Παραδοχή αποτυχίας…

Οι προθέσεις του Πρoέδρου για διενέργεια ανασχηματισμού δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Το έχει προ καιρού στο μυαλό του. Δεν τολμούσε, όμως, να προχωρήσει, διότι θα ήταν πρόδηλη η προσωπική του αποτυχία. Γιατί; Διότι προεκλογικά μάς είπε ότι θα διόριζε Υπουργούς καλύτερους από τον ίδιο. Εάν, λοιπόν, απέτυχαν αυτοί μια φορά, ο Πρόεδρος, που τους επέλεξε, απέτυχε δέκα!

Το ερώτημα για τον Πρόεδρο δεν είναι μόνο εάν θα ανασχηματίσει την Κυβέρνηση, αλλά και κάτι άλλο: Φταίνε μόνο οι Υπουργοί ή μήπως ευθύνεται και ο ίδιος και οι πολιτικές του; Συν του ότι με τον τρόπο, τον οποίο ετέθη το θέμα του ανασχηματισμού και δη με τη διαρροή ονομάτων, ο Ν. Χριστοδουλίδης εξέθεσε και στιγμάτισε συνεργάτες τους ως ανίκανους. Και ποιους; Εκείνους που ισχυριζόταν ότι ήταν οι άριστοι.

Πέραν του ανωτέρω, εγείρεται ακόμη ένα ηθικό ζήτημα: Ισχυρίζεται ο Πρόεδρος ότι δεν θα αφήσει τους Υπουργούς του μετά τους 18 μήνες, για να μη δικαιούνται σύνταξη. Με τον τρόπο αυτό θέλει να δείξει στους πολίτες ότι σέβεται τα ταμεία του κράτους. Και ότι ου περί χρημάτων τα υπουργεία ποιούμεθα αλλά περί αρετής. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι επείγει ο ανασχηματισμός και δη πριν από τους 18 μήνες, διότι οι πάντες διαγιγνώσκουν την αποτυχία της Κυβέρνησης. Ως εκ τούτου, ας μην κρύβει τις δικές του λανθασμένες επιλογές κάτω από τις συντάξεις των Υπουργών του. Διότι, δικαίως θα μπορούσε να πει κάποιος ότι, εάν όντως έτσι ήταν τα πράγματα, πρώτος και καλύτερος ο Πρόεδρος θα έπρεπε να δείξει το παράδειγμα, αναστέλλοντας της σύνταξη που λαμβάνει από τα 45 του χρόνια.

Ο Πρόεδρος δεν γίνεται πιστευτός όταν λέει ότι θα διενεργήσει τον ανασχηματισμό μόνος του, χωρίς τα κόμματα της συγκυβέρνησης! Τα ίδια υποσχόταν και προεκλογικά. Γιατί δεν ενήργησε τότε όπως υποσχέθηκε και θα ενεργήσει τώρα αλλιώς; Ποιος το εγγυάται; Άλλωστε, από τη στιγμή που του ψήνει το ψάρι στα χείλη ο ΔΗΣΥ εντός της Βουλής, δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει το ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ και τη ΔΗΠΑ. Διότι, πώς αλλιώς θα έχει την ελάχιστη κοινοβουλευτική στήριξη;

Ας είναι ειλικρινής ο Πρόεδρος. Προεκλογικά, είχε σηκώσει ψηλά τον πήχη των προσδοκιών. Και απέτυχε. Στο χέρι του είναι να διορίσει όντως καλύτερους Υπουργούς από τον ίδιο. Το στοίχημα δεν είναι αν ο Πρόεδρος θα σωθεί επικοινωνιακά, αλλά εάν θα σωθεί ο τόπος με αποτελεσματικές πολιτικές. Τις έχεις, Πρόεδρε; Και αν τις έχεις, μπορείς να τις εφαρμόσεις και πώς;