Οδυσσέας Μιχαηλίδης, ο Ρομπέν των Δασών της Κύπρου

Χωρίς αμφιβολία, αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο με τον Γενικό Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη και την «Ομάδα Στήριξης του Γενικού Ελεγκτή» αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο. Δεν υπάρχει παρόμοιο προηγούμενο. Το 1998 διορίστηκε στη θέση του Λειτουργού Ελέγχου στα Δημόσια Έργα, 12 χρόνια μετά επί διακυβερνήσεως μ. Δημήτρη Χριστόφια διορίστηκε ως Διευθυντής Ελέγχου και στις 11 Απριλίου 2014 επί διακυβερνήσεως Νίκου Αναστασιάδη διορίστηκε στη θέση του Γενικού Ελεγκτή.

Αναμφίβολα για τον απλό κόσμο ήταν παράδοξο πως ένας κατ΄επάγγελμα Πολιτικός Μηχανικός, από τον έλεγχο των τεχνικών τμημάτων του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, θεωρήθηκε κατάλληλος για να αναλάβει το τιμόνι της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, αλλά και πως μια κομματική κυβέρνηση αποφάσισε να διορίσει σε μια τόσο υψηλή θέση κάποιον εξωκομματικό που ήταν και αμφίβολο αν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα.

Σε πρόσφατη συνέντευξη του ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης ανέφερε ότι μετά από τηλεφώνημα του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη μετέβη στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου ο τέως Πρόεδρος του ανακοίνωσε ότι, μετά από συστάσεις του τέως Προέδρου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου είχε αποφασίσει να τον διορίσει Γενικό Ελεγκτή και του ζήτησε να τον πληροφορήσει κατά πόσο είχε τα απαιτούμενα προσόντα και εκείνος του έδωσε την ακόλουθη απάντηση: «… από τότε που διορίστηκε η Γιωρκάτζη δεν υπάρχει κάποια απαίτηση, είχε ένα πτυχίο Οικονομικών και εγώ έχω ένα πτυχίο Οικονομικών και νομίζω θα είναι εντάξει». Εν ολίγοις έγινε η επιλογή του και αφέθηκε στον ίδιο να αιτιολογήσει τον διορισμό του. Εδώ σίγουρα ταιριάζει το σλόγκαν This is Cyprus. Στην ίδια συνέντευξη ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης, δήλωσε και τα ακόλουθα:

«Προφανώς αυτός ο τρόπος διορισμού κρατικών αξιωματούχων είναι παντελώς απαράδεκτος και ακατάλληλος. Ο τρόπος που διορίζεται ο Γενικός Ελεγκτής στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι εξαντλητικός. Διορίζεται Επιτροπή, τους βάζει σε εξετάσεις, σε δεύτερες εξετάσεις, τους περνά από κόσκινα τα προσόντα τους».

Σίγουρα ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης γνώριζε ότι δεν πληρούσε τα απαιτούμενα προσόντα για να διοριστεί Γενικός Ελεγκτής και αντιλαμβανόταν ότι επρόκειτο για μια χαριστική πράξη ή αν θέλετε ένα δώρο που του δόθηκε με κάποιες προσδοκίες. Και είναι γνωστή η παροιμία που λέει «Το δώρο θέλει αντίδωρο κι εκείνο πάλι δώρο». Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ λένε ότι επρόκειτο για το δεύτερο δώρο, αφού οι προαναφερθέντες είχαν συνδράμει και στην προηγούμενη χαριστική προαγωγή του Οδυσσέα Μιχαηλίδη.

Σε αντίθεση με όλους τους προκατόχους του και με πρόσχημα τα διεθνή πρότυπα, όπως ο ίδιος τα ερμηνεύει, ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης προαναγγέλλει την κάθε έρευνα που διεξαγάγει η Ελεγκτική Υπηρεσία και με την ολοκλήρωση της διερεύνησης δημοσιοποιεί την ετυμηγορία του οικειοποιούμενος εξουσίες που έχει μόνο ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας. Προκλητικά δεν αναγνωρίζει τις συνταγματικές εξουσίες του Γενικού Εισαγγελέα και αρνείται να δεκτεί ότι σε ένα κράτος δικαίου δεν μπορεί ένα οποιοδήποτε πρόσωπο να είναι συγχρόνως και καταγγέλλων και δικαστής.

