Οι… ενωτικοί της Βορείου Ιρλανδίας επιστρέφουν στην Κυβέρνηση

Στις εκλογές του Μαΐου 2022 το Sinn Féin κέρδισε τις εκλογές ως το μεγαλύτερο κόμμα στο Stormont (Βουλή Βορείου Ιρλανδίας), με αποτέλεσμα η Michelle O’ Neill, αντιπρόεδρος του Sinn Féin, να γράψει ιστορία. Είναι η πρώτη εθνικίστρια (nationalist - υποστηρίζει την ένωση με τη μητέρα Ιρλανδία) που δικαιωματικά κέρδισε τον ρόλο της Πρώτης Υπουργού στο Εκτελεστικό της Βορείου Ιρλανδίας με θέση στη Βουλή της Βορείου Ιρλανδίας, όπου αντιπροσωπεύει το Mid Ulster.

Όμως, τότε, το Democratic Unionist Party (DUP) (το κόμμα που υποστηρίζει την ένωση της Βορείου Ιρλανδίας με το Ηνωμένο Βασίλειο) αρνήθηκε να μοιραστεί την εξουσία μαζί της ως μέρος της διαμαρτυρίας του εναντίον των μετά το Brexit εμπορικών κανονισμών.

Μετά από δύο χρόνια, τελικά στις αρχές Φεβρουαρίου 2024 έφθασαν σε μια συμφωνία που διευκόλυνε τις διεργασίες των οργάνων της Βουλής στην Βόρειο Ιρλανδία να λειτουργήσουν ξανά. Έτσι η Michelle O’Neill δέχθηκε την απόφαση του κόμματός της να αναλάβει ως Πρώτη Υπουργός με την Emma Little-Pengelly του DUP ως Αναπληρώτρια Πρώτη Υπουργό (Deputy First Minister).

Πριν συνεχίσω, δυο λόγια για τη Michelle O’Neill.

Η Michelle O’Neill γεννήθηκε στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας στις 10 Ιανουαρίου 1977, αλλά μεγάλωσε μέσα στην ιστορία των γεγονότων. Εκεί όπου οι Βρετανοί αποκαλούν Βόρειο Ιρλανδία, αλλά η ίδια προτιμά να το αποκαλεί το βόρειο μέρος της Ιρλανδίας, στο χωριό Clonoe in County Tyrone, σε μια οικογένεια επιφανών Ιρλανδών Ρεπουμπλικάνων που υποστηρίζουν την επανένωση της Ιρλανδίας, η οποία διχοτομήθηκε από τους Βρετανούς το 1921… Ο πατέρας της, Brendan Doris, ήταν πρώην μέλος του IRA (Irish Republic Army)*, που έκανε και φυλακή και αργότερα εξελέγη τη δεκαετία του 1980 δημοτικός σύμβουλος του Sinn Féin στο Duncannon…

Εκτός από τη νίκη του τον Μάιο του 2022, το Sinn Féin είχε ακόμα μια επιτυχία τον επόμενο χρόνο στις δημοτικές εκλογές. (https://www.bbc.co.uk/news/uk-northern-ireland-60251166) 3.2.24, https://aims.niassembly.gov.uk/mlas/details.aspx?aff=2474&per=216&sel=1&ind=13&prv=0).

* Το όνομα αυτό («Ιρλανδικός Ρεπουμπλικανικός στρατός») χρησιμοποιείτο από διάφορες οργανώσεις αντίστασης κατά το 20όν και 21ον αιώνα και οι οποίες ήταν αφοσιωμένες ενάντια στον ιμπεριαλισμό και υπέρ μιας ολόκληρης Ιρλανδίας, ανεξάρτητης και ελεύθερης από βρετανική κυριαρχία.

Στις 31 Ιανουαρίου 2024 η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου εξέδωσε ένα έγγραφο 80 σελίδων, με τίτλο «Διασφαλίζοντας την Ένωση» (“safeguarding the Union”), το οποίο τύπωσε το Γραφείο της κυβέρνησης του ΗΒ στη Βόρειο Ιρλανδία, για να αποκαταστήσει τον διαμοιρασμό εξουσίας.

Αν το μελετήσει ένας προσεκτικά, θα βρει α) ότι υπάρχουν κομμάτια και φρασεολογίες που απουσιάζουν διαχρονικά από τη φρασεολογία του ΗΒ σε σχέση με την Κύπρο και β) γίνεται αντιληπτό και γιατί το αποδέχθηκε το Sinn Féin.

