Εδώ πέτυχαν κέντρο και εκεί (ώς τώρα) αστόχησαν

Όταν η σεζόν ξεκινά, οι φίλαθλοι - οπαδοί των ομάδων έχουν πάντα στραμμένο το μυαλό τους στα νέα αποκτήματα. Το ίδιο και τα ΜΜΕ. Απόλυτα φυσιολογικό, αν έχουμε υπόψη πως ο τομέας ενίσχυση παίζει συνήθως μεγάλο ρόλο στην πρόοδο και την πορεία της κάθε ομάδας. Με οκτώ συμπληρωμένες αγωνιστικές, μεσούσης της 9ης και με αρκετούς ευρωπαϊκούς αγώνες να έχουν διεξαχθεί, το δείγμα καλό, στο επίπεδο του BIG8. Ποια είναι η μέχρι τώρα καλύτερη (θα προτιμήσουμε τη λέξη εύστοχη) προσθήκη και ποια δεν ανταποκρίθηκε ακόμη; Η εικόνα δημιουργήθηκε ανεξάρτητα από τους αγώνες Παρασκευής και Σαββάτου. Ένα ματς δεν αλλάζει πολλά είτε ο παίκτης έκανε «παπάδες» είτε ήταν κακός. Πάμε, λοιπόν, βαθμολογικά:

Πάφος FC: Έγινε πολύς ντόρος για την άφιξη του Νατέλ και του Άντερσον. Αλλά από τους νεοφερμένους, αυτός που κάνει άψογα τη δουλειά για την οποία αποκτήθηκε είναι ο Ιβάν Σούνιτς. «Εξάρι» ποιότητας ο Κροάτης, άψογος ανασταλτικά, άψογος στην εμπλοκή του στην οργάνωση, αλλά και αποτελεσματικός μπροστά (έχει ήδη 2 γκολ). Στην αντίπερα όχθη, έχω την αίσθηση ότι όλοι περίμεναν περισσότερα πράγματα από τον Νατέλ. Τον είχαμε δει να αναπτύσσεται εντυπωσιακά όταν ήταν στον ΑΠΟΕΛ, τον αναμέναμε σε υψηλό επίπεδο τώρα. Αλλά…

Η πιο ενδιαφέρουσα περίοδος ομολογουμένως για τους Κύπριους οπαδούς -και παγκοσμίως δηλαδή- είναι η προετοιμασία της ομάδας, καθώς εκεί αναζητούνται ταλέντα και έτοιμοι παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά, το ζήτημα είναι να πετύχουν όμως…

Άρης: Εδώ υπάρχει μια δυσκολία. Από τη μια είναι ο Κβιλιτάια και από την άλλη ο Γκόλτνσον. Ο Γεωργιανός σκοράρει και ξεκίνησε τάχιστα να κάνει απόσβεση της μεγάλης επένδυσης. Αλλά ο υψηλόσωμος Βρετανός στόπερ προσέδωσε άλλη διάσταση στην οπισθοφυλακή. Ο Άρης, που ήταν γενικώς ευάλωτος στα μετόπισθεν, έχει τώρα την καλύτερη άμυνα. Η συνεισφορά του Γκόλνστον είναι τεράστια στη βελτίωση. Για αποτυχημένη κίνηση δεν μπορεί να λεχθεί. Αλλά αναμέναμε περισσότερα από τον Άντερσον Κορέια. Βασικός στην πρεμιέρα και μετά, δύο συμμετοχές μερικών λεπτών.

ΑΠΟΕΛ: Ο Ελ Αραμπί ήρθε και κάνει τη δουλειά του πολύ καλά. Σκοράρει, είναι γενικώς εξέχουσα φυσιογνωμία. Αλλά με όλον τον σεβασμό προς τον τρομερό Μαροκινό, βγήκε από την εξωτερική ο Λαΐφης. Ο διεθνής Κύπριος, πέραν του ότι αποδίδει πολύ καλά, εκπέμπει και την εικόνα του ηγέτη. Η επιμονή της Διοίκησης Πετρίδη στις δύο περιπτώσεις απέδωσε. Η επιλογή, που μέχρι τώρα δεν έχει πιάσει τόπο, είναι του Μάγιερ. Είχε τραυματισμό, θα πει κάποιος. Όμως, όσο πάτησε στο γήπεδο (10 ματς και 450 περίπου λεπτά), έδειξε ελάχιστα πράγματα. Σε σχέση με το βιογραφικό του.

