Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα*

Κάθε φορά που υπάρχει μια σχετική κινητικότητα στο Κυπριακό, εμφανίζονται οι γνωστοί συμβουλάτορες, οι «γνωστικοί», να μας υποδεικνύουν να είμαστε ρεαλιστές και σώφρονες.

Σύνεση, συναίνεση, πραγματισμός, είναι το γνωστό τρίπτυχο προκειμένου το θύμα, δηλαδή η ελληνοκυπριακή πλευρά, να υποχωρήσει μέχρι να φτάσει στα «θέλω» και στις ιταμές αξιώσεις του θύτη, της κατοχικής Τουρκίας.

Η κάθοδος στην Κύπρο της προσωπικής απεσταλμένης του Γ.Γ. ΟΗΕ, κας Ολγκίν Κουεγιάρ, δεν αφήνει πολλές προσδοκίες ότι θα σπάσει το αδιέξοδο και θα επαναρχίσουν οι συνομιλίες από εκεί που τερματίστηκαν στο Κραν Μοντανά, όπως οι πλείστοι πολιτικοί και αναλυτές επαναλαμβάνουν. Από εκεί που τερματίστηκαν (!)

Ελάχιστοι, ωστόσο, γνωρίζουν γιατί τερματίστηκαν τον Ιούνιο του 2017 από τον ίδιο τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, παρότι γράφτηκαν πολλά, τα περισσότερα για να κατηγορήσουν την ε/κ πλευρά.

Με τις αντιδράσεις του κατοχικού ηγέτη Ερσίν Τατάρ και την εμμονή της Τουρκίας για κυριαρχική ισότητα και δύο κράτη, η συνέχεια είναι προδιαγεγραμμένη σε αποτυχία. Εκτός και αν επέμβουν οι γνωστές δυνάμεις για να επιβάλουν μια «λύση» που θα συμφέρει στις ίδιες και όχι στον κυπριακό λαό. Το γεγονός ότι η παρούσα διαδικασία αποκλείει στο τέλος την επικύρωση με δημοψήφισμα από τον λαό κρύβει πολλά.

Βέβαια η Κυπριακή Δημοκρατία έχει υποχρέωση να κρατεί συνεχώς στην επικαιρότητα το Κυπριακό, να επιμένει και να πιέζει τη διεθνή κοινότητα πως δεν μπορεί να παραμένει άλυτο και να διαιωνίζεται εδώ και 50 χρόνια, το μείζον εθνικό ζήτημα μιας χώρας μέλους του ΟΗΕ και της Ε.Ε.

Την περασμένη Τρίτη βρέθηκε στην Κύπρο ο πρώην αντιπρόεδρος της Ελλάδας και πρώην ΥΠΕΞ, Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος είχε συνάντηση με τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη. Σε δηλώσεις του στον ΑΝΤ1, ο κ. Βενιζέλος μίλησε για σύνεση και συναίνεση, για πραγματισμό, καθώς και την ανάγκη να μην επαναληφθούν πρακτικές του παρελθόντος, οι οποίες θα υπονομεύσουν και αυτήν την προσπάθεια της προσωπικής απεσταλμένης του Γ.Γ. του ΟΗΕ.

Ο κ. Βενιζέλος δεν έρχεται από το πουθενά. Είναι ένας πολιτικός με βεβαρημένο ιστορικό παρελθόν για τις θέσεις και τη στάση του τα τελευταία τουλάχιστον 20 χρόνια στο Κυπριακό. Πέραν του ότι ήταν ένας εκ των διαπρύσιων υποστηρικτών του σχεδίου Ανάν το 2004, ήταν ο μόνος Έλληνας ΥΠΕΞ, ο οποίος προέβη σε μια «ρηματική διακοίνωση» προς την κυπριακή Κυβέρνηση. Η ρηματική διακοίνωση στη διπλωματία είναι μια σκληρή κίνηση, η οποία προηγείται της ανάκλησης του πρεσβευτή μιας χώρας!

