Το πικρό ψωμί της… υποτέλειας

Ο πρόωρος θάνατος του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στις 3 Αυγούστου 1977 άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Οι διάδοχοί του όχι μόνο δεν μπόρεσαν να κρατήσουν ψηλά τα λάβαρα του αγώνα για ελευθερία και δικαίωση του καθημαγμένου νησιού μας, αλλά διαγκωνίζονταν ποιος θα κάνει τις περισσότερες και οδυνηρότερες υποχωρήσεις. Ο Μακάριος πέρασε διά πυρός και σιδήρου και δεν υποτάχτηκε. Απειράριθμες οι απόπειρες δολοφονίας εναντίον του, αλλά δεν λύγιζε.

Κανένας από τους επόμενους Προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτήν την άγια μορφή και τον τιτάνα της αντίστασης. Ο μακροχρόνιος αγώνας, που άφησε ως παρακαταθήκη ο Μακάριος, προκειμένου να αρθεί η διεθνής συνωμοσία κατά της Κύπρου και να απαλλαγεί από τον βραχνά της τουρκικής κατοχής, πετάχτηκε στα απόνερα της υποτέλειας και της υποταγής. Οι τότε συνωμότες και όλοι όσοι υπόγεια έστηναν ενέδρες κατά της Κύπρου και επιζητούσαν μανιωδώς τη βιολογική εξόντωση του Μακαρίου, σήμερα θεωρούνται ως σύμμαχοι και φίλοι. Τους ακολουθούμε πιστά και με κλειστά μάτια, αρνούμενοι να υποψιαστούμε τι σχεδιάζουν πάλι.

Πολιτική αφέλεια, αμνημοσύνη, έλλειψη πολιτικής διορατικότητας; Ποιος ξέρει ποια κίνητρα και από ποιες ιδέες ή οδηγίες καθοδηγούνται οι ενέργειες και οι σπασμωδικές κινήσεις των σημερινών κυβερνώντων.

Ενόψει της καθόδου της προσωπικής απεσταλμένης του Γ.Γ. του ΟΗΕ, Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, ο Πρόεδρος πριν από μια περίπου εβδομάδα εξήγγειλε Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης για τους Τ/κ, την ώρα μάλιστα που η επιθετικότητα της Τουρκίας κατά της Κύπρου κορυφώνεται.

Ο θαλάσσιος εγκλωβισμός της Κύπρου από τις τουρκικές ναυτικές ασκήσεις «Θαλασσόλυκος», τα οχυρωματικά έργα στην Πύλα και σε άλλα σημεία της ''νεκρής ζώνης'', καθώς και οι διακηρύξεις της Τουρκίας και του κατοχικού καθεστώτος για δύο κράτη, όπως και η άρνησή τους για ουσιαστικές συνομιλίες, είναι σαν να μη συμβαίνουν. Ο Πρόεδρος φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται τις επικίνδυνες εξελίξεις. Αντί αντιδράσεων και αξιοποίησης των λεγόμενων συμμάχων και της Ε.Ε., προσφέρει ΜΟΕ, τα οποία θα είναι το ίδιο αναποτελεσματικά και άχρηστα, όπως αυτά που προηγήθηκαν το 1994-96 από τον Γλαύκο Κληρίδη και άλλα τόσα που ακολούθησαν από τους επόμενους Προέδρους.

Δημοσιογραφικές πληροφορίες, που δεν επιβεβαιώθηκαν ούτε και διαψεύστηκαν, αναφέρουν ότι αξιωματούχοι της Ε.Ε. πιέζουν τον Πρόεδρο για εξαγγελία Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης προς τους Τ/Κ και σε περίπτωση άρνησης απειλούν με κυρώσεις ή και μέτρα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ούτε λόγος για μέτρα ή κυρώσεις κατά της Τουρκίας, η οποία αποδεικνύει καθημερινά τη θρασύτητα και επιθετικότητά της κατά της Κύπρου. Ο Πρόεδρος, όχι μόνο δεν αντιδρά ζητώντας από τους λεγόμενους Ευρωπαίους εταίρους και τους υποτιθέμενους συμμάχους να παρέμβουν και να ασκήσουν ουσιαστικές πιέσεις στην Άγκυρα. Μένει προσκολλημένος σε θέσεις που οδηγούν σε νέες υποχωρήσεις.

Και ο σφετερισμός συνεχίζεται…

Ο σφετερισμός των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα είναι ένα άλλο μείζον ζήτημα, το οποίο αντιμετωπίζεται χαλαρά και με το γάντι τόσο από την Κυβέρνηση όσο και από τα πολιτικά κόμματα. Η Τέταρτη Διακρατική, που ήταν μια μεγάλη νίκη για την Κύπρο στο ΕΔΑΔ καθώς και η υπόθεση Όραμς, δεν αξιοποιήθηκαν δεόντως από καμιά κυβέρνηση. Δεν έγιναν μάχες για να καθίσουν στο σκαμνί την Τουρκία και αφέθηκαν οι σφετεριστές να αλωνίζουν και να επενδύουν σε περιουσίες Ελληνοκυπρίων. Τώρα φαίνεται πως και Ε/κ συνδράμουν τις κατοχικές ''αρχές'' για να ξεπουληθούν οι ε/κ περιουσίες. Βρήκαν φως και μπήκαν ανενόχλητοι!

