Η κατά το Σύνταγμα διαβεβαίωση για «διατήρηση» της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας
Η εκλογική αναμέτρηση αποτελεί παρελθόν. Ήδη υπάρχει εκλελεγμένος για την επόμενη της 1.3.2023, πενταετία Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Συνακόλουθα υπήρξε και η ανάδειξη νέων αξιωματούχων (Υπουργικό και άλλοι στενοί συνεργάτες για την Προεδρία). Η απαραίτητη κατά το Σύνταγμα «διαβεβαίωση» που αφορά στον σεβασμό και στην πίστη στο Σύνταγμα και στους Νόμους, αλλά και στην πρόσθετη υποχρέωση για «διατήρηση» της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι το και μέγιστο και κυρίαρχο καθήκον κάθε πολιτειακού αξιωματούχου και όχι μόνο. Το διαβεβαίωσαν επίσης με συλλογική αναφορά και οι νέοι στρατεύσιμοι. Διαβεβαίωση που πρέπει να είναι πιστεύω και ουσία και όχι μια απλή «ανάγνωση» του κειμένου αυτής!
Ένα καθήκον που, ως κρατική εξουσία, αξιωματούχοι αλλά και λαός, δεν πετύχαμε να διασφαλίσουμε. Επιβεβαίωση τούτου η εισβολή, η διαίρεση, η στρατιωτική κατοχή, οι έποικοι, οι θυσιασθέντες, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι και η δημογραφική αλλοίωση. Εντούτοις, διαχρονικά, δεν διασφαλίσαμε τη συναντίληψη, την ομοθυμία και τη φιλοπατρία για κοινή διεκδίκηση. Συνεπώς παραμερίζοντας μετεκλογικά όσα βαριά, ανοίκεια, και εν πολλοίς βάναυσα ακούστηκαν ή αφέθηκαν ως υπονοούμενα αντί της διατύπωσης από όλους επιχειρημάτων, ας πραγματώσουμε, έστω τώρα, αυτό που είναι και το βασικότερο των καθηκόντων μας, που είναι η ενότητα συναντίληψης και δράσης.
Ας μη θεωρήσουν, όσοι θα κληθούν να διαβεβαιώσουν, πανηγυρικά και δημοσίως, αυτήν τη συνταγματική υποχρέωση, ότι αποτελεί μιαν απλή φραστική ωραιολογία. Η αυστηρή τήρηση της διαβεβαίωσης κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων τους, είναι η ουσία και ο όρος της εντολής του λαού. Η διαβεβαίωση για την «ανάκτηση» της ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας είναι προφανέστατα καθήκον πιο δύσκολο από το ότι δεν κατορθώσαμε το 1974 να «διατηρήσουμε» αυτήν την ακεραιότητα.
Δεν χρειάζεται η τραγική κατάσταση του Κυπριακού σήμερα άλλες πρόσθετες άγονες διαφωνίες και διχαστικές αντιπαραθέσεις. Απαιτεί συνδρομή όλων και συμβολή κατά την έκταση των δυνατοτήτων εκάστου για διεκδίκηση του δικαίου και των δικαιωμάτων, ως τα ορίζει κατά το κοινοτικό κεκτημένο, η μεγάλη οικογένεια των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε ο χρόνος πιέζει δραματικά και η «πολυτέλεια» των κακών συνηθειών της διαπλοκής και της αναβολής της πραγματικής διεκδίκησης παρήλθε αμετάκλητα.
Άλλωστε έχουμε να ανατρέψουμε το γεγονός ότι μας προσπέρασε η νέα εποχή γιατί υστερούμε σε στοιχεία δημοκρατικής διακυβέρνησης και συμπεριφοράς κατά την αρχή της νομιμότητας. Κατάσταση που επιβάλλει σε όλους πιο έντονη προσπάθεια προς διαμόρφωση ενός κανονικού από κάθε άποψη Κράτους Δικαίου, που να μη επιτρέπει την όποια διαφθορά. Ας μη διαφύγει της προσοχής ότι, σε μια περίοδο τόσης ανθρώπινης δυστυχίας από τη συνεχιζόμενη πολεμική αναμέτρηση Ρωσίας – Ουκρανίας με χιλιάδες θύματα, δεν επιτρέπεται να παραμένουμε απαθείς. Ας μην αφήσουμε λοιπόν ανάλογη θεώρηση ή τα συμφέροντα των μεγάλων να καθορίσουν το δικό μας μέλλον. Ας μετατραπούν οι όποιοι νέοι αξιωματούχοι περί την Εκτελεστική Εξουσία, σε φορείς αξιών και μαζί με τη Νομοθετική Εξουσία να συμβάλουν κατά την επιθυμία του κυρίαρχου λαού, σε αναθεωρήσεις, που να επιλύουν και όχι να συσσωρεύουν προβλήματα. Αναγκαία λοιπόν η από κοινού αποφασιστική διεκδίκηση, ώστε ο κυπριακός λαός να απολαμβάνει τα ίδια και όσα δικαιώματα έχει κάθε άλλος Ευρωπαίος πολίτης.
