Οδυσσέας Μιχαηλίδης, ο Ρομπέν των Δασών της Κύπρου

Χωρίς αμφιβολία, αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο με τον Γενικό Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη και την «Ομάδα Στήριξης του Γενικού Ελεγκτή» αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο. Διεθνώς δεν υπάρχει παρόμοιο προηγούμενο. Το 1998 διορίστηκε στη θέση του Λειτουργού Ελέγχου στα Δημόσια Έργα, 12 χρόνια μετά, επί διακυβερνήσεως μ. Δημήτρη Χριστόφια, διορίστηκε ως Διευθυντής Ελέγχου και στις 11 Απριλίου 2014, επί διακυβερνήσεως Νίκου Αναστασιάδη, διορίστηκε στη θέση του Γενικού Ελεγκτή.

Αναμφίβολα για τον απλό κόσμο ήταν παράδοξο πώς ένας κατ’ επάγγελμα Πολιτικός Μηχανικός, από τον έλεγχο των τεχνικών τμημάτων του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, θεωρήθηκε κατάλληλος για να αναλάβει το τιμόνι της Ελεγκτικής Υπηρεσίας.

Ο ίδιος ανέφερε, σε συνέντευξή του, ότι μετά από συστάσεις του τέως Προέδρου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου προς τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη, ο τελευταίος τού ανακοίνωσε την απόφασή του να τον διορίσει στη θέση του Γενικού Ελεγκτή και τον ρώτησε… αν είχε τα απαιτούμενα προσόντα. Η απάντηση του κ. Μιχαηλίδη ήταν «…από τότε που διορίστηκε η Γιωρκάτζη δεν υπάρχει κάποια απαίτηση. Είχε ένα πτυχίο Οικονομικών και εγώ έχω ένα πτυχίο Οικονομικών και νομίζω θα είναι εντάξει». Δηλαδή ο ίδιος… και όχι κάποιος άλλος αρμόδιος αποφάσισε ότι είχε τα προσόντα της θέσης. Εδώ σίγουρα ταιριάζει το σλόγκαν «This is Cyprus». Στην ίδια συνέντευξη ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης δήλωσε και τα ακόλουθα:

«Προφανώς αυτός ο τρόπος διορισμού κρατικών αξιωματούχων είναι παντελώς απαράδεκτος και ακατάλληλος. Ο τρόπος που διορίζεται ο Γενικός Ελεγκτής στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι εξαντλητικός. Διορίζεται Επιτροπή, τους βάζει σε εξετάσεις, σε δεύτερες εξετάσεις, τους περνά από κόσκινα τα προσόντα τους».

Σίγουρα ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης γνώριζε ότι δεν πληρούσε τα απαιτούμενα προσόντα για να διοριστεί Γενικός Ελεγκτής και αντιλαμβανόταν ότι επρόκειτο για μια χαριστική πράξη ή -αν θέλετε- ένα δώρο που του δόθηκε με κάποιες προσδοκίες για ανταπόδοση της χάρης που του έγινε.

Σε αντίθεση με όλους τους προκατόχους του και με πρόσχημα τα διεθνή πρότυπα, όπως ο ίδιος τα ερμηνεύει, ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης προαναγγέλλει την κάθε έρευνα που διεξάγει η Ελεγκτική Υπηρεσία και με την ολοκλήρωση της διερεύνησης δημοσιοποιεί την ετυμηγορία του, οικειοποιούμενος εξουσίες που έχει μόνο ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας. Προκλητικά δεν αναγνωρίζει τις συνταγματικές εξουσίες του Γενικού Εισαγγελέα και αρνείται να δεχθεί ότι σε ένα κράτος δικαίου δεν μπορεί ένα οποιοδήποτε πρόσωπο να είναι ταυτόχρονα και καταγγέλλων και δικαστής.

Χωρίς αμφιβολία, ο Γενικός Ελεγκτής έχει ξεφύγει προ πολλού από τον θεσμικό του ρόλο. Δημοσιοποιεί κάθε έρευνα που κάνει η Ελεγκτική Υπηρεσία (ακόμη και μη οριστική), για να πλήξει πρόσωπα που δεν συμπαθεί και να αυτοπροβληθεί ως … ο αδέκαστος τιμητής των πάντων.

