Μερικές σκέψεις από τον πόλεμον στην Ουκρανία

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο οποίος δεν λέγει να κοπάσει, δημιουργεί διάφορες σκέψεις σχετικές με το θέμα αυτό.

Το πρώτο που βλέπει κάποιος είναι η διάρκειά του, και πώς μια σχετικά αδύναμη χώρα μπόρεσε να αντέξει τόσον καιρό μπροστά σε μιαν Υπερδύναμη, όπως είναι η Ρωσία, η οποία χρησιμοποιεί όλα τα στη διάθεσή της μέσα για να φθάσει στον σκοπό της.

Είναι φανερό, βέβαια, ότι η Ουκρανία έχει την υποστήριξη - οικονομική, στρατιωτική και σε άλλους τομείς - από τις Δυτικές Δυνάμεις. Με άλλα λόγια, είναι ένας πόλεμος, στον οποίο κατά βάθος τίθενται αντιμέτωποι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους και η Ρωσία.

Παρ’ όλον δε ότι η Ρωσία ανέκαθεν αντιτίθετο και αντιτίθεται στην επέκταση του ΝΑΤΟ και κυρίως στη γειτονιά της, επίσημα το ΝΑΤΟ δηλώνει ότι η Ουκρανία είναι ευπρόσδεκτη στη συμμαχία.

Επιπλέον ορισμένοι διερωτώνται αν η κατάσταση στην Ουκρανία άλλαξε τα δεδομένα για την άμυναν της Ευρώπης (βλ. Judy Dempsey, “Judy Asks: Is Ukraine a Game Changer for European Defense?”, Carnegie Europe, 31/5/2023).

Έρευνα σε διάφορες χώρες της ΕΕ, για τους σκοπούς του άνω αναφερόμενου άρθρου της Judy Dempsey, δείχνει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία και η συμπεριφορά της Ρωσίας έκαμαν ορισμένες χώρες της ΕΕ να πάρουν μέτρα για να ενισχύσουν τη άμυνά τους και τη στρατιωτική τους ισχύ, ούτως ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της εποχής. Ένα παράδειγμα είναι η Τσεχία (ενθ.).

Είναι αλήθεια ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) δεν μπορεί ούτε έχει τη δυνατότητα να αναλάβει τη στρατιωτική άμυνα και ασφάλεια της περιοχής της χωρίς τη βοήθεια και ηγεσία του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ (ενθ.). Και είναι αυτό που επικρατεί σήμερα. Μπορεί, όμως, οπωσδήποτε να αναλάβει έναν συμπληρωματικό και βοηθητικό ρόλο.

Σαν συμπέρασμα αυτών που συμβαίνουν στην Ουκρανία, πιστεύω ότι η διεθνής κατάσταση βρίσκεται σε πολύ επικίνδυνο σημείο και ότι η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια απειλούνται. Πλησιάζουμε σταθερά προς μια γενικότερη σύγκρουση, που ελπίζω εγκαίρως να ληφθούν μέτρα από τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές να απομακρυνθεί η δυνατότητα πραγματοποίησής της. Άλλως η ανθρωπότητα θα οδηγηθεί σε ένα σημείο, που δεν θα υπάρχει επιστροφή.