Η αξιοποίηση του χρόνου των «ήρεμων νερών»...
ΧΩΡΙΣ την παραμικρή έκπτωση από τις επεκτατικές επιδιώξεις της Τουρκίας εναντίον του Ελληνισμού, στο Αιγαίο, στην Κύπρο και στην Ανατολική Μεσόγειο, τις οποίες επανέλαβε στις δημόσιες δηλώσεις του, πριν και μετά που διαπραγματεύτηκε στα κατευναστικώς «ήρεμα νερά» της Αθήνας εμφανίστηκε προχθές Παρασκευή, 8η Νοεμβρίου 2024, ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν με τον ελλα-δικό μας Υπ.Εξ. Γιώργο Γεραπετρίτη. Έτσι προσμετράται πλέον ως αυτονόητο τουρκικό κέρδος η αναγόρευση της τουρκικής επεκτατικότητας σε «κανονικότητα».
- Επεκτατικότητα, ορατή και δεδηλωμένη, η οποία όμως δεν παρεμποδίζει την περαιτέρω ανάπτυξη των εμπορικών, οικονομικών, τουριστικών, πολιτισμικών κ.ο.κ. σχέσεων Ελλάδος - Τουρκίας, ούτε και την ελλαδική πρόθεση συμβολής στην επανεκκίνηση των σχέσεων Τουρκίας - ΕΕ, όπως μεταξύ άλλων τ’ απαρίθμησε ο οικοδεσπότης Γεραπετρίτης. Ο οποίος, παρ’ ότι ομολόγησε ότι οι εκατέρωθεν «θέσεις αφίστανται», χαίρει ωστόσο για την «αποτροπή της κλιμάκωσης» και οραματίζεται τη μετατροπή της «αιώνιας γειτονίας σε αιώνια φιλία», καθώς είπε...
Ένα μόλις 24ωρο προηγουμένως υπήρξε και η «χαριτωμένη» σκηνή που απαθανατίστηκε στο τραπεζάκι με τα καφεδάκια στην Βουδαπέστη της 5ης Συνόδου της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας, στην ολιγόλεπτη «παρεούλα» των Ερντογάν και Φιντάν της Τουρκίας, με τον Ράμα της Αλβανίας, τον Μητσοτάκη της Ελλάδος και τον Χριστοδουλίδη της Κύπρου.
ΑΘΗΝΑ και Λευκωσία εξακολουθούν να πιστεύουν ότι έχουν στα χέρια τους ως κύριο δέλεαρ για τον Ερντογάν να του προσφέρουν «πιο πολλές δόσεις» Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παλαιότατη αντίληψη στην πολιτική Ελλάδος - Κύπρου. Η παλαιότητά της υπενθυμίζει και το γεγονός ότι επιχειρήθηκε μεν πολλές φορές στο παρελθόν, από πριν ανέλθει στην εξουσία το 2002 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δοκιμάστηκε κατ’ επανάληψιν με διάφορους τρόπους, πλην όμως δεν απέδωσε τα προσδοκώμενα «αμοιβαίου οφέλους, win-win, kazan-kazan» αποτελέσματα. Ένας συγκριτικός λογαριασμός διά μέσου των ετών βεβαιώνει ότι, όχι μόνο δεν υπήρξε μείωση, αλλά αντιθέτως επαύξηση της τουρκικής επεκτατικότητας. Οι ελληνικές (ελλα-δικές μας και κυπριακές) προσφορές προς την Άγκυρα αποδείχθηκε ότι ανοίγουν περισσότερο την όρεξη της τουρκικής βουλιμίας. Κανόνας επαληθευόμενος, από την αρχαία εποχή του Θουκυδίδη μας: «Αν υποχωρήσετε, θα προβάλουν αμέσως άλλη μεγαλύτερη απαίτηση γιατί θα βεβαιωθούν ότι τώρα ενδώσατε από φόβο» (Α-140)...
