Μπομπ Μενέντεζ… Σουπερστάρ!

Στα τόσα χρόνια που νεφελοβατώ μέσα στα φαντεζίστικα φώτα του θεάματος, διαπίστωσα πως για να πετύχει κάποιος Κύπριος καλλιτέχνης, πρέπει να μαζέψει τα μπογαλάκια του και να ξενιτευτεί. Kι αφού το άστρο του «λάμψει» μέσα στα glittering neon lights της show biz, τότε και μόνο τότε μπορεί να ελπίζει πως θα δικαιωθεί και στον τόπο του.

Τώρα θα μου πείτε τι σχέση έχει η επισήμανση αυτή με τον Μπομπ Μενέντεζ; Ούτε στο «Voice» έχει εμφανιστεί ο άνθρωπος ούτε στο «X Factor».

Κι όμως. Έχει σχέση… Γιατί σε ένα άλλο reality show, στο «Washington DC’s Got Talent», από το οποίο κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα ξεπετάγονται κάνα δυο πολιτικοί της προκοπής, «ξεπετάχτηκε» και ο συμπαθέστατος φιλέλληνας Κουβανο-αμερικανός πολιτικός Μπομπ Μενέντεζ!

Ο κύριος Μενέντεζ μπορεί να μη σταδιοδρομεί στο Hollywood, στο Broadway ή σε κάποια σκηνή στο Λάς Βέγκας! Το άστρο του όμως εδώ και αρκετά χρόνια λάμπει στην Washington DC. Σε βαθμό, που ακόμα και η θεία μου η Ερμιόνη γνωρίζει πως ο κύριος Μενέντεζ, εκτός από Δημοκρατικός Γερουσιαστής, είναι και Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ! Και μην πεταχτεί κανένα τσογλάνι τώρα να πει «σπουδαία τα λάχανα», γιατί θα καλέσω τον βρομόστομο Σιδερά να τον διαολοστείλει…

Ως γνωστόν, λοιπόν, ο Μπομπ Μενέντεζ «δεν μασά»… Έχει βγάλει νοκ άουτ το Πασά. Αρχικά, βάζοντας το δακτυλάκι του στη διακοπή της συνεργασία της Τουρκίας στο πρόγραμμα παραγωγής των μαχητικών αεροπλάνων F-35, και στη συνέχεια, αρνούμενος να αποδεχθεί το αίτημα προμήθειας και αναβάθμισης των F-16 που απελπισμένα επιδιώκει ο Ερντογάν.

Τελευταία, το κακό τρίτωσε για τον Ισλαμοφασίστα Μαχαραγιά. Ο Μενέντεζ, out of the blue που λέμε στο Καζάφανι, φύτρωσε εκεί που δεν τον σπείραν! Έγινε εθνεγέρτης του Ελληνικού έθνους και πρωθιεράρχης του κυπριακού προβλήματος…

Μάλιστα!

Ο Μπομπ Μενέντεζ, χωρίς να μασάει τα λόγια του, για άλλη μια φορά κατακεραύνωσε την Τουρκία, φτυάρισε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, δήλωσε κάτι που κανείς Έλληνας πολιτευτής δεν τόλμησε να ξεστομίσει μέχρι σήμερα. Πως…

«Ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι να αποχωρήσει από την Κύπρο η μπότα και του τελευταίου Τούρκου στρατιώτη…».

Είναι πασιφανές πως ο φιλέλληνας αυτός σαλπιγκτής της ελευθερίας μάς δείχνει ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε. Κι ο δρόμος αυτός δεν είναι άλλος από τον «αγώνα» μέχρι την πλήρη ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της πατρίδας μας.

«Απελευθέρωση»!

Λέξη που τρέμουμε να ξεστομίσουμε εμείς οι «διχοτομιστές». Μιας και οι επινοητές και πατέρες που έφεραν στην Κύπρο το «γλωσσάρι» θα μας στήσουν στον τοίχο. Αποκαλώντας μας εθνικιστές, ελληναδάρες, πατριδοκάπηλους και ψευδοπατριώτες. Δασκαλεύοντάς μας να μην αποκαλούμε την ΚΑΤΟΧΗ, κατοχή αλλά… «βόρειο τμήμα της Κύπρου».