Ο συσχετισμός αυτός είναι άμεσα αναγκαίος για να φανεί και να τονιστεί ότι η συμπεριφορά των κυβερνήσεων του Ηνωμένου Βασιλείου σε σχέση με την Κύπρο και τις διάφορες διχοτομικές προτάσεις, «λύσεις» που προτείνουν εδώ και 50 σχεδόν χρόνια, τουλάχιστον από τις δύο τουρκικές εισβολές μέχρι σήμερα, αλλά και πριν από το 1955-1960, είναι αυτή διότι δεν βρίσκουν αντίσταση!

Αντιθέτως, βρίσκουν «συμμάχους» δικούς μας στο πλευρό τους, που εργάζονται υποσκάπτοντας την Κυπριακή Δημοκρατία και διχάζοντας τον λαό της. Προωθώντας τα βρετανικά σχέδια, στα οποία είναι ενσωματωμένα και τουρκικά συμφέροντα και έτσι, καταφέρνοντας να μην υπάρχει αμιγές μέτωπο, μια εθνική γραμμή απελευθέρωσης, εναντίον τόσο της κατοχικής Τουρκίας όσο και των συμμάχων της…

Άμεσα αναγκαίος λοιπόν ο συσχετισμός, για να τονιστεί ότι, το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να πιεστεί, να βρεθεί το ίδιο στο τοίχο, για να υιοθετήσει τέτοιες φρασεολογίες και για το συμφέρον του λαού της Κύπρου.

Στην περίπτωση της Βορείου Ιρλανδίας, λοιπόν, αφού πέρασαν 24 μήνες δίχως αποκεντρωμένη κυβέρνηση και κοινοβούλιο, τελικά βρέθηκε μια λύση μέσω του εγγράφου των 80 σελίδων και σχετικών εξελίξεων. Με αποτέλεσμα η Michelle O’Neill του Sinn Féin να αναλάβει ως η νέα Πρώτη Υπουργός της Βορείου Ιρλανδίας. Θα έλεγε ένας ότι τρίζουν τα κόκκαλα της μ. Μάργκαρετ Θάτσερ στο τάφο, καθώς η ένωση/επανένωση της Ιρλανδίας βρίσκεται ένα σκαλί πλησιέστερα…

Παραμένει βέβαια να δούμε κατά πόσον ο νέος διαμοιρασμός θα αντέξει ή θα διαλυθεί.

Το έγγραφο των 80 σελίδων φωτογραφίζει σε ορισμένα σημεία τη Συμφωνία της Καλής Παρασκευής και τον Περί Βορείου Ιρλανδίας Νόμο του 1998, που τερμάτισαν τα «προβλήματα».

Παράγραφος 4 – αναφέρεται σε πλειοψηφία «…να πειστεί η πλειοψηφία του λαού της Βορείου Ιρλανδίας ότι το καλύτερό της μέλλον παραμένει με την Ένωση (με το Ηνωμένο Βασίλειο)».

«A prosperous Northern Ireland, with stable and effective devolved government, taking the opportunities posed by full access to the UK and EU markets remains the surest way to persuade the majority of the people of Northern Ireland that its best future remains within the Union».

Παράγραφος 45 – «Το συνταγματικό καθεστώς της Βορείου Ιρλανδίας εντός του Ηνωμένου Βασιλείου παραμένει αμείωτο και θα συνεχίσει εκτός και μέχρι που η πλειοψηφία του πληθυσμού αποφασίσει διαφορετικά».

«Northern Ireland’s constitutional position within the United Kingdom is undiminished and will continue unless and until a majority of its population decides otherwise».

Παράγραφος 63 – Η Συμφωνία του Belfast (Καλής Παρασκευής) είναι ξεκάθαρη ότι «η Βόρειος Ιρλανδία παραμένει εσωτερικό μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου και ότι το συνταγματικό της στάτους μπορεί να αλλάξει μόνο με την έγκριση της πλειοψηφίας του λαού της».

«The Belfast (Good Friday) Agreement is clear that Northern Ireland remains an integral part of the United Kingdom, and that its constitutional status may change only with the consent of a majority of its people».

