμάτωση με επισωρευτική καρδιακή ανεπάρκεια, στην ηλικία των 80 ετών.

Για περισσότερες πληροφορίες αποταθείτε στο www.artaeri.com.

Μακαρίου 71, Λ/σία