Να υπενθυμίσουμε ότι, κατά την 52η σύνοδο του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΕ-Τουρκίας (Λουξεμβούργο 23/6/2014), η Τουρκία κατέθεσε γραπτή δήλωση, στην οποία αναφερόταν σε «εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία» («defunct ‘Republic of Cyprus’»). Η κατοχική δύναμη με την αναφορά αυτή δήλωνε πως αυτό που όλοι θεωρούν -πλην της ίδιας- Κυπριακή Δημοκρατία, αναγνωρισμένο κράτος σε όλη την επικράτεια της χώρας, δεν υπάρχει. Η αναφορά αυτή στο τουρκικό έγγραφο περιλήφθηκε όταν της Ευρωπαϊκής Ένωσης προήδρευε η Ελλάδα!

Όταν η τότε ευρωβουλευτής, Ελένη Θεοχάρους, μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο, ζήτησε να ενημερωθεί αν υπήρξε αντίδραση εκ μέρους του Ευάγγελου Βενιζέλου κατά την παραλαβή εκ μέρους του ως προεδρεύοντος στο Συμβούλιο Σύνδεσης Ε.Ε. - Τουρκίας του εγγράφου 105 σελίδων του Υπουργείου Εξωτερικών της Άγκυρας, δεν πήρε απάντηση, αλλά εισέπραξε μένος και παρανοϊκούς υπαινιγμούς.

Το τουρκικό έγγραφο κατατέθηκε στην Ε.Ε. στις 23 Ιουνίου 2014 και διανεμήθηκε αμέσως σε όλες τις χώρες - μέλη της. Η ελληνική Προεδρία της Ε.Ε. είχε όλον τον χρόνο να ενημερωθεί και να αντιδράσει. Δεν έκανε, όμως, τίποτα.

Ο κ. Βενιζέλος, αντί να προσπαθήσει να επανορθώσει το σφάλμα του, επιτέθηκε βίαια στους «δήθεν ''πατριωτικούς'' κύκλους που προσπαθούν να εμπορευτούν πολιτικά ή δημοσιογραφικά τις εθνικές ευαισθησίες, και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει καμία διαφοροποίηση μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου».

Βέβαια, άλλο ρώτησε η Κύπρια ευρωβουλευτής - γιατί δεν αντέδρασε στο τουρκικό έγγραφο ο Ευάγγ. Βενιζέλος, όχι αν τήρησε την ίδια στάση και η κυπριακή Κυβέρνηση!

Η τότε κυπριακή Κυβέρνηση (του κ. Ν.Αναστασιάδη) έσπευσε να στηρίξει τον Έλληνα τότε ΥΠΕΞ και μπάλωσε το θέμα, αλλά για την ταμπακιέρα τίποτε δεν λέχθηκε.

Τώρα ακούμε και πολλούς άλλους πολιτικούς ή αναλυτές να σπεύδουν να δώσουν συνταγές πώς θα σπάσει το αδιέξοδο και, αντί να κατηγορούν την Τουρκία, κοιταζόμαστε αναμεταξύ μας.

Ζητούν και άλλα ΜΟΕ υπέρ των Τ/κ, όμως οι τελευταίοι δεν είναι ικανοποιημένοι. Ζητούν περισσότερα και από την ύπαρξή μας. Ο εποικισμός από έγκλημα πολέμου επιχειρείται να επιβραβευτεί με τη χορήγηση κυπριακής ιθαγένειας στους απογόνους του Αττίλα. Και όσοι αντιδρούν τους κουνούν το δάκτυλο ως ανεπίδεκτοι βούλησης για λύση. Ο εξευτελισμός βαφτίζεται αποφασιστικότητα για λύση. ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ ανασύρουν από τα χρονοντούλαπά τους τις γνωστές συνταγές και ετοιμάζονται μαζί με τις γνωστές οργανώσεις να συμβουλεύσουν την κα Ολγκίν πώς θα σπάσει το αδιέξοδο. Η επίθεση της Τουρκίας κατά του Συμβουλίου Ασφαλείας έμεινε ασχολίαστη.

Το ψήφισμα του Σ. Ασφαλείας

Στο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας για ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, που εγκρίθηκε ομόφωνα την περασμένη Τρίτη και αναφέρεται στο μοντέλο της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας ως μορφής λύσης του Κυπριακού, η μόνη που αντέδρασε έντονα ήταν η Τουρκία, επιβεβαιώνοντας ακόμα μια φορά ποιος κάνει κουμάντο στα κατεχόμενα. Το κατοχικό καθεστώς δεν αντέδρασε για το περιεχόμενο του ψηφίσματος του Σ. Ασφαλείας και άφησε την Τουρκία να απασφαλίσει.