Χωρίς αμφιβολία ο Γενικός Ελεγκτής έχει ξεφύγει προ πολλού από το θεσμικό του ρόλο. Με στοχευμένη λασπολογία και ατεκμηρίωτη ψιθυρολογία ενάντια σε όσους αποτελούν εμπόδιο στις επιδιώξεις και τους στόχους του για αναβάθμιση του ρόλου του. Η κάθε έρευνα γι’ αυτόν είναι και μια ευκαιρία για τη δική του προβολή.

Για παράδειγμα όταν ο μ. Σωκράτης Χάσικος είχε εγείρει θέμα για τις αρμοδιότητες και εξουσίες του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, αλλά και κατά πόσον οι ενέργειες αυτές ήταν εντός των συνταγματικών του ορίων, κινητοποιήθηκε άμεσα ο μηχανισμός της Ελεγκτικής Υπηρεσίας και σε χρόνο ρεκόρ η αντίδραση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη εκδηλώθηκε με τη δημοσιοποίηση μιας σειράς καταγγελιών εναντίον του μ. Σωκράτη Χάσικου που τότε ήταν Υπουργός Εσωτερικών, για διάπραξη εκ μέρους του αριθμού ποινικών ή άλλων αδικημάτων. Όλες αυτές οι καταγγελίες μετά από διερεύνηση από τα αρμόδια όργανα της Δημοκρατίας απορρίφθηκαν ως ανυπόστατες. Την ίδια τύχη είχαν και οι πλείστες καταγγελίες του Οδυσσέα Μιχαηλίδη.

Βέβαια τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη ολίγον τον ενδιέφερε το αποτέλεσμα, του αρκούσε η λάσπη που έριξε και ο ντόρος που έγινε μέχρι την έκδοση της απόφασης. Αυτή την τύχη είχαν και οι πλείστες καταγγελίες του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Παρά ταύτα ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης συνεχίζει μέχρι σήμερα στην ίδια γραμμή, με αποτέλεσμα αφενός να εξευτελίζει το θεσμικό του ρόλο και αφετέρου να δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην κρατική μηχανή Στο στόχαστρο μπήκαν τελευταία ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η ηγεσία της Νομικής Υπηρεσίας. Και επειδή είναι και πολίτικό ον, αντιλαμβάνεται ότι όσο άδικο και να έχει θα είναι πολλοί εκείνοι που θα υποστηρίξουν τις θέσεις του.

Με βάση το Σύνταγμα ο Γενικός Ελεγκτής είναι δημόσιος υπάλληλος, αλλά δεν υπάγεται στη δημόσια υπηρεσία. Άραγε, όμως, είναι υπερβολή να λεχθεί ότι το μίνιμουμ που απαιτείται από τα θεσμικά όργανα είναι να επιδεικνύουν στο Σύνταγμα το σεβασμό που απαιτείται από τους δημόσιους υπαλλήλους; Είναι υπερβολή να απαιτείται από τον Γενικό Ελεγκτή να συμπεριφέρεται με ευπρέπεια, ευγένεια και ειλικρίνεια;

Μπορεί οποιοσδήποτε να υποστηρίξει ότι ο Γενικός Ελεγκτής σέβεται το Σύνταγμα; Μπορεί οποιοσδήποτε να υποστηρίξει ότι ο Γενικός Ελεγκτής στις διάφορες καθημερινές δημόσιες τοποθετήσεις του εναντίων κρατικών αξιωματούχων συμπεριφέρεται με ευπρέπεια, ευγένεια και ειλικρίνεια;

Άραγε ενισχύει τη θεσμική του ιδιότητα το γεγονός ότι χαρακτηρίζεται από μερίδα των ΜΜΕ ως μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα με φανατικούς υποστηρικτές, αλλά και φανατικούς επικριτές; Άραγε το θέμα είναι ποιοι υπερτερούν; Δεν τον ενοχλεί ότι οι επικριτές του τον θεωρούν άτομο με προσωπική πολιτική ατζέντα, με εξαρτήσεις και πολιτικές φιλίες, φιλόδοξο, εγωιστή, εμπαθή και συγκρουσιακό; Είναι λογικό ένα θεσμικό όργανο να δημιουργεί Ομάδα Στήριξης;

Άραγε υπάρχει σε οποιοδήποτε άλλο κράτος Ομάδα Στήριξης του Γενικού Ελεγκτή; Λυπούμαι να πω ότι αυτά που συμβαίνουν είναι γελοιότητες και είναι ευθύνη της Κυβέρνησης και του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας να περιορίσει τον Γενικό Ελεγκτή στα καθήκοντα και τις εξουσίες που έχει από το Σύνταγμα.

