Για ποια αναγκαία οικοδόμηση εμπιστοσύνης μιλάτε, κ. Πρόεδρε;

Κύριε Πρόεδρε!

Με μεγάλη έκπληξη αλλά και απογοήτευση διάβασα τις δηλώσεις σας της 19ης Φεβρουαρίου («Φιλελεύθερος»: ‘’Αναγκαία η οικοδόμηση εμπιστοσύνης στο Κυπριακό’’!). Οι απόηχοι των χλευασμών και η προσβλητική απόρριψη από τους Τούρκους των πρόσφατων γενναιόδωρων ΜΟΕ, είναι ακόμη ηχηρότατοι! Παρ’ όλα αυτά, εσείς επιμένετε!!!

Η «οικοδόμηση εμπιστοσύνης» έχει γίνει μονόδρομος. Όλα αυτά τα χρόνια δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να υποχωρούμε στους τουρκικούς παραλογισμούς και απαιτήσεις και να ενδίδουμε στους όρους, που συνεχώς απαιτούν και επαυξάνουν εις βάρος μας. Πολύ φοβούμαι ότι θα έχουμε και χειρότερα με αυτήν την παθητική στάση.

Ποια «οικοδόμηση εμπιστοσύνης» μάς πρόσφεραν εκείνοι τόσα χρόνια; ΤΙΠΟΤΑ. Τις σημαίες τους στον Πενταδάκτυλο και στην Αγία Σοφία τις τρώμε στη φάτσα καθημερινώς! Οι εγκλωβισμένοι αποδεκατίστηκαν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Η Παιδεία στην κατεχόμενη πατρίδα μας έχει συρρικνωθεί. Οι εκκλησίες μας και η πολιτιστική κληρονομιά μας έχουν λεηλατηθεί, βεβηλωθεί και καταρρακωθεί. Οι περιουσίες των εκτοπισμένων και η κατεχόμενη γη μας ξεπουλιέται σε ξένους, το Βαρώσι είναι στα πρόθυρα της μετατροπής σε «Λας Βέγκας της Μεσογείου» και εκμετάλλευσης! Να συνεχίσω; Άδικος κόπος και χαμένος χώρος.

Κύριε Πρόεδρε, εθελοτυφλείτε, έχετε μάτια και αφτιά κλειστά σε ό,τι πρέπει να βλέπετε και να ακούτε. Μόνο σε μερικούς ξενόβαλτους και ντόπιους εφιάλτες δίνετε σημασία. Είμαι περίεργος τι απαντήσατε στην απεσταλμένη του ΓΓ του ΟΗΕ, όταν σας είπε τις «διαπιστώσεις» της, βάσει των οποίων αποφασίσατε ότι είναι «αναγκαία η οικοδόμηση εμπιστοσύνης».

Πολύ ευκολόπιστος μού φαίνεστε, κύριε Πρόεδρε, και διαλέγετε να παραβλέπετε την πραγματικότητα. Να μιλήσουμε λίγο για την πραγματικότητα, ίσως καταλάβετε την τουρκική νοοτροπία και αδιαλλαξία;

Ο σουλτάνος κάτω από τους πολεμικούς ήχους της ΝΑΦΤΕΞ που απέκλεισε το μισό Αιγαίο μέχρι έξω από την Εύβοια, επισκέφθηκε την Αθήνα! Μάλλον εισέβαλε, θα έλεγα. Με τρία αεροπλάνα, την προσωπική του φρουρά, τη σουλτανική αυτοκινητοπομπή και τριακόσιους τραμπούκους, για να υπογράψει έγγραφο φιλίας! Δυστυχώς, η Ελληνική Κυβέρνηση δέχτηκε όλην αυτήν την επίδειξη ισχύος. Μερικοί μάλιστα υποκλίθηκαν δουλοπρεπέστατα. Και αυτά για μονομερή «οικοδόμηση εμπιστοσύνης»! Ας το αφήσουμε αυτό γιατί δεν μας ενδιαφέρει άμεσα, παρ’ όλο που επηρεάζει και το θέμα της Κύπρου. Και το σύμφωνο φιλίας υπεγράφη! Θριαμβευτής ο σουλτάνος έφυγε, χαμογελώντας!

