Λουκής Λουκαΐδης: Δικηγόρος από το 1958 - Ο επίλογος

Ο Λουκής Λουκαΐδης, στο νέο βιβλίο του για τον «επίλογο» της διαδρομής του ως Δικηγόρου, Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα και Δικαστή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αναφέρεται κύρια, με τη γνωστή του συνήθεια, όπως προκύπτει από τα εβδομαδιαία άρθρα του, με προφανή και αυστηρή κριτική, χωρίς περιστροφές, για τις «πληγές και λάθη της Κυπριακής Δικαιοσύνης». Τα όσα επιμέρους θέματα αναλύει, δεν αφορούν μόνο τη συγκεκριμένη επαγγελματική κοινότητα αλλά προφανώς και το ευρύ κοινό, που θέλει και αναμένει ότι η Δικαστική Εξουσία διατηρεί την πραγματική ανεξαρτησία της και την αυστηρή προσήλωσή της στο καθήκον της αδέκαστης απονομής δικαιοσύνης.

Δεν διστάζει όμως να καταγράψει, με προφανή ενόχληση, ότι: «…ο κυπριακός λαός, ο ταλαιπωρημένος, αγνός λαός που προσπαθούσε μόνο να βρει το δίκαιό του, έχασε τις αξίες και τα ιδανικά του. Υπήρχε πολλή αδικία, πολλή σκοπιμότητα, πολλή διαφθορά, πολλή απάτη και πολύς υλισμός. Ο καθένας ενδιαφερόταν πώς να αυξήσει την υλική του δύναμη. Μειώθηκε το ενδιαφέρον για αξίες και αγάπη για την πατρίδα και αναπτύχθηκε η φιλοδοξία για την εξουσία και κυριάρχησε η θεσιθηρία».

Παράλληλα καταγγέλλει και την ευθύνη για την όλη κατάσταση, από τα λάθη της δικαιοσύνης, με αναφορά και καταγραφή παραδειγμάτων, σε «σκανδαλώδεις συμπεριφορές και σε ανεπαρκείς λειτουργούς της Δικαιοσύνης». Κατάσταση που όχι απλώς ανέχθηκε, αλλά εν πολλοίς συνετέλεσε στη διαπιστωμένη, σήμερα, διαφθορά και διαπλοκή.

Όμως θα ήταν παράλειψη να μη γίνει αναφορά και στη νομική διεκδίκηση σε άγνωστους τότε τομείς δικαιοσύνης και εκτός καθημερινής πρακτικής, ενώπιον της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά της Τουρκίας το 1974. Περιγράφει ο ίδιος ότι:

«Οι ενέργειές μου ήταν κοπιώδεις αλλά αποτελεσματικές, τότε που ουσιαστικά ήμουν μόνος στο όλο έργο της σύνταξης των προσφυγών που αφορούσε χιλιάδες πρόσφυγες, αγνοουμένους και άλλα θύματα…

Τότε δεν υπήρχε το ΕΔΑΔ. Υπήρχε μόνο η πιο πάνω Επιτροπή, η οποία, μετά την ακρόαση της υπόθεσης με βάση την πιο πάνω προετοιμασία, καταδίκασε ομόφωνα την Τουρκία με μία έκθεση καταπέλτη, την οποία όμως δεν αξιοποίησε σωστά η τότε Κυβέρνηση… μας αποθάρρυνε να επιμένουμε σε πιέσεις με βάση την έκθεση αυτή, λέγοντάς μου ότι μας κάλεσε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ για συνομιλίες. Είναι από τότε, που η ιδέα των συνομιλιών εξουδετέρωσε κάθε προσπάθεια ή πρωτοβουλία μας να πιέσουμε όσον είναι δυνατό αποτελεσματικά την Τουρκία στους χώρους της Ευρώπης για τα οικτρά βασανιστήρια και άλλες απάνθρωπες παραβιάσεις που διαπίστωσε η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Κύπρο».

Χάριν της ιστορίας η πρώτη αυτή Προσφυγή καταχωρήθηκε στις 19.9.1974 και ακολούθησαν άλλες δύο επίσης επιτυχημένες, μέχρι να φθάσουμε, με την ύπαρξη πλέον του ΕΔΑΔ, στην τέταρτη Διακρατική Προσφυγή της Κύπρου εναντίον Τουρκίας. Έργο και έμπνευση εξαιρετικής σημασίας ως Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας, που αναλήφθηκε, τότε, χωρίς καμία προηγούμενη περί τούτου προπαίδεια.

Στον φίλο και συνάδελφο Λουκή Λουκαΐδη εύχομαι ο «επίλογος» που περιγράφει το σύγγραμμά του αυτό, να μην είναι το τελευταίο δημιούργημά του και συμβολή του στον κοινωνικό διάλογο αναζήτησης βελτιώσεων και επικράτησης της υπεροχής του Νόμου έναντι πάντων. Ως δικηγόροι, ως Κυπριακή Δημοκρατία οφείλουμε τιμή και αναγνώριση στη διαδρομή και συμβολή του Δικηγόρου Λουκή Λουκαΐδη.