Κυπριακό

Εκκίνηση των μονομερών ΜΟΕ και... θα πληρώσουμε 11 εκ. για οφειλές Τ/κ σε εταιρεία επεξεργασίας λυμάτων (ΒΙΝΤΕΟ)

Σάρκα και οστά θα αρχίσουν να παίρνουν εντός των ημερών κάποια εκ των μέτρων στήριξης των Τουρκοκυπρίων, που μονομερώς εξήγγειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Σάρκα και οστά θα αρχίσουν να παίρνουν εντός των ημερών κάποια εκ των μέτρων στήριξης των Τουρκοκυπρίων, που μονομερώς εξήγγειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Όπως είχε αποκαλύψει πρώτα το ΣΙΓΜΑ, ο φορολογούμενος πολίτης θα κληθεί να πληρώσει 10,9 εκατομμύρια στη διαχειρίστρια εταιρεία του εργοστασίου επεξεργασίας λυμάτων, στην κατεχόμενη Μια Μηλιά, ώστε να συνεχίσει να λειτουργεί κανονικά η μονάδα.

Αυτά τα χρήματα είναι οι οφειλές των Τουρκοκυπρίων και μόνο αφού η Κυπριακή Δημοκρατία εδώ και 10 χρόνια πληρώνει κανονικά αυτά που οφείλει.

Και αυτή η απόφαση λήφθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο πλαίσιο της εξαγγελίας των μονομερών μέτρων για τους Τουρκοκυπρίους, προκειμένου να δημιουργήσουμε θετικό κλίμα και όπως πληροφορούμαστε θ' ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες. Πέραν τούτου, αλγεινή εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι το κράτος θα βάλει εγγυητική ύψους 1,5 εκατομμυρίου η οποία θα ανανεώνεται ανά τριμηνία σε περίπτωση που δεν συμμορφώνονται οι Τουρκοκύπριοι. Οι οφειλές τους μηνιαία αγγίζουν τις 487.000 ευρώ. Και όλα αυτά την ώρα που οι Τουρκοκύπριοι δεν πλήρωσαν τίποτα εδώ και μία δεκαετία για τη λειτουργία του εργοστασίου.

Τα επεξεργασμένα λύματα σήμερα διοχετεύονται στον Πεδιαίο ποταμό και από εκεί Τουρκοκύπριοι γεωργοί ανοίγουν διατρήσεις κατά μήκος του ποταμού ή αντλούν νερό χωρίς κανένα κόστος. Και ότι περισσέψει καταλήγει στην θάλασσα.

Πώς προέκυψε η οφειλή

Το γενικό σχέδιο, εκπονήθηκε από την Κυπριακή Κυβέρνηση το 1960, ήταν η κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση του κεντρικού αποχετευτικού συστήματος της Λευκωσίας. Ως τοποθεσία για το αποχετευτικό σύστημα επιλέχθηκε η Μια Μηλιά, το βορειοανατολικό τμήμα της πόλης. Η εκτέλεση του σχεδίου τριών φάσεων ξεκίνησε το 1972.

Η πρώτη φάση της μονάδας ολοκληρώθηκε το 1980.

Η δεύτερη φάση κάλυψε την Ομορφήτα, το Καϊμακλί και το υπόλοιπο τμήμα της παλιάς πόλης της Λευκωσίας και ολοκληρώθηκε το 1986.

Η τρίτη φάση ξεκίνησε το 1988 η οποία κάλυψε μεταξύ άλλων τις περιοχές Άγιος Ανδρέας, Άγιος Παύλος, Ακρόπολη και ολοκληρώθηκε το 1995.

Η κατασκευή του νέου εργοστασίου στη Μια Μηλιά άρχισε το 2010 και τον Απρίλιο του 2014 τέθηκε σε λειτουργία, για να επεξεργάζεται τα λύματα.

Το έργο κόστισε 29 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα 20 περίπου δόθηκαν από την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ τα υπόλοιπα εννέα από την Κομισιόν εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων.

Σημειώνεται ότι το 2015 η Κομισιόν ζήτησε από ιδιωτική εταιρεία να εκπονήσει μια τεχνοοικονομική μελέτη ώστε να κατασκευαστούν οι υποδομές που θα οδηγούσαν το νερό από το εργοστάσιο της Μιας Μηλιάς στην Αθηένου για σκοπούς άρδευσης.

Η μελέτη ολοκληρώθηκε και εγκρίθηκε από την Κομισιόν το 2019. Από εκεί και πέρα, η Κομισιόν απέστειλε τη συμφωνία για υπογραφή τόσο στην Κυπριακή Δημοκρατία, όσο και στο ψευδοκράτος και εκεί φαίνεται ότι η διαδικασία πάγωσε. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν αποδέχθηκε με τη δικαιολογία ότι ήταν ασύμφορο διότι υπήρχαν φόβοι ότι δε θα πλήρωναν οι Τουρκοκύπριοι.

Ωστόσο, γνώστες του σχεδιασμού έχουν άλλη άποψη καθώς και αυτό το κομμάτι διασφαλιζόταν.

Στη συμφωνία υπήρχε όρος εάν το ένα μέρος δεν πληρώνει το άλλο μέρος θα μπορούσε να εκμεταλλεύεται ολόκληρες τις ποσότητες νερού ως αποζημίωση. Έχει σημασία να πούμε ότι όγκος των επεξεργασμένων λυμάτων αγγίζει τα 10 εκατομμύρια κυβικά μέτρα τον χρόνο, εκ των οποίων τα 7 εκατομμύρια θα το χρησιμοποιούσαμε στις ελεύθερες περιοχές και τα υπόλοιπα 3 εκατομμύρια στο ψευδοκράτος.

Είναι μία ποσότητα νερού που υπερκαλύπτει τις ανάγκες σε νερό άρδευσης στην ευρύτερη περιοχή της Αθηένου που είναι γνωστό ότι είναι καθαρά γεωργικές περιοχές.

Στην ουσία, η Κυπριακή Δημοκρατία αυτή τη στιγμή χάνει έσοδα από το νερό που θα πωλούσε και οι αγρότες εκτός του ότι πληρώνουν αρκετά χρήματα για σκοπούς άρδευσης, έχασαν μια χρυσή ευκαιρία να έχουν ολόχρονα νερό χωρίς να ανησυχούν για τις ανομβρίες.