Το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών κατηγόρησε το Συμβούλιο Ασφαλείας υποστηρίζοντας ότι έχει κάνει τα στραβά μάτια σε πολυάριθμες παραβιάσεις της «νεκρής ζώνης» από την ελληνοκυπριακή πλευρά όλα αυτά τα χρόνια.

Σημειώνει ότι η προσπάθειά του να αποτρέψει άδικα την κατασκευή του δρόμου της Πύλας, που είναι ένα ανθρωπιστικό έργο, στις 18 Αυγούστου 2023, αποκάλυψε για άλλη μια φορά ότι δεν επέδειξε την αμεροληψία που αναμένεται από τις ειρηνευτικές αποστολές.

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι, σε αυτήν την τελευταία απόφαση, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών αναφέρεται στο δελτίο Τύπου που εξέδωσε στις 21 Αυγούστου σχετικά με το εν λόγω περιστατικό, το οποίο απέχει από την πραγματικότητα… «Η ολοκλήρωση του δρόμου της Πύλας θα μπορούσε να είναι ένα αποτελεσματικό βήμα προς την αποκατάσταση της διαβρωμένης εμπιστοσύνης των Τουρκοκυπρίων προς την ΟΥΝΦΙΚΥΠ και θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση των εντάσεων».

«Από την άλλη πλευρά, είμαστε βαθιά απογοητευμένοι που, ενώ η απόφαση για την παράταση της εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αναφέρεται σε ξεπερασμένα και εξαντλημένα μοντέλα στο πλαίσιο μιας πιθανής λύσης, το όραμα των δύο κρατών που προτάθηκε από τον ‘πρόεδρο’ της ‘τδβκ’ κ. Τατάρ δεν αναφέρθηκε», σημειώνεται.

«Τονίζουμε ότι αυτή η προσέγγιση απέχει πολύ από το να είναι δίκαιη και εποικοδομητική, τη στιγμή που μόλις διορίστηκε προσωπική απεσταλμένη για να διερευνήσει εάν υπάρχει κοινό έδαφος μεταξύ των δύο πλευρών στο νησί», αναφέρεται.

Το τουρκικό ΥΠΕΞ καλεί το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να αποδεχθεί το γεγονός ότι «μια δίκαιη, διαρκής και βιώσιμη λύση στην Κύπρο μπορεί να επιτευχθεί μόνο με βάση τις πραγματικότητες και να αναγνωρίσει τα εγγενή δικαιώματα του τουρκοκυπριακού λαού, την κυριαρχική του ισότητα και ισότιμο διεθνές καθεστώς… Επαναλαμβάνουμε την έκκλησή μας για αναγνώριση της ‘τδβκ’ ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και της διεθνούς κοινότητας».

Θηλιά στον λαιμό της Κύπρου

Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις ότι το Κυπριακό θα λυθεί στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και όχι στις καλές υπηρεσίες της όποιας απεσταλμένης του Γ.Γ. του ΟΗΕ. Είναι άκρως ανησυχητικό πως ένα κόμμα όπως το ΑΚΕΛ έχει βουλώσει τα αφτιά και δεν φαίνεται να εκτιμά τις εξελίξεις που συμβαίνουν γύρω μας.

Οι ΗΠΑ ήραν το εμπάργκο κατά της Τουρκίας, εγκρίνοντας την πώληση των F-16 και στην Ελλάδα τα F-35. Αυτό δεν είναι για το καλό της μιας ή της άλλης χώρας αλλά για την ενίσχυση του ΝΑΤΟ και την προς Ανατολάς εδραίωσή του. Με αυτόν τον διακανονισμό η Τουρκία απομακρύνεται από τη Ρωσία (τώρα κανένας δεν αναφέρεται στους S-400) και η Ελλάδα προσδένεται πιο ασφυκτικά ως κράτος υποτέλειας προς τις ΗΠΑ.

Το Κυπριακό μέσα σε έναν τέτοιο «διακανονισμό» θα επιχειρήσουν να το κλείσουν. Το χειρότερο, ο κυπριακό λαός δεν θα έχει κανένα δικαίωμα μέσα από ένα δημοψήφισμα να αποφασίσει για το μέλλον του.

Ε, και αρκετά μάς ανέχτηκαν θα πουν οι «γνωστικοί»!

*(μτφ: Η σύνεση είναι το πρόσχημα του άνανδρου)