Η Τουρκία αναμένει κι άλλα... λουκούμια!

ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΘΟΥΣΑ Κυριακή, 11.6.2023, το άρθρο μας είχε τίτλο «Διζωνική... Εκστρατεία της Προέδρου ΔηΣυ» και κατέληγε με τα εξής: Οι περί Διζωνικής εξαγγελίες συνιστούν, ξανά, μία αποδεδειγμένα αδιέξοδη, αχρείαστη και ξεπερασμένη κενολογία και ματαιοπονία. Διότι απλούστατα:

Οι Αττίλες Κατακτητές, έχοντας αποταμιεύσει ως «κεκτημένο» το σύνολο των διαδοχικών ελληνικών υποχωρήσεων κατά τη διάρκεια των 40 χρόνων διζωνικών διαπραγματεύσεων 1977-2017, ενόπλως και παρανόμως κατέχοντες ατιμώρητοι και ανεμπόδιστοι τα εδάφη της μίας εκ των δύο Ζωνών και διά της υπεροπλίας απειλούντες την έτερη Ζώνη, απαιτούν πλέον διά στόματος Ερσίν Τατάρ ως προϋπόθεση για κάθε συνέχιση των διαπραγματεύσεων, να τους δοθεί, πρώτα, εκείνο που αταλάντευτα και μεθοδικά εξασφάλιζαν φέτα-φέτα για τα διαπραγματευτικά θησαυροφυλάκια του Αττίλα, διά της περιλάλητης «Πολιτικής Ισότητας», με τον Ραούφ Ντενκτάς, τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, τον Ντερβίς Έρογλου και τον Μουσταφά Ακιντζί:

(α) Την ελληνική αναγνώριση της κυριαρχικής ισότητας δύο κρατών και:

(β) Την αναγνώριση από τον ΟΗΕ, διεθνούς καθεστώτος ισότητας - ισοτιμίας των δύο κρατών.

Εκεί και πουθενά αλλού οδηγούν και η «απ’ εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντανά» πολιτική των κυβερνώντων και οι όψιμες υπέρ ΔΔΟ... εκστρατείες των ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ αντιπολιτευομένων.

Αμφότερα πειστικά δείγματα, δυστυχώς, της κραταιάς ακόμη εθνικής και πολιτικής παρακμής. Με αναποτελεσματικούς εισέτι τους αντιστεκόμενους και διαφωνούντες... («Σημερινή», 11.6.2023)

ΤΗΝ ΕΠΑΥΡΙΟΝ, Δευτέρα, 12.6.2023, ο Πρόεδρος του συνεχιζόμενου Αττίλα Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήρθε στην τουρκοκρατούμενη Ζώνη της Κύπρου - επιδεικτικά πρώτο ταξίδι μετά την επανεκλογή του - συναντήθηκε με τους εδώ υποτελείς του Τουρκοκύπριους αξιωματούχους του κατοχικού ψευδοκράτους της Τουρκίας στα σκλαβωμένα ελληνικά εδάφη της νήσου, και απαίτησε ό,τι ακριβώς γράφαμε την Κυριακή:

«Χάραξε εκ νέου σκληρή γραμμή: Αναγνώριση και μετά συνομιλίες για δύο κράτη το μήνυμα Ερντογάν από τα κατεχόμενα», ήταν ο κύριος πρωτοσέλιδος τίτλος του «Φιλελευθέρου». Με τις ίδιες περίπου εκφράσεις και οι τίτλοι στις άλλες καθημερινές μας εφημερίδες της Τρίτης. Μέχρι και η διακριθείσα κατά το παρελθόν για τον... φιλο-Ερντογανισμό της εφημερίδα «Πολίτης», είχε πρωτοσέλιδο ότι: «Ο Ερντογάν ήλθε και απήλθε επαναλαμβάνοντας τις γνωστές του σκληρές θέσεις - Ακόμη πιο απόμακρη η έναρξη συνομιλιών». Μόνη η εφημερίδα «Χαραυγή», όργανο της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, δεν είχε ως κύριο πρωτοσέλιδο θέμα τις δηλώσεις Ερντογάν. Ένα μονόστηλο, «Ταγίπ Ερντογάν - Αναγνώριση της κυριαρχίας των Τουρκοκυπρίων και μετά συνομιλίες», δημοσίευσε και ξεμπέρδεψε.

ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ συμπέρασμα: Η διαδικασία των λεγόμενων «διακοινοτικών» και «πενταμερών» συνομιλιών μένει στο... ράφι. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκην αρνητικό, δεδομένου ότι:

Η προηγούμενη συνολική «θητεία» των συνομιλιών (1977-2017) αύξησε τα τουρκικά διαπραγματευτικά κεκτημένα σε τόσο μεγάλο βαθμό κινδύνου, ώστε η Κύπρος ολόκληρη να βρίσκεται στα πρόθυρα νομιμοποίησης των «τετελεσμένων» της 49χρονης τουρκικής κατοχής και της μετατροπής της σε τουρκικό Διζωνικό προτεκτοράτο.