ΙΔΟΥ ΠΩΣ έχουν διαχρονικώς στην πράξη οι περιβόητες «πραγματικότητες» που ονομαστικά επικαλείται ανέκαθεν η Τουρκία, διά στόματος τώρα και του Φιντάν. Οι ηγεσίες του ηττημένου το 1974 από τον Αττίλα Ελληνισμού, από φόβο υποχώρησαν στην απαίτηση των Τούρκων Εισβολέων - Κατακτητών (α) για «λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας» στην Κύπρο και (β) υποβιβασμό του τουρκικού προβλήματος της εισβολής - κατοχής, σε ζήτημα διαδικασιών «διακοινοτικών» συνομιλιών.
Έτσι ο Αττίλας εδραιώθηκε επί του εδάφους, μονιμοποιήθηκε ανεμπόδιστος κι ατιμώρητος (1974-2024), αποταμίευσε στο διπλωματικό του θησαυροφυλάκιο σειρά «κεκτημένων» και «συμφωνημένων πλαισίων», πολιτικής εξίσωσης του 18% με το 82%, «εξίσου προερχομένης από Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους κυριαρχίας», «ισότιμα συνιστώντα στέιτς - πολιτείες - ιδρυτικά κράτη», τουρκική εκ περιτροπής προεδρία κ.ο.κ., «χωρίς να φύγει ούτ’ ένας Τούρκος στρατιώτης και δίχως να επιστραφεί ούτε εκατοστό εδάφους», καθώς καυχιόταν και ο Ερντογάν...
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, κατά την «θουκυδίδειαν πρόβλεψιν» του Α-140 της Ξυγγραφής του, οι Τούρκοι, βεβαιωθέντες για τον ελληνικό ενδοτισμό, προχώρησαν ήδη να προβάλλουν άλλη μεγαλύτερη απαίτηση: «Και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες». Το «άλλο τι» είναι η νομιμοποίηση και διεθνής αναγνώριση του τουρκικού κατοχικού ψευδοκράτους στα σκλαβωμένα βόρεια ελληνικά εδάφη της Κύπρου, η «κυριαρχική ισότητα και ίσο διεθνές καθεστώς». Και μάλιστα... προκαταρκτικά. Ως προϋπόθεση για την επανέναρξη των συνομιλιών επίλυσης «μεταξύ δύο γειτονικών κρατών» εν Κύπρω.
ΑΘΗΝΑ και Λευκωσία εξακολουθούν να πιστεύουν ότι έχουν στα χέρια τους ως κύριο δέλεαρ για τον Ερντογάν να του προσφέρουν «πιο πολλές δόσεις» Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παλαιότατη αντίληψη στην πολιτική Ελλάδος – Κύπρου
- Η εικόνα είναι σαφής και εύγλωττη, όπως ακριβώς μεταδόθηκε και στις δηλώσεις που έκαναν πλάι-πλάι προχθές οι Υπ.Εξ. Γεραπετρίτης και Φιντάν στο τέλος των συνομιλιών τους. Ο πρώτος επανέλαβε τους ελληνικούς (ελλα-δικούς μας και κυπριακούς) εκλιπαρισμούς υπέρ της πρότερης υποχώρησης του Ελληνισμού στην παλαιότερη τουρκική απαίτηση για ΔΔΟ και ο δεύτερος την νέα τουρκική απαίτηση για δύο κράτη στην Κύπρο. Ομοίως και κατά τα λοιπά των ελλαδο-τουρκικών διαφορών...
ΒΕΒΑΙΩΣ είναι διακηρυγμένο εξ Αθηνών και εκ Λευκωσίας ότι αμφότερες οι κυβερνήσεις δεν είναι διατεθειμένες για άλλες υποχωρήσεις στις τουρκικές αξιώσεις. Δεν εντοπίζεται όμως πώς θα δυνηθούν, και με ποιους ίσως μοχλούς θα επιτύχουν να καμφθεί η επίμονη, διαχρονικά αταλάντευτη, επεκτατική τουρκική βουλιμία.