Για παράδειγμα, όταν ο Υπουργός Εσωτερικών μ. Σωκράτης Χάσικος είχε εγείρει θέμα κατά πόσον οι ενέργειες του κ. Μιχαηλίδη ήταν εντός των συνταγματικών του ορίων, ο Γενικός Ελεγκτής αντέδρασε, κινητοποιώντας τον μηχανισμό της υπηρεσίας του και δημοσιοποίησε μια σειρά καταγγελιών εναντίον του μ. Χάσικου για διάπραξη εκ μέρους του αριθμού ποινικών ή άλλων αδικημάτων. Όλες αυτές οι καταγγελίες μετά από διερεύνηση από τα αρμόδια όργανα της Δημοκρατίας απορρίφθηκαν ως ανυπόστατες.

Παρόμοια τύχη είχαν και πολλές άλλες καταγγελίες του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Παρά ταύτα, ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης συνεχίζει μέχρι σήμερα στην ίδια γραμμή, με αποτέλεσμα αφενός να εξευτελίζει τον θεσμικό του ρόλο και αφετέρου να δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην κρατική μηχανή. Στο στόχαστρο μπήκαν τελευταία ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η ηγεσία της Νομικής Υπηρεσίας. Και επειδή είναι και πολιτικό ον αντιλαμβάνεται ότι, όσο άδικο και να έχει, θα είναι πολλοί εκείνοι που θα υποστηρίξουν τις θέσεις του.

Με βάση το Σύνταγμα, ο Γενικός Ελεγκτής είναι δημόσιος υπάλληλος, αλλά δεν υπάγεται στη δημόσια υπηρεσία. Άραγε, όμως, είναι υπερβολή να λεχθεί ότι το μίνιμουμ που απαιτείται από τα θεσμικά όργανα είναι να επιδεικνύουν στο Σύνταγμα τον σεβασμό που απαιτείται από τους δημόσιους υπαλλήλους; Είναι υπερβολή να απαιτείται από τον Γενικό Ελεγκτή να συμπεριφέρεται με ευπρέπεια, ευγένεια και ειλικρίνεια;

Άραγε υπάρχει σε οποιοδήποτε άλλο κράτος του κόσμου «Ομάδα Στήριξης του Γενικού Ελεγκτή»; Λυπούμαι να πω ότι αυτά που συμβαίνουν είναι γελοιότητες και είναι ευθύνη της Κυβέρνησης και του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας να περιορίσει τον Γενικό Ελεγκτή στα καθήκοντα και τις εξουσίες που έχει από το Σύνταγμα.

Με τους δικούς του κανόνες και νόμους πέτυχε να επιβάλει τη δική του ιεραρχία στην Ελεγκτική Υπηρεσία και οι πάντες εκτελούν τις όποιες οδηγίες του χωρίς να εξετάζουν την ορθότητα, δικαιολογία και νομιμότητα των οδηγιών αυτών. Υπερασπίζεται τους φίλους του και πολεμά λυσσαλέα όσους δεν θεωρεί δικούς του. Στις υποδείξεις του για διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας δεν δέχεται αντιρρήσεις από τα επηρεαζόμενα τμήματα.

Όταν, όμως, υπήρξε θέμα για τον φίλο και στενό του συνεργάτη Ανδρέα Χασαπόπουλο (χειριστή της ιστοσελίδας «Ομάδα Στήριξης του Γενικού Ελεγκτή»), ο Οδυσσέας ενήργησε αντίθετα με την πάγια τακτική του. Θυμίζω ότι προέκυψε θέμα για τον κ. Χασαπόπουλο, όταν με απόφαση Επαρχιακού Δικαστηρίου η μαρτυρία του κρίθηκε αναξιόπιστη. «Διαφάνηκε ότι υπήρχε σύγχυση στο μυαλό του κ. Χασαπόπουλου», ανέφερε ο Δικαστής στην απόφασή του.

Ο Γενικός Ελεγκτής, αμέσως, όχι μόνο έφερε ένσταση, αμφισβητώντας ευθέως την ορθότητα της δικαστικής απόφασης, αλλά και θεώρησε υποχρέωσή του να δώσει στη δημοσιότητα σχετικό ανακοινωθέν, «ώστε να αποκατασταθεί, κατά το δυνατό, το όνομα και η αξιοπρέπεια του κ. Χασαπόπουλου, που αδίκως επλήγη».

