Το τέλος του Χριστιανισμού στη Συρία… Στην Κύπρο;
O Χριστιανισμός παγκοσμίως θα γιορτάσει σε τρεις μέρες τη Γέννηση του Θεανθρώπου, ενώ στη Συρία πνέει τα λοίσθια
Μετά από 2024 χρόνια και καθώς ο Χριστιανισμός παγκοσμίως θα γιορτάσει σε τρεις μέρες γι’ ακόμα μια φορά τη Γέννηση του Θεανθρώπου για τη σωτηρία αυτού του κόσμου, ο ίδιος πνέει τα λοίσθια στη γειτονική Συρία, πολύ πλησίον στον ίδιο τον τόπο της γέννησής του!
Καταστρέφονται με μανία ιστορικά μνημεία, δολοφονούνται συστηματικά Χριστιανοί, όμως κλείνουν τ’ αφτιά παγκοσμίως οι σημερινοί «ηγέτες»… Παντού πανηγυρικά στολίζονται βιτρίνες καταστημάτων, δρόμοι και λεωφόροι, στις πολιτισμένες και «χριστιανικές» πρωτεύουσες για «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ», ξοδεύονται δισεκατομμύρια για ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ρεβεγιόν, εν ονόματι του νεογέννητου Ιησού Χριστού (εξ ου και ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ), αλλά ο Χριστιανισμός βρίσκεται υπό εξόντωση… Ακούει κανείς;
Ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Συρίας, Jacques Mourad, της Αρχιεπισκοπής Homs της Συρίας¸ εξιστόρησε με πόνο ψυχής, κραυγή, αγωνία και απελπισία τις κακουχίες των προσφύγων που τρέχουν να σωθούν από τη βαρβαρότητα στο Χαλέπι και την επικείμενη καταστροφή της Χριστιανοσύνης στην περιοχή.
Σε συνέντευξή του στο Agenzia Fides (6 Δεκεμβρίου 2024), τον ειδησεογραφικό σταθμό που ανήκει στο Βατικανό, είπε, μεταξύ άλλων, ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος της Συρίας: «Ειλικρινά κουραστήκαμε, έχουμε πραγματικά εξαντληθεί, και έχουμε επίσης τελειώσει, από κάθε άποψη, αυτό είναι το τέλος της μεγάλης ιστορίας των Χριστιανών στο Χαλέπι».
«Γιατί βασανίζεται τόσο το Χαλέπι; Γιατί θέλουν να καταστρέψουν αυτήν την ιστορική πόλη για όλο τον κόσμο;», διερωτήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος. Μετά από 14 χρόνια πολέμου, θρήνησε για τις συνεχιζόμενες κακουχίες, μιζέρια, και θανάτους που υπέστη ο συριακός λαός, τόνισε το δημοσίευμα. Και πρόσθεσε ότι οι συνεχιζόμενες βίαιες πράξεις στο Χαλέπι των πρόσφατων ενόπλων ομάδων τζιχαντιστών και τα αντίποινα από τις συριακές και ρωσικές δυνάμεις, άφησαν τους Σύριους σε κατάσταση σοκ.
Ο Αρχιεπίσκοπος της Συρίας επέρριψε ευθύνες για την τραγωδία όχι μόνο στην κυβέρνηση της Συρίας και τις ομάδες ανταρτών, αλλά επίσης στις ξένες δυνάμεις, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ, Ρωσίας και Ευρώπης.
«Όλοι φέρουν απευθείας ευθύνες για το τι συμβαίνει στο Χαλέπι», είπε, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση ένα «έγκλημα» που βάζει σε κίνδυνο την ευρύτερη περιοχή, περιλαμβανομένης της Hama και Jazira. Καταδίκασε τα πολιτικά παιχνίδια της διεθνούς κοινότητας, που έχουν αμβλύνει τα βάσανα των Σύριων.
«…Όλα τελείωσαν πλέον γι’ αυτούς. Στο Χαλέπι προσπαθούν να τελειώσουν τη πλούσια, υπέροχη και μοναδική ιστορία των Χριστιανών», είπε ο Αρχιεπίσκοπος Jacques Mourad…
«Γιατί μας έχουν εγκαταλείψει τόσο σ’ αυτόν τον κόσμο, σε αυτήν την ανυπόφορη αδικία;», διερωτήθηκε.
Για την ίδια τραγωδία και το άρθρο του Ανδρέα Γρ. Ορφανίδη* στη «Σημερινή», 8/12/24, «Ελληνορθόδοξες κοινότητες της Συρίας: Υπό απειλή και εγκατάλειψη».
Οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας έστειλαν επιστολή στην ελληνική Κυβέρνηση (η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα), με μια δραματική έκκληση για βοήθεια. Η οποία (επιστολή) αναδεικνύει, έγραψε, την αίσθηση εγκατάλειψης και τη συνεχιζόμενη απειλή για την ύπαρξή τους…
Πρόσθεσε μεταξύ άλλων: «Οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας είναι μια από τις αρχαιότερες χριστιανικές κοινότητες της Μέσης Ανατολής, με ρίζες που ανάγονται στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού… Η κραυγή αγωνίας των Ελληνορθόδοξων της Συρίας είναι μια υπενθύμιση της ευθραυστότητας των θρησκευτικών και πολιτιστικών κοινοτήτων σε περιοχές συγκρούσεων…».