Οι απαιτήσεις περί ‘’γαλάζιας πατρίδας’’ ισχύουν και επιβεβαιώνονται καθημερινώς, όπως και πολλά, πολλά άλλα. Πριν από τρεις εβδομάδες στη Σμύρνη ο «φίλος» σουλτάνος δήλωσε: «…Ο αγώνας μας δεν τελείωσε με την εκδίωξη του εχθρού από τα εδάφη μας, ρίχνοντάς τον στη θάλασσα, από τη Σμύρνη...». Παλαιότερα απείλησε ότι θα «…έρθουν νύχτα», όπως έκαμαν και στην Κύπρο!

Ο δε εκπρόσωπος του τουρκικού Υπ. Άμυνας, Ζεκί Ακτούρκ, δήλωσε στις 29 Ιανουαρίου: «… Και πάλι με αφορμή την 29ην Ιανουαρίου, ‘Ημέρα Εθνικής Αντίστασης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης’ εκφράζουμε ότι στεκόμαστε δίπλα στους Τούρκους Ομογενείς μας της Δυτικής Θράκης, στον δίκαιο αγώνα τους και μνημονεύουμε τον αγώνα του Δρος Σαντίκ Αχμέτ με έλεος και σεβασμό».

Αλλά όχι σεβασμό σε αυτά που υπογράφουν! Αυτοί είναι οι Τούρκοι. Τίποτα δεν σέβονται, αρκεί να εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους. Κατά τα άλλα, είναι φίλοι! Με τέτοιους φίλους, δεν χρειαζόμαστε εχθρούς!

Να μιλήσουμε λίγο και για τον εδώ εγκάθετο. Συχνά μάς λέει: «Στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί και δύο κράτη!». Και αναμασά αυτά που τον έμαθαν: «Δεν τίθεται ζήτημα οπισθοχώρησης!». Φυσικά! Η οπισθοχώρηση δεν είναι στο τουρκικό λεξιλόγιο. Εξάλλου αφού έχουμε τους αφελείς στον ‘’νότο’’ – ας το πούμε έτσι πιο… ευγενικά – να οπισθοχωρούν, γιατί να το κάνουμε εμείς. Αυτά σκέφτονται και κάνουν οι «φίλοι» τουρκαλάδες.

Φαίνεται ότι ξεχνάτε και τα παλαιότερα, κύριε Πρόεδρε. Τις αναφορές για την Κύπρο του Δρος Νιχάτ Ερίμ (1956) και, πρόσφατα, του Νταβούτογλου, για την Κύπρο, το Αιγαίο, την Θράκη κ.λπ. Τον Τουρκικό Εθνικό Όρκο του 1920 στην Τουρκική́ Εθνοσυνέλευση. Τις συνεχείς τουρκικές δηλώσεις για τη «Γαλάζια Πατρίδα», που κάθε άλλο από γαλάζια είναι. Μάλλον αιματοβαμμένη. Και πάρα πολλά άλλα, που συνεχώς δηλώνουν, απειλούν και κάμνουν. Πάντοτε με τη δική μας ανοχή, διαλλακτικότητα και αφέλεια… Φαίνεται ότι δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι αυτά που δηλώνουν τα κάνουν. Έχουν σχέδιο και πρόγραμμα και προχωρούν. Δεν χάνουν ευκαιρία. Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα αλλάξουν τα σχέδια τους;

Εσείς δεν τα ξέρετε όλα αυτά, κύριε Πρόεδρε; Τα είπατε στην κυρία Κουεγιάρ που μας ήρθε από την άλλη άκρη του κόσμου και που μάλλον δεν θα ήξερε μέχρι πρόσφατα ούτε καν που είναι η Κύπρος στον χάρτη; Αμφιβάλλω αν ξέρει την ιστορία της Κύπρου και πώς καταλήξαμε στα σημερινά χάλια. Παρ’ όλα αυτά δέχεστε τις ‘’διαπιστώσεις’’ της και κάνετε ανεύθυνες, ναι κύριε Πρόεδρε, λυπούμαι που το λέω αλλά δεν βρίσκω άλλη λέξη που να χαρακτηρίζει τις τελευταίες σας, απαράδεχτες δηλώσεις για «αναγκαία οικοδόμηση εμπιστοσύνης!».

Με αυτά τα δεδομένα πιστεύω, και πολύ φοβούμαι, ότι οι προβλέψεις του Στέλιου Χριστοφίδη (ΣΗΜΕΡΙΝΗ, 6/2/2024) θα πραγματοποιηθούν και θα γίνεις παρελθόν! Το πρόβλημα είναι ότι μαζί με σας, η πατρίδα μας και εμείς θα έχουμε την ίδια τύχη… μάλλον ατυχία πρέπει να πω!

*Μόνιμος Κάτοικος Μελβούρνης