Απόλλων: Νέο πρόσωπο, που να έχει ξεχωρίσει από τους άλλους ιδιαίτερα, δυσκολεύομαι να διαλέξω. Αλλά ο Βέισμπεκ είναι ίσως η καλύτερη θετική περίπτωση. Έχει ειδικό βάρος στη μεσαία γραμμή, προσφέρει ποικιλοτρόπως, μετρά πολλά 90λεπτα, σκοράρει. Εξίσου δύσκολο να βρεις αρνητική προσθήκη, σε μία ομάδα που γενικώς ποντάρει στο σύνολο και όχι στις μονάδες. Μάλλον, Ντι Μάρκο. Λίγο λόγω βιογραφικού, ίσως επειδή είναι εν ενεργεία διεθνής με τη Σλοβακία (ήταν στην 26άδα του Γιούρο). Ώς τώρα έχει ελάχιστη παρουσία.

Ομόνοια: Αυτός που δεν βγαίνει με τίποτα από το γήπεδο ώς τώρα. Ο Μάριτς. Ήρθε χωρίς περγαμηνές, αλλά κάνει καταπληκτική δουλειά. Η δική του απόδοση στη μεσαία γραμμή είναι βαρόμετρο για την Ομόνοια. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, ο ικανός κεντρικός μέσος είναι must. Θα είναι ενδιαφέρουσα η εικόνα της ομάδας, όταν απουσιάσει. Περγαμηνές είχαν, αντίθετα, ο Ατζίλι και ο Ελάντερ. Κανένας εκ των δύο δεν απέδωσε, δεν κέρδισε καν θέση στην 11άδα, αλλά η κάθοδος του Ισραηλινού προκάλεσε περισσότερο ντόρο και άρα οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες.

ΑΕΚ: Kαι εδώ δυσκολεύεσαι να επιλέξεις τη Νο1 προσθήκη. Το έψαξα, το μελέτησα, αναλόγως με το επίπεδο και τις προσδοκίες έκαστου νεοφερμένου. Έφερε γερά ονόματα η ΑΕΚ, αλλά επιτρέψτε μου να διαλέξω έναν, τον Καμπρέρα. Γιατί δεν είναι εύκολο, ακόμη και αν έρχεσαι από μεγάλη σεζόν σε μικρή ομάδα, να αποδώσεις άμεσα σε μεγαλύτερη. Ο βραχύσωμος Αργεντινός κέρδισε θέση βασικού, έβαλε δύο γκολ και εκτελεί πολύ καλά τα καθήκοντά του. Στα αρνητικά, η περίπτωση Χαϊμέ Σουάρες. Σε άψογη ηλικία, με καλή προϋπηρεσία (Οβιέδο), αλλά από υποψήφιος πρωταγωνιστής έγινε κομπάρσος… Βασικός στα παιχνίδια με Πακς και μετά… Δύο λεπτά στο πρωτάθλημα και 19’ στο κύπελλο.

ΑΕΛ: Έκανε εξαιρετική επιλογή στο τέρμα, κάνει φοβερή δουλειά ο Μπράγκα, αλλά Νο1 είναι ο Λεσοβόι. Ο Ρώσος επιθετικός μέσος ξέρει μπάλα, έχει φινέτσα, απλώνει το ταλέντο του στο γρασίδι. Σκόραρε πανέμορφα γκολ, μοίρασε παιχνίδι. Είναι με διαφορά η κορυφαία προσθήκη. Αντίθετα, δεν έβγαλε ακόμη πράγματα ο Ρομπέρτα. Έχω καλή εικόνα από το βουλγαρικό πρωτάθλημα και ξέρω ότι έχει υψηλό ποδοσφαιρικό επίπεδο, αυτό του σέντερ φορ. Ανέμενα λοιπόν πολλά και είδα (όπως όλοι νομίζω) λίγα.

Ανόρθωση: Σε ένα από τα δυσκολότερα παζλ της χρονιάς (για τους γνωστούς λόγους), το πιο… γνωστό κομμάτι αποδεικνύεται το πιο καλό. Ο Ράφα Λόπεζ. Τον ξέραμε από Ομόνοια και κυρίως από ΑΕΚ. Έναν φορ καλής πάστας. Σε ένα πιο δύσκολο (φέτος) περιβάλλον ανταποκρίθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Έβαλε τέσσερα γκολ, πέτυχε μάλιστα τα πολύ σημαντικά (με Ομόνοια και Εθνικό). Προσθήκες από τις οποίες περίμενες αρκετά και είδες λίγα υπάρχουν και είναι 4-5. Ένας εξ αυτών μετακόμισε επίσης από την ΑΕΚ και είχε το πακέτο για να γίνει μονάδα 1ης γραμμής. Αλλά μέχρι τώρα ο Γκιούρτσο δεν αποδίδει.