Με τους δικούς του κανόνες και νόμους πέτυχε να επιβάλει τη δική του ιεραρχία στην Ελεγκτική Υπηρεσία και οι πάντες εκτελούν τις όποιες οδηγίες του χωρίς να εξετάζουν την ορθότητα, δικαιολογία και νομιμότητα των οδηγιών αυτών. Υπερασπίζεται τους φίλους του και πολεμά λυσσαλέα όσους δεν θεωρεί δικούς του. Στις υποδείξεις του για διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας δεν δέχεται αντιρρήσεις από τα επηρεαζόμενα τμήματα.

Όταν, όμως, υπήρξε θέμα για τον φίλο και στενό του συνεργάτη Ανδρέα Χασαπόπουλο, ενήργησε αντίθετα με την πάγια τακτική του. Θυμίζω ότι προέκυψε θέμα εναντίων του όταν με απόφαση Επαρχιακού Δικαστηρίου η μαρτυρία του κρίθηκε αναξιόπιστη. Στην απόφαση αυτή δόθηκε ευρεία δημοσιότητα επειδή είχε διαφανεί ότι με πλεκτάνες στοχοποιήθηκε κοινοτάρχης για παράλειψη παράδοσης αληθών στοιχείων και απόκρυψη πληροφοριών από τον γενικό ελεγκτή. Λόγω της σοβαρότητας του θέματος το Υπουργικό Συμβούλιο, ζήτησε από τον Γενικό Ελεγκτή να διορίσει ερευνώντα λειτουργό για διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας κατά του Α. Χασαπόπουλου.

Ο Γενικός Ελεγκτής, άμεσα, όχι μόνο έφερε ένσταση, αμφισβητώντας ευθέως την ορθότητα της δικαστικής απόφασης, αλλά και με δική του ανακοίνωση εγκωμίασε το φίλο και συνεργάτη του, χαρακτηρίζοντας ως άκρως διαστρεβλωτικό και αήθη τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκε η υπόθεση από τα ΜΜΕ. Μάλιστα τόνισε ότι θεώρησε υποχρέωση του να δώσει στη δημοσιότητα σχετικό ανακοινωθέν «ώστε να αποκατασταθεί, κατά το δυνατό, το όνομα και η αξιοπρέπεια του κ. Χασαπόπουλου που αδίκως επλήγη».

Ασφαλώς, δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος νομικός για να γνωρίζει ότι οι αποφάσεις των πρωτόδικων δικαστηρίων ανατρέπονται μόνο με έφεση. Κατά συνέπεια αν ο κ. Χασαπόπουλος και οι συνήγοροι του ένοιωθαν ότι η συγκεκριμένη απόφαση ήταν νομικά λανθασμένη θα έπρεπε να επιδιώξουν την ακύρωση της με έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο. Κάτι τέτοιο δεν έγινε και κατά συνέπεια οι δηλώσεις του Οδυσσέα Μιχαηλίδη δεν ακυρώνουν τα ευρήματα του Δικαστηρίου για τον κ. Χασαπόπουλο.

Και για να κλείσουμε και το θέμα αυτό λέμε ότι η ένσταση του Γενικού Ελεγκτή δεν έπρεπε κατ’ ουδένα λόγο να γίνει δεκτή. Δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Δεν μπορεί ένα κράτος δικαίου να υποχωρεί στις παράλογες απαιτήσεις του Γενικού Ελεγκτή και να ανέχεται την κατασκευή μαρτυρίας από δημόσιο λειτουργό. Ποια εμπιστοσύνη μπορεί να έχει ο πολίτης σε τέτοιους λειτουργούς ή την ίδια την Ελεγκτική Υπηρεσία;