*Καθηγητής-Ανθρωπολόγος στο Philips University, πρώην Πρύτανης και πρώην Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ιδρυμάτων Ανώτερης Εκπαίδευσης (EURASHE). https://simerini.sigmalive.com/article/2024/12/9/ellenorthodoxes-koinotetes-tes-surias-upo-apeile-kai-egkataleipse/
Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος Α΄
Ταυτόχρονα θα πρέπει ν’ ακούσουμε και τη φωνή του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου Α’, και τις δικές του προειδοποιήσεις και κραυγή αγωνίας για το μέλλον της δικής μας μικρής πατρίδας, που κινδυνεύει και αυτή να είναι το επόμενο θύμα. O Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου, Γεώργιος, ήταν φιλοξενούμενος στο TSOUROULLIS «Uncensored». Σύνδεσμος εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=OwInTozhRDc
Ο Μακαριότατος μίλησε για διάφορα θέματα, αλλά κρατάω την αγωνία του για την ύπαρξη του Ελληνισμού στην Κύπρο, που, αφού κατάφερε να επιζήσει από τόσους κατακτητές, σήμερα κινδυνεύει με εξαφάνιση.
Το κυριότερο που τον απασχολεί, είπε, είναι: «Η πορεία του Ελληνισμού στον τόπο τούτο. Που πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος που θα την βάλει στην πορεία ανόδου, γιατί μια πορεία 35 αιώνων σ’ αυτόν τον τόπο κινδυνεύει σήμερα να φθάσει στο τέρμα της. Έχουμε πολλούς που επιβουλεύονται την παραμονή μας σ’ αυτό τον τόπο».
Σε ερώτηση αν έχουμε σήμερα έλλειψη ηγεσίας ή έλλειψη στόχων, απάντησε:
«Νομίζω και τα δύο. Χωρίς ευκρινείς στόχους δεν μπορεί και η κατάλληλη ηγεσία να οδηγήσει τον λαό αλλά και δίχως κατάλληλη ηγεσία, όσο και να υπάρχουν στόχοι, δεν μπορείς να καταφέρεις πάλι εκείνα που επιδιώκεις».
Όσο για τη θέση της Εκκλησίας, για όσους επικαλούνται ότι είναι ακραία θέση, απάντησε:
«Μα, είναι ακραία θέση να επιζητούμε να μείνουμε ως Ελληνισμός στον χώρο τούτο που είμαστε εδώ και 35 αιώνες; Ποια είναι η ακραία θέση, να υπάρξουν συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον 21ον αιώνα είναι ακραία θέση; Δεν ζητήσαμε την καταπάτηση των δικαιωμάτων κανενός… Μήπως ζητούμε κάτι περισσότερο απ’ ό,τι απολαμβάνουν όλοι οι Ευρωπαίοι στην Ευρώπη, ελεύθερη διακίνηση, ελεύθερη εγκατάσταση και απόκτηση περιουσίας; Επιτρέπεται σε όποιον Ευρωπαίο θέλει να πάει να αποκτήσει κατοικία σε όποια χώρα θέλει της Ευρώπης και εμείς δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στα σπίτια μας! Είναι ακραία θέση;».
Και πρόσθεσε ότι είναι η Εκκλησία, που μέσα στους αιώνες κράτησε και τη γλώσσα μας, και τη θρησκεία μας και τη συνείδησή μας και γι’ αυτό έχει λόγο στα εθνικά θέματα.
Και για τη νέα πρωτοβουλία στο Κυπριακό πιστεύει ότι «θα καταλήξει σε ναυάγιο και θα μας μείνουν και νέες υποχωρήσεις… αυτός ο δρόμος οδηγεί στην τουρκοποίηση».
Οι προειδοποιήσεις του Αρχιεπισκόπου κ.κ. Γεωργίου φέρνουν στον νου α) το ερώτημα του κ. Κώστα Ν. Χατζηκωστή στο βιβλίο του «Έξι Προεδρικά Πορτραίτα»:
«Αφήνεται στον αναγνώστη η δυνατότητα να προβληματιστεί και να ερμηνεύσει το πλέον εξουθενωτικό και καταθλιπτικό γεγονός της νεότερης κυπριακής Ιστορίας. Πώς με 300 χρόνια τουρκικής κατοχής (1571-1878) η Κύπρος βγήκε ελληνική και με πενήντα χρόνια ελεύθερης πολιτειακής ζωής, με Έλληνες ηγέτες, πορεύεται προς την τουρκοποίηση!»
και β) τη δήλωσή του ότι «Δεν μπορεί να είναι εθνικισμός η άρνηση της υποταγής», σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, στο συνέδριο με θέμα «Άμβλυνση των εθνικισμών στα Βαλκάνια», που οργάνωσε τον Μάιο του 1993 η Ένωση Συντακτών Μακεδονίας-Θράκης.
Η Κύπρος είναι ελληνική - εδώ και 35 αιώνες
Επιβεβαίωση του Μακαριοτάτου από το Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας
«Cyprus History
Few countries can trace the course of their history over 10.000 years, but in approximately 8,000 BC the island of Cyprus was already inhabited and going through its Neolithic Age. Of all the momentous events that were to sweep the country through the next few thousand years, one of the most crucial was the discovery of copper - or Kuprum in Latin - the mineral which took its name from “Kypros”, the Greek name of Cyprus, and generated untold wealth.
The island’s strategic position, its copper deposits and its timber attracted the first Greeks who came to the island over 3.000 years ago at the end of the Trojan wars. They settled down, bringing in with them and establishing the Greek identity.
Over the centuries Cyprus came under the sway of various rulers including the Egyptians. Assyrians, Persians, the successors to Alexander the Great and the Romans, before Cyprus became part of the Byzantine Empire. Later came the Crusaders, the Frankish Lusignans and Venetians, Ottomans and British.
Cyprus gained its independence in 1960, for the first time in 3.500 years, but the Greek identity of language and culture has been retained.»
(Κατατεθειμένη η δήλωση στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο. Και στο βιβλίο της γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019»).
*Ερευνήτρια - Δημοσιογράφος
