Ήταν μόνο θέμα χρόνου η εισβολή των χούλιγκαν στο νέο γήπεδο της Λεμεσού

Το στάδιο ΑΛΦΑ-ΜΕΓΑ της Λεμεσού είναι ένα σύγχρονο (;) γήπεδο, που κατασκευάστηκε προσφάτως για να καλύψει τις ανάγκες των ποδοσφαιρικών ομάδων της Λεμεσού: του Απόλλωνα, της ΑΕΛ και του Άρη. Η κατασκευή του ξεκίνησε με προοπτική, μετά την ολοκλήρωσή του, να μπορεί να φιλοξενήσει περί τους 14.500 φιλάθλους. Από αστοχία στους αρχικούς υπολογισμούς, τελικά προέκυψε γήπεδο χωρητικότητας κάτι λιγότερο από 10.000 φιλάθλων! Υπήρξε ακόμα μεγάλη καθυστέρηση στη αποπεράτωση των έργων, καθώς και μεγάλη απόκλιση από τον αρχικό οικονομικό προϋπολογισμό: με αποτέλεσμα η κατασκευή του σταδίου να υπερβεί κατά τέσσερεις φορές τον αρχικό προϋπολογισμό. Για όλα αυτά κανένας δεν κλήθηκε ποτέ να δώσει εξηγήσεις! Στην Κύπρο τού σήμερα φαίνεται πως όλα επιτρέπονται…

Ύστερα από αρκετές παλινωδίες, το στάδιο δόθηκε για χρήση στις τρεις ποδοσφαιρικές ομάδες της Λεμεσού. Η πρόσβαση στο γήπεδο, τραγική. Παντού προχειρότητες. Δρόμοι και χώροι στάθμευσης, προβληματικοί. Πήγα από τους πρώτους στο ΑΛΦΑ-ΜΕΓΑ για να παρακολουθήσω έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Για να φθάσουμε στο γήπεδο χρειάστηκαν περισσότερες από δύο ώρες! Γιατί, άραγε; Διότι κτίσαμε ένα γήπεδο σε λάθος θέση, χωρίς να κατασκευασθούν παράλληλα τα απαιτούμενα έργα υποδομής.

Όλα αυτά θα αποφεύγονταν αν το ΑΛΦΑ-ΜΕΓΑ κατασκευαζόταν ανατολικώς της Λεμεσού, κάτι που θα βοηθούσε τα μέγιστα στην πρόσβαση στο γήπεδο του μεγάλου όγκου φιλάθλων που προέρχονται από τη Λευκωσία, τις ελεύθερες περιοχές της Αμμοχώστου και τη Λάρνακα. Τρεις περιοχές με ποδοσφαιρικές ομάδες (ειδικά η Λευκωσία) πρωταθλητές σε αριθμό φιλάθλων! Προτίμησαν όμως οι φωστήρες να αναγκάζουν χιλιάδες φιλάθλους, προκειμένου να φθάσουν στο γήπεδο, να διέρχονται μέσα από κατοικημένες περιοχές με τα γνωστά προβλήματα (κυκλοφορίας και άλλα) που δημιουργούνται. Η δικαιολογία ότι στην περιοχή που κτίστηκε τελικά το γήπεδο υπήρχε κρατική γη, μόνο ως αστεία ακούγεται.

Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα μπαίνοντας στο ΑΛΦΑ-ΜΕΓΑ ήταν η έλλειψη προστατευτικών κιγκλιδωμάτων μεταξύ των κερκίδων και του αγωνιστικού χώρου. Σίγουρα τα κιγκλιδώματα είναι μια ασχήμια, αναγκαία, όμως, ώστε να δυσκολεύει την εύκολη πρόσβαση των ανεγκέφαλων (φιλάθλων;) στον αγωνιστικό χώρο. Κάτι που δεν άργησε να συμβεί. Προς τι, λοιπόν, η απορία για την πρόσφατη εισβολή των χούλιγκαν εντός του αγωνιστικού χώρου; Ήταν θέμα χρόνου να συμβεί….

Υστερόγραφο: Για όλα αυτά τα απαράδεκτα που συμβαίνουν εντός και εκτός γηπέδων (και όχι μόνο στα γήπεδα), δεν φταίει το ποδόσφαιρο. Η ανατροφή που δίνουμε στα παιδιά μας είναι που φταίει και τα πρότυπα ζωής και ύπαρξης σε μια κοινωνία που οδεύει από το κακό στο χειρότερο.

Πρότυπο = Υπόδειγμα προς μίμηση

*Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το Μονάγρι Λεμεσού