Πρόσφατα, η Ελεγκτική Υπηρεσία ανήγαγε σε μέγα θέμα τους διορισμούς συμβούλων του Προέδρου της Δημοκρατίας, της Προέδρου της Βουλής, των Υπουργών και των Υφυπουργών και των Κοινοβουλευτικών Συνεργατών. Μάλιστα σε σχετική ανακοίνωση της υπέδειξε και τον τρόπο τερματισμού των συμβάσεων τους, αλλά δεν μας είπαν από προκύπτει η υποχρέωση για επιλογή μόνο πτυχιούχων. Σε δηλώσεις του ο εκπρόσωπος Τύπου της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, Μάριος Πετρίδης, στην εκπομπή ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΡΑ, αφού σχολίασε την έκθεση της Υπηρεσίας, τόνισε ότι ένας σύμβουλος στην Κυβέρνηση πρέπει να έχει κατ’ τουλάχιστον ένα πτυχίο.

Δηλαδή να συμπεράνουμε ότι οποιοδήποτε πτυχίο είναι αρκετό. Δεν μας εξήγησε, όμως, ο ευπαίδευτος εκπρόσωπος Τύπου και από που προκύπτει η εν λόγω υποχρέωση.

Με την ευκαιρία διερωτόμαστε αν στα καθήκοντα της οργανικής θέσης που κατέχει ο κ. Μάριος Πετρίδης περιλαμβάνονται και τα καθήκοντα εκπροσώπου Τύπου. Και ασφαλώς το θέμα αυτό χρήζει διερεύνησης. Σίγουρα προκαλεί αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι ένας δημόσιος υπάλληλος θεωρεί ότι νομιμοποιείται να βρίζει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ή άλλους κρατικούς αξιωματούχους. Άραγε ο Γενικός Ελεγκτής έχει απαντήσεις στο θέμα αυτό; Και τι θα γίνει αν και άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι μιμηθούν τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη και διορίσουν και αυτοί εκπρόσωπους τύπου, χρησιμοποιώντας τους ανάλογα.

Τα όσα προαναφέραμε οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης χρησιμοποιεί την Ελεγκτική Υπηρεσία για να εξυπηρετήσει τις δικές του επιδιώξεις, Σίγουρα κανένας δεν μπορεί να υποτιμήσει τα όσα πέτυχε μέχρι σήμερα. Το 2010, δώδεκα χρόνια μετά τον πρώτο διορισμό του, κατέλαβε τη θέση του Διευθυντή Ελέγχου, ενώ το 2014 με ένα τεράστιο άλμα κατέλαβε τη θέση του Γενικού Ελεγκτή, χωρίς να έχει τα απαιτούμενα προσόντα. Είναι προφανές ότι για να έχει αυτές τις επιτυχίες εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις και γεγονότα. Στην πορεία του είδαμε να ικανοποιούνται τα προσωπικά του καπρίτσια και οι παράλογες απαιτήσεις του. Χαριστικά πήρε δύο προαγωγές, στοχοποίησε τον μ. Σωκράτη Χάσικο επειδή είχε εγείρει θέμα αρμοδιοτήτων και εξουσιών του Γενικού Ελεγκτή, αρνήθηκε να διορίσει ερευνώντα λειτουργό για διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας κατά του Α. Χασαπόπουλου, διόρισε παράνομα κάποιο δικό του ως Εκπρόσωπο Τύπου, ο οποίος ελαφρά τη καρδία τον βοηθά στο να βρίζει ανώτατους αξιωματούχους του κράτους και τέλος ανέθεσε στον επιστήθιο φίλο του Ανδρέα Χασαπόπουλο, τη διαχείριση της ιστοσελίδας που δημιούργησε με την ονομασία «Ομάδα Στήριξης του Γενικού Ελεγκτή». Η τελευταία μας αναφορά για τις αποδιδόμενες κατηγορίες κατά της ηγεσίας της Νομικής Υπηρεσίας φανερώνει πως εννοούν τη δικαιοσύνη. Χωρίς ντροπή την παρουσιάζουν ως πραγματικά τυφλή. Κλείνοντας καλούμε τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη να επανέλθει στη νομιμότητα και να ηρεμήσει πλέον, γιατί τις εμπάθειες και εμμονές του τις πήραν χαμπάρι όλοι.

Y.Γ.: Πολυχρονεμένε μου βεζίρη Οδυσσέα, προσκυνώ τη χάρη σου!