Παρήγορο είναι ότι οι τρέχουσες επικίνδυνα διεθνείς συγκυρίες στην περιοχή και στον κόσμο έδωσαν την ευκαιρία στην Ελλάδα και στην Κύπρο για ενδυνάμωση των Συντελεστών Ισχύος αμφοτέρων των κρατών, αυξάνοντας τις ελπίδες ότι, με ικανότερη διπλωματική και στρατιωτική επάρκεια, θα μειωθούν τα φοβικά σύνδρομα και τα Ηττημένα Μυαλά μας. Ούτως ώστε να εξαλειφθεί επιτέλους το «φόβω και τούτο υπακούσαντες» έναντι της Τουρκίας. Η πάροδος του χρόνου στη διάρκεια των «ήρεμων νερών» προσφέρεται ως χρονικό περιθώριο αξιοποίησης ευκαιριών και μεθοδικά επιδέξιας ανάπτυξης δυνατοτήτων προς περαιτέρω επαύξηση της ισχύος.
Η Άγκυρα ελπίζει ότι με τα «ήρεμα νερά» θα επιτύχει, αλλού να στραφούν, μακράν της διπλωματικής και στρατιωτικής ενδυνάμωσης, οι προτεραιότητες του Ελληνισμού. Άλλωστε για την δική της ενδυνάμωση επέλεξε να έχει το περιθώριο χρόνου των «ήρεμων νερών».
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ αποκρυπτογράφηση η τουρκική επιμονή. Την εκφωνεί διαρκώς με σαφήνεια ο ίδιος ο Ερντογάν. Παραδείγματος χάριν, τα είπε και προχθές μετά την εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τράμπ στις ΗΠΑ, τον οποίο ήδη προσκάλεσε τηλεφωνικά να επισκεφθεί την Τουρκία: «Ελπίζω ότι θα αποδεχτεί την πρόσκλησή μας και έτσι θα ενισχύσει τη συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι στο παρελθόν, γιατί υπάρχει θέμα F-35 μεταξύ μας. Υπάρχει μια διαδικασία σχετικά με τους S-400. Υπάρχουν δηλώσεις του επί προεδρίας του για την Τουρκία για το θέμα των F-35, που έλεγε “Έδωσαν τα χρήματα, αλλά παρ’ όλ’ αυτά ακόμη δεν τους δώσατε τα αεροπλάνα;”. Οι προσδοκίες μας από τον σύμμαχό μας, τις ΗΠΑ, είναι γνωστές. Αντιμετωπίζουμε πολλές προκλήσεις, ιδιαίτερα το παλαιστινιακό ζήτημα και την κρίση Ρωσίας-Ουκρανίας. Είναι δυνατό να ξεπεραστούν αυτά με τη συνεργασία Τουρκίας – ΗΠΑ. Συνεργαστήκαμε με τον κ. Τραμπ κατά την προηγούμενη προεδρία του. Αν και κατά καιρούς υπήρξαν διαφωνίες, το πρότυπο συνεργασίας Τουρκίας - ΗΠΑ είναι αδιαμφισβήτητο. Θα συνεχίσουμε τις επαφές μας με τον Ντόναλντ Τραμπ τη νέα περίοδο και θα συζητήσουμε πώς θα διαμορφώσουμε τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, θα εξετάσουμε την απόσυρση των στρατευμάτων των ΗΠΑ από τη Συρία. Πώς θα τερματίσουν την υποστήριξή τους στην τρομοκρατική οργάνωση PKK/PYD/YPG. Θα ήταν μια καλή αρχή για τον κ. Τραμπ να διακόψει την παροχή όπλων στο Ισραήλ, προκειμένου να σταματήσει την ισραηλινή επιθετικότητα σε παλαιστινιακά και λιβανικά εδάφη», είπε ο Ερντογάν…