Το πιο αξιοσημείωτο της εδώ παρουσίας του κύριου Μενέντεζ είναι το γεγονός πως σε κανένα σημείο της ομιλίας δεν αναφέρθηκε στον Τατάρ, ή στους Τουρκοκύπριους διαπραγματευτές. Ο λόγος βέβαια είναι γιατί γνωρίζει πως το «πρόβλημα» της Κύπρου… ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΚΟΙΝΟΤΙΚΟ…

Ο κ. Μενέντεζ δεν γεννήθηκε χθες! Γνωρίζει το αυτονόητο. Ο ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ πρόεδρος της «τ.δ.β.κ.» είναι γιουσουφάκι και νεροκουβαλητής του Ερντογάν. Καμιά εξουσία δεν έχει. Επιπλέον καλοξέρει πως τα ψηλά καπέλα της ντριμ τιμ της Κύπρου, εδώ και 49 χρόνια, ψεματίζοντας ανερυθρίαστα, μας παραμυθιάζουν. Προσπαθώντας να μας πείσουν πως με υποχωρήσεις και τεμενάδες θα πείσουμε «την άλλη πλευρά» να αποδεχτεί μια λύση win-win.

Πιάσαμε πάτο. Η κατρακύλα μας στο έσχατο σημείο του ραγιαδισμού δεν έχει όρια. Απόδειξη, η χωρίς ίχνος ντροπής μετάβαση χιλιάδων τουρκολάγνων χατζηαβάτηδων στα κατεχόμενα εδάφη μας, με μόνη δικαιολογία πως… «ποτζιεί εν ούλλα πιο φτηνά».

Δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ…

Ο Μπομπ Μενέντεζ ήρθε και μας χάραξε «νέα πορεία». Μας ζητά να αγωνιστούμε μέχρι κι ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης ξεκουμπιστεί από το νησί. Κι όταν λέει να «αγωνιστούμε» ο άνθρωπος δεν εννοεί να πάρουμε τα καριοφίλια μας και μπαμ-μπουμ να ρίξουμε τον οχτρό στη θάλασσα.

Αλλά…

Με σημαία τα ψηφίσματα των Η.Ε., το Διεθνές Δίκιο, προβάλλοντας τις αρχές και αξίες της Ευρώπης στην οποία ανήκουμε και αξιοποιώντας τη μεταβαλλόμενη στρατιωτική και γεωπολιτική αναδόμηση των μεγάλων δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο, να βγάλουμε την ουρά απ’ τα σκέλια, και ν’ αρχίσουμε να ρεκλαμάρουμε στα διεθνή φόρουμ πως αυτό που επιζητά ο Ελληνισμός της Κύπρου δεν είναι τίποτα άλλο απ’ αυτό που επιζητά κι η Ουκρανία…

Την πλήρη ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ μας.

Την επιστροφή της Κερύνειας, της Αμμοχώστου, της Μόρφου, της Λαπήθου, του Καραβά και όλων των υπολοίπων τουρκοκρατούμενων εδαφών μας. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτήν την εθελόδουλη νοοτροπία, που σαν νόσος του Χάνσεν έχει παραμορφώσει την εθνική συνείδηση χιλιάδων συμπατριωτών μας. Τη δική μας γης διεκδικούμε, που να με πάρει και να με σηκώσει. Την γης των παππούδων μας, που πλιατσικολόγησαν κουρσάροι και σφετερίζονται ανατολίτες κουβαλητοί της μαντίλας!

Βέβαια, όσοι από εσάς έχετε ήδη συνθηκολογήσει με την ιδέα εκχώρησης μέρους της πατρίδας μας στην Τουρκία, δεν χρειάζεται να ασχολείστε με τις μπούρδες που γράφει ένας μπαϊλντισμένος γραφιάς. Έτσι κι αλλιώς, όπου να ’ναι θα μου στεγνώσει το μελάνι. Καλά κάνετε όμως να διαβάσετε ξανά και ξανά τις δηλώσεις του Αμερικανού Γερουσιαστή, του οποίου το άστρο ήρθε να φωτίσει τις σκοταδιασμένες μας ψυχές. Χαρίζοντας στους Έλληνες της Κύπρου την αμυδρή ελπίδα πως «θα ’ρθει άσπρη μέρα και για μας».

Αναγνωρίζοντας την τεράστια προσφορά του φιλέλληνα Γερουσιαστή, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου τον βράβευσε με το Χρυσό Παράσημο του Αποστόλου Βαρνάβα. Ο δε δήμαρχος Πάφου του χάρισε τον τίτλο του Επίτιμου Δημότη της πόλις. Με τη σειρά μου, επιτρέψετε μου να «παρασημοφορήσω» κι εγώ τον Γερουσιαστή, αποκαλώντας τον…

Μπομπ Μενέντεζ… Σουπερστάρ!