Απ’ την άλλη «στο ράφι» συνεπάγεται και την περαιτέρω διαιώνιση επί του εδάφους των κατοχικών «τετελεσμένων» και μονιμοποίηση της παράνομης τουρκοποίησης, εθνοκάθαρσης, εποικισμού και ισλαμοποίησης των σκλαβωμένων περιοχών της Κυπριακής Δημοκρατίας, στη Μόρφου, στη Κερύνεια, στην Καρπασία, στην Αμμόχωστο.

Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ των Κατακτητών όπως διατυπώθηκε ξανά από τον Ερντογάν και τον Τουρκοκύπριο υποτελή της Άγκυρας Ερσίν Τατάρ για παροχή (ελληνικό… surrender) αναγνώρισης Δύο Κρατών, ως προϋπόθεση επανέναρξης συνομιλιών, σημαίνει ότι:

Συνιστούν πλέον εξόφθαλμη επί της ουσίας ματαιοπονία οι προσπάθειες του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη για ενεργότερη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις «Καλές Υπηρεσίες» του Γ.Γρ. του ΟΗΕ για συνέχιση των διαδικασιών «απ’ εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά» το 2017.

Η τουρκική απάντηση είναι ήδη σαφώς εκπεφρασμένη: Συνομιλίες «γιοκ», εκτός και αν πρώτα λάβουν οι Τούρκοι τη νομιμοποίηση και διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους τους. Ισότιμα κυρίαρχου με την Κυπριακή Δημοκρατία.

ΥΠΑΡΧΕΙ, άραγε, στη φαρέτρα της Λευκωσίας και των Αθηνών οποιοδήποτε επεξεργασμένο σχέδιο, ώστε αυτό το τουρκικό «γιοκ» να επισύρει επώδυνες για την Τουρκία κατακτητή, ευρωπαϊκές και διεθνείς κυρώσεις;

- Το ζήτημα ενέχει προφανώς σημαντικά αμφίπλευρες πιθανότητες, στις κρίσιμα ρέουσες μετά τη συνεχιζόμενη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία παγκόσμιες εξελίξεις.

- Όπου η Τουρκία, διά της τακτικής του εκκρεμούς, ανήγαγε εαυτήν σε «διεθνούς εμβέλειας σκακιστή».

- Με αυξανόμενη αυτοπεποίθηση έως έπαρση ότι δύναται να αξιώνει ικανοποίηση των συμφερόντων της τόσο από τις ΗΠΑ-Δύση-ΕΕ, όσο και από τη Ρωσία-Ανατολή-Ευρασία, με πιόνια στον Καύκασο, στη Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Αφρική κ.ο.κ.

ΥΠΑΡΧΕΙ άραγε σχεδιασμός ώστε η επαναδιατυπωθείσα άρνηση της Τουρκίας να αξιοποιηθεί σύντονα και αποτελεσματικά από την Κύπρο και την Ελλάδα, για την εγκατάλειψη της επιβλαβούς πολιτικής 1974-2023 περί «δικοινοτικής εξεύρεσης λύσης αμοιβαίου συμβιβασμού» με τους Τούρκους κατακτητές; Και έναρξη, επιτέλους, της πολιτικής Απελευθέρωσης των τουρκοκρατούμενων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας;

ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι, ούτε στη Λευκωσία ούτε και στην Αθήνα διαφαίνονται τέτοιες προθέσεις. Ούτε καν εντοπίζονται έστω και σπερματικά οι αναγκαίες για μια τέτοια πολιτική στροφή ικανότητες των κυβερνώντων και του πολιτικού συστήματος γενικότερα.

- Τα μυαλά τους δείχνουν να παραμένουν εγκλωβισμένα, μέσες-άκρες, στη νοοτροπία «να πείσουν την Τουρκία ν’ ανοίξει το στόμα της για να της μπουκώσουν το λουκούμι των υποθαλασσίων κοιτασμάτων της ΑΟΖ».

- Έχοντας αυτά υπ’ όψιν στα «κεκτημένα» της η Άγκυρα, επιμένει στην δική της κερδοφόρα στρατηγική. Με τη βεβαιότητα ότι θα αυξηθούν οι προσφορές λουκουμιών.

- Και, εν πάση περιπτώσει, οι πολύτιμοι Εγγλέζοι Pen Holders στον ΟΗΕ για το Κυπριακό, θα επινοήσουν νέες «εποικοδομητικές ασάφειες» για την «κυριαρχική ισότητα» και την αναγνώριση «δύο κρατών».

- Με τις συνταγές του «συμφωνημένου πλαισίου των δύο ισοτίμων συνιστώντων στέιτς», όπου η «Κυριαρχία θα προέρχεται ΕΞΙΣΟΥ από Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους», όπως το εισέπραξαν και στο Joint Declaration των Αναστασιάδη – Έρογλου, 11 Φεβρουαρίου 2014...