Ασφαλώς, δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος νομικός για να γνωρίζει ότι οι αποφάσεις των πρωτόδικων δικαστηρίων ανατρέπονται μόνο με έφεση. Κατά συνέπειαν, αν ο κ. Χασαπόπουλος και οι συνήγοροί του ένιωθαν ότι η συγκεκριμένη απόφαση ήταν νομικά λανθασμένη, θα έπρεπε να επιδιώξουν την ακύρωσή της με έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο. Κάτι τέτοιο δεν έγινε.

Πρόσφατα, η Ελεγκτική Υπηρεσία ανήγαγε σε μέγα θέμα τους διορισμούς συμβούλων του Προέδρου της Δημοκρατίας, της Προέδρου της Βουλής, των Υπουργών και των Υφυπουργών και των Κοινοβουλευτικών Συνεργατών. Μάλιστα, σε σχετική ανακοίνωσή της υπέδειξε και τον τρόπο τερματισμού των συμβάσεών τους, αλλά δεν μας είπε από πού προκύπτει η υποχρέωση για επιλογή μόνο πτυχιούχων.

Τα όσα προαναφέραμε οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης χρησιμοποιεί την Ελεγκτική Υπηρεσία για να εξυπηρετήσει τις δικές του επιδιώξεις. Σίγουρα, κανένας δεν μπορεί να υποτιμήσει τα θετικά που πέτυχε μέχρι σήμερα. Το 2010, δώδεκα χρόνια μετά τον πρώτο διορισμό του, κατέλαβε τη θέση του Διευθυντή Ελέγχου, ενώ το 2014, με ένα τεράστιο άλμα, κατέλαβε τη θέση του Γενικού Ελεγκτή, χωρίς να έχει τα απαιτούμενα προσόντα.

Η τελευταία μας αναφορά για τις αποδιδόμενες κατηγορίες κατά της ηγεσίας της Νομικής Υπηρεσίας φανερώνει πως ο κ. Μιχαηλίδης και η Ομάδα Στήριξής του εννοούν τη δικαιοσύνη. Χωρίς ντροπή, την παρουσιάζουν ως πραγματικά τυφλή. Κλείνοντας, καλούμε τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη να επανέλθει στη νομιμότητα και να ηρεμήσει, πλέον, γιατί τις εμπάθειες και εμμονές του τις πήραν χαμπάρι όλοι.

Mε τις εμμονές του έχει δημιουργήσει έμφραγμα στους λειτουργούς της Δημόσιας Υπηρεσίας (που φοβούνται να πάρουν αποφάσεις μήπως βρεθούν στο στόχαστρό του), ενώ με τους ελέγχους που κάνει, προσπαθεί να επαληθεύσει προηγούμενες καταγγελίες του και συμπεριφέρεται ως «φωτεινός παντογνώστης» που δεν πρέπει να αμφισβητείται από κανέναν.

Υστερόγραφο

1. Ποιος θα πληρώσει τις δεκάδες χιλιάδες ευρώ που κατέβαλε η Αρχή Καταπολέμησης της Διαφθοράς για να ερευνήσει τις ατεκμηρίωτες καταγγελίες που της «διαβίβασε» ο Γενικός Ελεγκτής σχετικά με υποθέσεις αναστολής ποινικής δίωξης «πελατών» του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, κ. Αγγελίδη; Ο ίδιος ή ο Κύπριος φορολογούμενος;
2. Ερώτημα προς τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη: Ο κ. Οδυσσέας -τον οποίο σας υπέβαλε ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου- είναι συμπρόεδρός σας και δικαιούται να αποφασίζει τα θέματα που θα απασχολούν την Κυβέρνηση και τον κυπριακό λαό;
3. Ερώτημα προς τον Γενικό Εισαγγελέα: Θα τηρήσετε την υπόσχεσή σας να απευθυνθείτε στο Ανώτατο Δικαστήριο για να καθοριστούν επιτέλους τα όρια επέμβασης του κ. Ο. Μιχαηλίδη στις αρμοδιότητες άλλων θεσμών της Δημοκρατίας;