Η λεηλασία ε/κ περιουσιών από το κατοχικό καθεστώς και την Τουρκία δεν είναι προσωπική υπόθεση, αλλά εθνική και η Κυβέρνηση οφείλει να την διαχειριστεί στις σωστές διαστάσεις της, ζητώντας και τη συνδρομή όσων κατατάσσει στους συμμάχους της.

Βέβαια ακούσαμε και το πρωτάκουστο από τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, όταν κλήθηκε να απαντήσει κατά πόσον η Κυβέρνηση εξετάζει το θέμα που αφορά στη δραστηριοποίηση Ελληνοκυπρίων επιχειρηματιών και δικηγόρων και στα κατεχόμενα. Ο Εκπρόσωπος είπε ότι η Κυβέρνηση εξετάζει ένα φάσμα νομικών μέτρων που μπορούν να εφαρμοστούν, και κάποια από αυτά τα μέτρα θα ξεκινήσουν να ενεργοποιούνται» (!!!).

Το ορμητήριο των Βρετανών και οι συγκαλύψεις

Την ώρα που το Ισραήλ συνεχίζει τον φρικτό πόλεμο γενοκτονίας των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Όχθη, η Κυβέρνηση δεν δείχνει να ανησυχεί καθότι οι Βρετανοί έχουν μετατρέψει τις Βάσεις στο Ακρωτήρι ορμητήριο βομβαρδιστικών επιθέσεων εναντίον άλλων λαών και υπέρ του Ισραήλ.

Χωρίς καμιά συστολή δήλωνε τις προάλλες ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει καμία σχέση ή εμπλοκή με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Βρετανίας κατά των Χούθι». Είπε ακόμα ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με το Ηνωμένο Βασίλειο, εντός του πλαισίου που καθορίζεται από τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης σε σχέση με τη χρήση των Βρετανικών Βάσεων, και ότι ο Υπουργός Εξωτερικών έχει συνεχή επικοινωνία με τον Βρετανό ομόλογό του».

Σαν δεν ντρεπόμαστε;

Οι Βρετανικές Βάσεις δεν είναι κυρίαρχες και αυτό πρέπει να εμπεδωθεί σε όλους, κυβερνώντες και μη. Είναι ένα αποικιακό κατάλοιπο, το οποίο θα πρέπει να τερματιστεί και όχι να επιτρέπουμε στους Βρετανούς να τις αναβαθμίζουν συνεχώς.

Από τη στιγμή που η Βρετανία δεν συμμορφώθηκε με τις εγγυητικές της υποχρεώσεις και αφέθηκε η Τουρκία να καταλάβει το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι Βάσεις έπρεπε να ξηλωθούν. Ούτε καν αξιοποίησαν οι προηγούμενοι κυβερνώντες την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, στην υπόθεση που κέρδισε ο Μαυρίκιος, ότι οι Βρετανικές στρατιωτικές Βάσεις στο έδαφός του είναι αποικιακό κατάλοιπο και πρέπει να απομακρυνθούν .

Φαίνεται πως η Κύπρος είναι η εξαίρεση του κανόνα και παράδειγμα υποτέλειας και υποταγής προς τους πρώην αποικιοκράτες, οι οποίοι συμπεριφέρονται ως αφέντες. Επίσης, κανένας δεν ζητά τον λογαριασμό από τους Βρετανούς για να ξεπληρώσουν τα ενοίκια που χρωστούν και που ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια στερλίνες.

Από την άλλη τι είδους ενημέρωση μπορεί να έχει ο κ. Κόμπος από τον Βρετανό ομόλογό του; Ότι τα βομβαρδιστικά που απογειώνονται από τις Βάσεις Ακρωτηρίου είναι για θεάρεστο έργο; Ρίχνουν μήπως σοκολατάκια προς τα παιδιά της Παλαιστίνης που κινδυνεύουν να πεθάνουν από λιμό αν δεν σκοτωθούν από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς; Δυστυχώς, ρίχνουν βόμβες και εκτοξεύουν πυραύλους, σκοτώνοντας αδιακρίτως κόσμο.

Αλλά εμείς τον χαβά μας. Γινόμαστε συνένοχοι με τους ενόχους και πορευόμαστε από υποταγή σε υποταγή.

Το ένα φιάσκο διαδέχεται το άλλο.

Αφού η Κυβέρνηση ανάλωσε τόσο χρόνο και φαιά ουσία για την δήθεν αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους Παλαιστινίους με την επωνυμία «Αμάλθεια» και αφού είχε συνεχείς επαφές με τους Ισραηλινούς αξιωματούχους, τώρα αποδεικνύεται πως το όλο εγχείρημα καταρρέει. Άνθρακες δηλαδή και η «Αμάλθεια», καθότι το Ισραήλ δεν θέλει κανέναν μέσα στα πόδια του, προκειμένου να σκοτώνει ανεμπόδιστα δικαίους και αδίκους.

Δυστυχώς, τούτος ο λαός, ο οποίος τράβηξε τα πάνδεινα ξεριζωμένος και κουρελής στην ίδια του την πατρίδα, δεν ευτύχησε να έχει έναν ηγέτη που θα τον απαλλάξει από την υποταγή και το βρόμικο ψωμί της υποτέλειας.