Μας λείπει ένας Κολοκοτρώνης

«Να ’τανε το Εικοσιένα», τραγουδά με νοσταλγία ο Νταλάρας. Εμείς λέμε, να ’τανε το... 2024 πίσω στο 1821, με πρωταγωνιστές Κυπρίους, να δούμε πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα. Ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος θα αναλάμβανε να υψώσει το λάβαρο της Επανάστασης, ως νέος Παλαιών Πατρών Γερμανός. Αλλά την κρίσιμη ώρα θα τον έψαχναν και δεν θα τον εύρισκαν. Διότι θα ήταν πλήρως απασχολημένος... με το σκάνδαλο της Ιεράς Μονής Οσίου Αββακούμ και τις παρενέργειές του. Θα έψαχναν και τον Πρόεδρο, για να ορκιστεί στη σημαία της Επανάστασης, αλλά... θα απουσίαζε στο εξωτερικό. Οι δε άλλοι οπλαρχηγοί (κομματάρχες) θα ήταν σκόρπιοι εκεί κι εδώ, κάνοντας προεκλογική εκστρατεία ενόψει των εκλογών του Ιουνίου.

Δεν θα είχαμε αρματολούς και κλέφτες, όπως τότε. Θα είχαμε, όμως, αμαρτωλούς και κλέφτες-λαμόγια, που θα φρόντιζαν να βγάλουν... μίζες ακόμη και από τα καριοφίλια και τα γιαταγάνια.

Η δε Φιλική Εταιρεία δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει, επειδή θα της επέβαλλαν κυρώσεις οι... Αμερικανοί, καθώς θα είχε ιδιαίτερες σχέσεις με τη... Ρωσία.

Και βεβαίως ελάχιστοι ανάμεσα στον λαό θα είχαν διάθεση να σηκωθούν από τους καναπέδες για να πιάσουν τα καριοφίλια και να πάρουν μέρος στην Επανάσταση, καθόσον δεν θα είχαν και κανένα καλό παράδειγμα να ακολουθήσουν, αφού οι ηγέτες τους και τα κόμματά τους έδιναν ανέκαθεν τον υπέρ πάντων αγώνα για τις... καρέκλες (και τους καναπέδες)!
Αύριο θα τιμήσουμε τον υπέροχο Αγώνα των Ελλήνων ενάντια στους Τούρκους, οι οποίοι δεν έχουν αλλάξει και πολύ από τότε που είχαν τον Ελληνισμό κάτω από το γιαταγάνι τους. Απλώς εμείς έχουμε αλλάξει άρδην σε σχέση με τους αγωνιστές του Εικοσιένα, που δεν λογάριασαν την υπεροπλία του κατακτητή και πολέμησαν με φοβερή αυταπάρνηση για την ελευθερία ή τον θάνατο. Στους πανηγυρικούς της ημέρας θα πλεονάζουν τα επίθετα και τα θαυμαστικά, με υποσχέσεις ότι το παράδειγμα των αγωνιστών του Εικοσιένα μάς εμπνέει και μας καθοδηγεί. Λόγοι κενοί. Διότι γνωρίζουμε ότι τίποτε απ’ όσα χαρακτήριζαν τους οπλαρχηγούς της Επανάστασης δεν αποτυπώνεται στη συμπεριφορά των σημερινών μας ηγετών, αλλά και όλων ημών.

Εκείνο που λείπει από το δικό μας κάδρο είναι ένας νέος Κολοκοτρώνης, ένας νέος Καραϊσκάκης, ένας νέος Κανάρης. Πού είστε ορέ παιδιά;

ΜΠΟΞΕΡ