Οι ευλογίες του Πάπα
Ποια Κύπρος, ποιο Αιγαίο, Λιβύη και Συρία; Ο Σουλτάνος Ερντογάν υπόσχεται να πάρει τους Τούρκους και τους λοιπούς Σουνίτες στα Ιεροσόλυμα. Και να θάψει τους Κούρδους, όπως απείλησε, εάν δεν θάψουν τα όπλα τους! Μαζί μας, δε, ουδόλως ασχολείται. Μας θεωρεί δεδομένους. Μας έχει στο περίμενε. Θα μας πει αυτός πότε θα γίνουμε βιλαέτι της νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…
Το πρόβλημα με τις προσδοκίες του Ερντογάν να πάρει τους Τούρκους και τους λοιπούς Σουνίτες στην Ιερουσαλήμ, είναι ότι θα βρει μπροστά του το Ισραήλ. Και ο Νετανιάχου δεν είναι ούτε Μητσοτάκης, ούτε Χριστοδουλίδης, για να σηκώσει την άσπρη σημαία του εξευμενισμού στον Σουλτάνο. Ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός είναι κλασικός ρεαλιστής και δεν έχει καμιά ψευδαίσθηση ότι με τις υποχωρήσεις ή τις υποκλίσεις, όπως εκείνη του Γεραπετρίτη, θα κατευνάσει το θηρίο. Εάν το Ισραήλ υιοθετούσε την πολιτική του κατευνασμού, θα ήταν θέμα χρόνου για να φτάσει ο Αττίλας στα Ιεροσόλυμα. Επί τούτου ατύχησε.
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα ευτυχήσουμε εμείς, και δη λόγω των καλών σχέσεων με το Ισραήλ. Γιατί; Διότι ο καθένας πολεμά για το σπίτι του και την πατρίδα του. Για να έχει την υποστήριξη περιφερειακών δυνάμεων, όπως το Ισραήλ, πρέπει ν’ αποδείξει ο ίδιος ότι θέλει να επιβιώσει αξιοπρεπώς. Πώς Αθήνα και Λευκωσία πράττουν κάτι τέτοιο; Το αντίθετο συμβαίνει. Παρακαλούν την Τουρκία να έρθει στην Πενταμερή με τις ευλογίες του Πάπα, όπως μας λέγει ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, για να θέσει μαζί με τον Τατάρ τη λύση των δύο κρατών. Για να πάρει το κεφάλι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρόκειται για την πολιτική του αποκεφαλισμού μας!
Εάν η αποτρεπτική πολιτική του Ισραήλ είναι παράδειγμα προς μίμηση και μοντέλο αποτροπής και επιβίωσης, η πολιτική Μητσοτάκη - Χριστοδουλίδη είναι παράδειγμα προς αποφυγήν! Μας οδηγεί είτε στην προηγούμενη διχοτομική αξίωση της Άγκυρας, περί των δύο ισότιμων συνιστώντων κρατών με πολιτική ισότητα, είτε στη νέα για δύο κράτη με ισότιμη κυριαρχία. Υπάρχει και μια τρίτη: Αυτή του αδιεξόδου και της παγίωσης της de facto διχοτόμησης, έως ότου γίνει de jure. Υπάρχει εναλλακτική στρατηγική και πολιτική των Αθηνών και της Λευκωσίας. Ο Πρόεδρος λέει όχι. Ερώτημα: Πώς, λοιπόν, πάμε σε βιώσιμη λύση; Εκτός και αν Χριστοδουλίδης και Μητσοτάκης έχουν αποφασίσει ότι η διχοτόμηση συνιστά βιώσιμη λύση. Αυτοί φέρουν το βάρος της απόδειξης περί του αντιθέτου…