Παράγραφος 69 – «Η Ένωσή μας δεν είναι μόνο μια πολιτική οντότητα. Στην καρδιά της υπάρχει επίσης η οικονομική ένωση. Τα οικονομικά δικαιώματα του λαού της Βορείου Ιρλανδίας για να ωφεληθούν από την οικονομική ένωση πρέπει να γίνουν σεβαστά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μάθουμε από τα μαθήματα των περασμένων χρόνων και να δώσουμε ξεκάθαρες διαβεβαιώσεις ότι συμφωνίες που βλάπτουν τις εσωτερικές αγορές του ΗΒ και οι οποίες δεν έχουν ευρεία υποστήριξη δεν θα επιβληθούν ποτέ πάνω από τα κεφάλια του λαού της Βορείου Ιρλανδίας».

«Our Union is not just a political entity. At its heart it is also an economic union. The economic rights of the people of Northern Ireland to benefit from that economic union must be respected. That means we must learn the lessons of the past number of years and provide clear assurances that agreements which harm the UK’s internal market and which cannot command broad support will never be imposed over the heads of the people of Northern Ireland».

(Το έγγραφο εδώ: https://assets.publishing.service.gov.uk/media/65ba3b7bee7d490013984a59/Command_Paper__1_.pdf και https://www.gov.uk/government/publications/safeguarding-the-union).

Δικοινοτική, Διζωνική Ομοσπονδία

Αυτά όλα μάς προσφέρουν μια γνώση ως προς το πώς εργάζεται ο «διαμοιρασμός εξουσίας», πώς μπορεί να δουλέψει ή να καταρρεύσει ένα σύστημα κάτω από τη διαιρετική Δικοινοτική, Διζωνική Ομοσπονδία, δίχως καμία από τις συνταγματικές δημοκρατικές και νομικές διασφαλίσεις στο ΗΒ, μέρος του οποίου αποτελεί η Βόρειος Ιρλανδία.

Ένας από τους κύριους λόγους, λοιπόν, που το Sinn Féin δέχθηκε τον «διαμοιρασμό εξουσίας» και τη νέα συμφωνία είναι επειδή (αυτό είναι αποδεδειγμένο αλλά σε μεγάλο βαθμό αποσιωπάται) η κυβέρνηση του ΗΒ και το Κοινοβούλιο ΗΒ έχουν δεχθεί μέσω του περί Βορείου Ιρλανδίας Νόμου 1998, ότι η Βόρειος Ιρλανδία έχει ξεχωριστό λαό (στον ενικό) με δικαίωμα άσκησης αυτοδιάθεσης μέσω πλειοψηφικής δημοκρατίας σε ένα δημοψήφισμα στη Βόρειο Ιρλανδία.

Εις αντίθεση η ΔΔΟ βασίζεται πάνω σε «δύο κοινότητες», σε δύο εκλογικούς καταλόγους, και δύο δημοψηφίσματα και έτσι δεν επιτρέπει την άσκηση αυτοδιαθέσεως του λαού, δεν επιτρέπει άσκηση πλειοψηφικής δημοκρατίας σε σύνολο ενός λαού, όπως και το σχέδιο Δρος Νιχάτ Ερίμ του 1956. Με αποτέλεσμα την απαρτχάιντ δήλωση του Υπουργού Αποικιών στις 19 Δεκεμβρίου 1956, την οποία είχε λέξη προς λέξη σχεδόν συμφωνήσει τρεις μέρες νωρίτερα με τον Τούρκο Πρωθυπουργό στην Κωνσταντινούπολη.

Προσέξετε τις λέξεις κλειδιά. Όλες είναι λέξεις απαγορευμένες για την πλειοψηφία του λαού της Κύπρου, του 82%, όπως ήταν το 1960.

Από τότε που η Κύπρος ήταν αποικία του ΗΒ, μέχρι σήμερα. Θυμηθείτε τι επεδίωκε για την Τουρκία στη Γενεύη ΙΙ ακόμα πριν ολοκληρωθεί η δεύτερη βάρβαρη τουρκική εισβολή, ο προεδρεύων «εγγυητής» Τζέιμς Κάλλαχαν, Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας…

Ο τερματισμός της διχοτόμησης και η παράλληλη επανένωση της Βορείου Ιρλανδίας με τη μητέρα Ιρλανδία μπορεί να αργήσουν ακόμα λίγα χρόνια, αλλά θα έλθουν.

Πίστη και αγώνας χρειάζεται και για τον ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ της διχοτόμησης και την παράλληλη ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της Κυπριακής Δημοκρατίας από ξένη κατοχή, και όχι παραπλάνηση, παράδοση και υποταγή.